ریاض الصلح: تفاوت میان نسخه‌ها

ریاض الصلح (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۲ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۳۸

۲۱۶ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۲ دسامبر ۲۰۲۰

بدون خلاصۀ ویرایش

S.m.salehi.kh

confirmed

۳٬۹۰۲

ویرایش

@@ خط ۳۳: / خط ۳۳: @@
 او همزمان به جمعيت العربية الفتاة (جمعيت جوانان عرب) پيوست. اين جمعيت خواستار خودمختارى عربها در چهارچوب حكومت عثمانى بود. رياض پس از فارغالتحصيلى و پايان دوره نمايندگى پدرش، در ۱۳۳۱/ ۱۹۱۳ همراه خانواده به بيروت بازگشت و فعاليتهاى سياسى خود را با گروهى از اعضاى جمعيت العربية الفتاة، كه در بيروت مستقر بودند، ادامه داد. [[حكومت عثمانى]] او را در ۱۳۳۳/ ۱۹۱۵ به دليل ارتباط با [[اميرفيصل اول]]، فرزند شريف حسينبن علی، كه بر ضد حكومت عثمانى قيام كرده بود، دستگير و زندانى كردند. در همين زمان پدرش نيز به دليل فعاليتهاى سياسى و مخالفت با حكومت عثمانى به زندان افتاد.
-دادگاه نظامى عثمانى در ۱۳۳۴/ ۱۹۱۶ رياض الصلح و پدرش را به تبعيد در آناطولى محكوم كرد كه تا ۱۳۳۶/ ۱۹۱۸ ادامه داشت. رياض الصلح پس از بازگشت از تبعيد با پدرش به دمشق رفت زيرا اميرفيصل در اين زمان با شكست دادن عثمانيها آنجا را تصرف كرده و پادشاهى عربى سوريه شامل [[سوريه]]، [[لبنان]]، [[فلسطين]] و [[اردن]] را تشكيل داده بود. پدر رياضال صلح به سمت وزير كشور در حكومت اميرفيصل انتخاب و رياض نيز فرماندار شهر [[صيدا]] شد، اما رياض الصلح پس از مدتى براثر فشار فرانسويها از مقام خود استعفا داد و به دمشق بازگشت.
+دادگاه نظامى عثمانى در ۱۳۳۴/ ۱۹۱۶ رياض الصلح و پدرش را به تبعيد در آناطولى محكوم كرد كه تا ۱۳۳۶/ ۱۹۱۸ ادامه داشت <ref>سيل، ص ۹۱، ۹۴، ۱۰۷ـ۱۰۸، ۱۱۱ـ۱۱۲</ref>. رياض الصلح پس از بازگشت از تبعيد با پدرش به دمشق رفت زيرا اميرفيصل در اين زمان با شكست دادن عثمانيها آنجا را تصرف كرده و پادشاهى عربى سوريه شامل [[سوريه]]، [[لبنان]]، [[فلسطين]] و [[اردن]] را تشكيل داده بود. پدر رياضال صلح به سمت وزير كشور در حكومت اميرفيصل انتخاب و رياض نيز فرماندار شهر [[صيدا]] شد، اما رياض الصلح پس از مدتى براثر فشار فرانسويها از مقام خود استعفا داد و به دمشق بازگشت.
-او سپس به حزب الاستقلال العربى پيوست، كه متشكل از ملىگرايان عرب بود و بر ضد استعمار فرانسه فعاليت مى كرد. در ۱۳۳۸/ ۱۹۲۰ كه ارتش فرانسه در [[جنگ مَيَسلون]]، ملىگرايان عرب را شكست داد و دمشق را تصرف كرد، رياض الصلح ناگزير به قاهره و سپس به بيروت رفت. دادگاه نظامى فرانسه به طور غيابى وى را به سبب حمايت از اميرفيصل و فعاليتهاى ضد فرانسوى به اعدام محكوم كرد. رياض الصلح ناگزير از بيروت به فلسطين رفت كه زير سلطه فرانسويها نبود. او در ۱۳۰۰ش/ ۱۹۲۱ در مجمع سورى ـ فلسطينى در ژنو شركت كرد. رياض الصلح كه تا ۱۳۰۳ش/ ۱۹۲۴ در فلسطين، [[مصر]] و [[اروپا]] زندگى مى كرد پس از اينكه دولت فرانسه او را بخشيد، به بيروت بازگشت. رياض الصلح در بيروت به اتفاق دوستش خيرالدين الاحْدَب، روزنامه العهد الجديد را تأسيس كرد. خط مشى روزنامه مخالفت با استعمار فرانسه و كوشش براى استقلال لبنان و سوريه بود. بنابراين، فرانسويها چندين بار آن را توقيف كردند. رياض همزمان به كشورهاى مختلفى سفر كرد و مبارزه با استعمار فرانسه را ادامه داد.
