۸٬۱۵۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
</div> | </div> | ||
'''اِدریس اوّل''' (نام کامل: ادریس بن عبدالله ابن حسن مثنی ابن [[حسن]] ابن [[علی بن ابی طالب]]) (۱۲۷–۱۷۷ قمری)، مؤسس سلسلهٔ ادریسیان در [[مراکش]] و بخشی از [[الجزایر]] است. | '''اِدریس اوّل''' (نام کامل: ادریس بن عبدالله ابن حسن مثنی ابن [[حسن]] ابن [[علی بن ابی طالب]]) (۱۲۷–۱۷۷ قمری)، مؤسس سلسلهٔ ادریسیان در [[مراکش]] و بخشی از [[الجزایر]] است. گمان میرود که ادریس اول بنای شهر [[فاس]] را آغاز کردهاست. این شهر، مهاجران اسپانیایی [[مسلمان]] و افریقیه را جذب کرد و شهری پرجمعیت گشت و پایتخت [[ادریسیان]] شد. دوره فرمانروایی ادریسیان از جهت گسترش فرهنگ اسلامی در میان قبایل تازه مسلمان شده بربر مهم است <ref>کلیفورد ادموند بوسورث (۱۳۷۱)، سلسلههای اسلامی، ترجمهٔ فریدون بدرهای، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی (پژوهشگاه)</ref>. | ||
گمان میرود که ادریس اول بنای شهر [[فاس]] را آغاز کردهاست. این شهر، مهاجران اسپانیایی [[مسلمان]] و افریقیه را جذب کرد و شهری پرجمعیت گشت و پایتخت [[ادریسیان]] شد. دوره فرمانروایی ادریسیان از جهت گسترش فرهنگ اسلامی در میان قبایل تازه مسلمان شده بربر مهم است <ref>کلیفورد ادموند بوسورث (۱۳۷۱)، سلسلههای اسلامی، ترجمهٔ فریدون بدرهای، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی (پژوهشگاه)</ref>. | |||
ادریس برادر [[محمد نفس زکیه]] است که پس از همکاری با حسین فخّی و شکست [[قیام فخ]]، به «مغرب دور» گریخت و در سال ۱۷۲ پس از دعوت و بیعت قبایل آن منطقه، دولت خود را تأسیس کرد. در مورد دعوت ادریس آوردهاند که او در یک مرحله داعیِ برادرش محمد نفس زکیه و در مرحله بعد داعیِ حسین فخّی و در مرحله سوم داعیِ برادر دیگرش یحیی بود، و در نهایت وقتی خبرِ سرانجامِ کارِ یحیی به او رسید، دعوت به خود کرد و برای تأسیس دولت به «طنجه» رفت و پایهگذار اولین دولت مراکش شد. ادریس پس از چند سال حکومت در سال ۱۷۷ با دسیسه [[خلیفه]] [[عباسیان]] [[هارون الرشید]] و به دست سلیمان به ادریس زهر خورانده و او را مسموم ساخت و خود نیز گریخت | ادریس برادر [[محمد نفس زکیه]] است که پس از همکاری با حسین فخّی و شکست [[قیام فخ]]، به «مغرب دور» گریخت و در سال ۱۷۲ پس از دعوت و بیعت قبایل آن منطقه، دولت خود را تأسیس کرد. در مورد دعوت ادریس آوردهاند که او در یک مرحله داعیِ برادرش محمد نفس زکیه و در مرحله بعد داعیِ حسین فخّی و در مرحله سوم داعیِ برادر دیگرش یحیی بود، و در نهایت وقتی خبرِ سرانجامِ کارِ یحیی به او رسید، دعوت به خود کرد و برای تأسیس دولت به «طنجه» رفت و پایهگذار اولین دولت مراکش شد. ادریس پس از چند سال حکومت در سال ۱۷۷ با دسیسه [[خلیفه]] [[عباسیان]] [[هارون الرشید]] و به دست سلیمان به ادریس زهر خورانده و او را مسموم ساخت و خود نیز گریخت |