لبنان: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از حدود 15 سال جنگ‌های داخلی در لبنان، گروه‌های سیاسی لبنان به دعوت [[عربستان |عربستان سعودی]] در طائف گرد هم آمدند و در 30 سپتامبر 1989 [[توافقنامه طائف]] را امضاء کردند. بر اساس این توافقنامه، نظام سیاسی جدیدی شکل گرفت و سعی شد برای همه طوائف لبنانی جایگاهی در بدنه سیاسی کشور در نظر گرفته شود. قوای سه گانه در کشور بین سه طائفه اصلی (مسیحی مارونی- سنی- شیعه) تقسیم شد که طی آن منصب ریاست جمهوری از آن مارونی‌ها، نخست‌وزیری از آن اهل‌سنت و ریاست مجلس نیز از آن شیعیان گردید. با توجه به اینکه مسیحیان ارتدکس از حیث عددی در درون طائفه مسیحی لبنان دومین طائفه محسوب می‌شوند، لذا معاون نخست‌وزیر و معاون رئیس مجلس از این طائفه برگزیده می‌شود.

رئیس جمهور که رئیس کشور محسوب می‌شود با دو سوم آراء برای یک دوره 6 ساله از سوی نمایندگان مجلس انتخاب می‌گردد. رئیس جمهور پس از مشورت با نمایندگان مجلس و بر اساس معرفی اکثریت نصف بعلاوه یک نمایندگان مجلس، نخست‌وزیر را معرفی و مکلف به تشکیل کابینه می‌نماید.  

===نگاهی به نظام پارلمانی لبنان؛ نقش قدرتمند احزاب در اداره کشور===

پروژه فرهنگی و فکری امام موسی صدر، بر مبانی دینی مشخصی استوار بود. امام موسی صدر برخلاف پسرعموی خود- شهید محمد باقر صدر- از جریانهای انقلابی مصر یا از حزب تحریر در سرزمین شام و همچنین از جریانهای انقلابی اسلامی در ایران و عراق متأثر نگردید. ایشان منادی برپاسازی نظام اسلامی در لبنان نبود همچنان که تأسیس احزاب دینی را به معنایی که امروز می‌شناسیم، جزو اولویت‌های کاری خود قرار نداده بود. نگاه او به لبنان همانند نگاه سید محمد باقر صدر به عراق نبود و روش شهید محمدباقر صدر را در پشتیبانی از انقلاب اسلامی ایران در پی نگرفته بود؛ بلکه فعالیت‌های فرهنگی او به شکل ساده بر اساس گسترش فرهنگ شیعی بود. هدف امام موسی صدر این بود که شیعیان هویّت خویش را احساس کنند، جایگاه خود را دوباره بازگردانده، منظومه شیعه را پدید آورند و بر خلاف انزوایی که بعد از سقوط حکومت عثمانی به آنان تحمیل شده بود، به قدرتی تأثیرگذار در صحنه تبدیل شوند. بله این هدف اساسی امام موسی صدر در پروژه‌های فرهنگی و سیاسی ایشان در دهه شصت و هفتاد سده گذشته بود. ایشان شبکه‌ای شگفت آور از ارتباطات بین المللی و محلی را برقرار کرده بود. این حقیقت را در سخنرانی‌ها و درس‌های تفسیر ایشان مشاهده می‌کنیم. شاید وضعیت شیعیان لبنان، باعث شده بود، در ترسیم اولویت‌ها با دغدغه شیعیان لبنان و عراق، متفاوت رفتار کند و شاید وضعیت شیعیان لبنان، این تفاوت را به او تحمیل کرده بود.

در حقیقت، نگاه ارایه شده از طرف امام موسی صدر، بازتاب‌های زیادی داشت. مهمترین آن عبارت بود از:

این فرقه توسط دانشمندان به رهبری [[ابن تیمیه]] و شاگردانش متهم می‌شود که یکی از [[گروه‌های باطنی]] است که خاستگاه اسلام را تحریف کرده است.

فرقه علوی پس از توافق نامه طائف 1989 به طور رسمی در لبنان به رسمیت شناخته شد و در 17 آگوست 1995، پارلمان لبنان قانون شماره 449 را صادر کرد که بر اساس آن سازمان امور مذهبی، اداره، موقوفات، موسسات خیریه و اجتماعی خود را مطابق مقررات شرع و فقه جعفری به این فرقه اعطا کرد، اما این قانون عملی نشد.  

دبستان شامل 9 سال ابتدایی است که تحصیل در آن اجباری است و هر کودک لبنانی باید از 6 سالگی در یک مدرسه ثبت نام کرده باشد و در غیر این صورت والدین یا قیم او مجازات می‌شود.

در پایان دوره 9 ساله ابتدایی به دانش آموزان گواهی رسمی داده می‌شود. مرحله دبیرستان هم شامل 3 سال پایانی است که فارغ‌التحصیلان با کسب گواهینامه پایان تحصیلات به دانشگاه راه می‌یابند.

پیش از ورود به دبستان، اکثریت خردسالان لبنانی، مراحل سه ساله پیش دبستانی را طی می‌کنند و این مساله در حال حاضر تقریبا در سراسر این کشور رایج است، چرا که آمارها نشان می‌دهد نسبت موفقیت کودکانی که آموزش‌های این مرحله را نگذارنده باشند، در مدرسه کمتر خواهد بود، از این رو والدین تلاش می‌کنند که فرزندان شان سه سال پیش دبستانی را بگذرانند.

همه دانش آموزان لبنانی پس از 9 سال تحصیل در امتحانات نهایی و سراسری که از سوی وزارت آموزش و پرورش این کشور برگزار می‌شود، شرکت می‌کنند. دانش آموزان سال نهمی، در امتحانات پایانی که معمولا در خرداد ماه برگزار می‌شود، هر دو سه روز یک بار، در حوزه‌های امتحانی، به سوالات مربوط به دو یا سه ماده درسی پاسخ می‌دهند و معمولا طی دو هفته به این ترتیب امتحان همه دروس گرفته می‌شود. جواب‌ها هم پس از چند هفته به صورت سراسری از سوی وزارت اعلام می‌شود و دانش آموزان ضمن اخذ نمرات، در سطح مدرسه، حوزه، شهر و کل کشور رتبه بندی می‌شوند.