+او سپس به حزب الاستقلال العربى پيوست، كه متشكل از ملىگرايان عرب بود و بر ضد استعمار فرانسه فعاليت مى كرد<ref>على شعيب، ص ۳۱۱ـ۳۱۳؛ طرابلسى، ص۱۳۰ـ۱۳۱؛ سيل، ص ۱۲۱، ۱۲۵، ۱۲۹، ۱۳۱، ۱۴۵ـ۱۴۶</ref>. در ۱۳۳۸/ ۱۹۲۰ كه ارتش فرانسه در [[جنگ مَيَسلون]]، ملىگرايان عرب را شكست داد و دمشق را تصرف كرد، رياض الصلح ناگزير به قاهره و سپس به بيروت رفت. دادگاه نظامى فرانسه به طور غيابى وى را به سبب حمايت از اميرفيصل و فعاليتهاى ضد فرانسوى به اعدام محكوم كرد. رياض الصلح ناگزير از بيروت به فلسطين رفت كه زير سلطه فرانسويها نبود. او در ۱۳۰۰ش/ ۱۹۲۱ در مجمع سورى ـ فلسطينى در ژنو شركت كرد. رياض الصلح كه تا ۱۳۰۳ش/ ۱۹۲۴ در فلسطين، [[مصر]] و [[اروپا]] زندگى مى كرد پس از اينكه دولت فرانسه او را بخشيد، به بيروت بازگشت. رياض الصلح در بيروت به اتفاق دوستش خيرالدين الاحْدَب، روزنامه العهد الجديد را تأسيس كرد. خط مشى روزنامه مخالفت با استعمار فرانسه و كوشش براى استقلال لبنان و سوريه بود. بنابراين، فرانسويها چندين بار آن را توقيف كردند. رياض همزمان به كشورهاى مختلفى سفر كرد و مبارزه با استعمار فرانسه را ادامه داد.
 با آغاز قيام مردم سوريه بر ضد استعمار فرانسه در ۱۳۰۴ش/ ۱۹۲۵، رياض الصلح براى حمايت از قيام به ژنو، مقرّ [[جامعه ملل]]، و چند كشور اروپايى سفر كرد. در پى اين فعاليتها، فرانسويها او را در ۱۳۰۵ش/ ۱۹۲۶ در بيروت دستگير و زندانى كردند، اما او پس از مدتى از زندان فرار كرد و به اروپا رفت. در ۱۳۰۷ش/ ۱۹۲۸ كه ملىگرايان سوريه حزب تجمع ملى (الكُتْلَة الوطنية) را تأسيس كردند، رياض نيز به اين حزب پيوست. رياض الصلح در ۱۳۱۲ش/ ۱۹۳۳ در بيروت افزون بر كار وكالت، فعاليتهاى ضداستعمارى خود را نيز ادامه داد. در ۱۳۱۴ش/ ۱۹۳۵، دولت فرانسه وى را به سبب نقش مهمى كه در اعتصابات كارگرى داشت، دو ماه به [[قامِشْلى]] در سوريه تبعيد كرد. پس از پايان تبعيد، رياض در فلسطين با [[ديويد بنگوريون]] و ديگر شخصيتهاى برجسته جنبش صهيونيسم ديدار كرد تا از حقوق فلسطينيها دفاع كند، اما كوششهاى او براى كاستن مهاجرت يهوديان به خاورميانه و نفوذ آنها در آنجا، نتيجهاى نداشت. رياض الصلح در ۱۳۱۶ش/ ۱۹۳۷ نامزد انتخابات مجلس در بيروت شد، اما پس از قطعىشدن شائبه تقلب در انتخابات از آن كناره گرفت. در ۱۳۲۰ش/ ۱۹۴۱ به دليل وقوع جنگ جهانى دوم (۱۹۳۹ـ۱۹۴۵)، اوضاع اقتصادى لبنان وخيم شد. در چنين اوضاعى رياض الصلح اعتصابات مردمى را رهبرى مىكرد كه به استعفاى دولت انجاميد. او بار ديگر در ۱۳۲۲ش/ ۱۹۴۳ در انتخابات مجلس شركت كرد و به نمايندگى انتخاب شد.