احمد بن حسن مكتب: تفاوت میان نسخه‌ها

احمد بن حسن مكتب، (000 – حدود 355ق) ابومحمد. فقيه و محدث شيعي. نام او در برخي منابع «حسن بن احمد مكتب» آمده است. لقب «مكتب»(بر وزن مصدق) شايد از آن‏روي به او داده شده است كه داراي خطي خوش و در امر نويسندگي مهارت داشته است. از تاريخ ولادت او اطلاعي نداريم اما وفات او بعد از 336هجري در بغداد روي داد زيرا وي شاگرد «ابوعلي بن همام اسكافي بغدادي»(م336ق) بوده است. وي چند روز قبل از وفات نايب چهارم امام عصر(ع) «ابوالحسن علي بن محمد سمري» در 329هجري بر بالينش حضور داشت، و اصل توقيعي را كه امام عصر در باره مرگ ابوالحسن سمري نوشته بود مشاهده كرد و سپس نسخه‏اي از آن تهيه نمود و مضمون توقيع را به رؤيت شيعيان آن حضرت رساند. شرح‏حال او در منابع نيامده است، اما وي بي‏گمان در بغداد اقامت داشت و بخش عمده‏اي از تحصيلات خود را در آنجا گذرانده است. قرائن حاكي از آن است كه وي و استادش «ابن همام اسكافي»، با هم مدتي نزد «ابوالحسن سمري» شاگردي نموده و از او حديث شنيده‏اند زيرا هر دو از سمري روايت دارند. پس از آن نزد ابن‏همام اسكافي كه از نظر سني و علمي از او كامل‏تر بود بهره‏ها برد و بزودي در فقه و حديث به حد كمال رسيد. ظاهراً وي بعد از وفات اين استادش در 336هجري، نزديك به دو دهه ديگر حيات داشته است زيرا «شيخ صدوق»(م381ق) از شاگردان او بوده و در سال 354هجري كه در بغداد به‏سر مي‏برده، از وي حديث شنيده است. از او اثر تأليفي گزارش نشده است.