برائت در حج ابراهیمی (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها
| (۲۱ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:برائت | [[پرونده:برائت در حج ابراهیمی.jpg|بی‌قاب|چپ]] | ||
'''برائت در حج ابراهیمی'''، از جمله مناسک عبادی، سیاسی و اجتماعی است. [[حج]]، علاوه بر آن که دارای احکام فردی و شخصی است، ابعاد سیاسی و اجتماعی گسترده‌ای نیز دارد. پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران]] و با درایت [[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]] این رکن، جان تازه‌ای به خود گرفت و توجه خاصی به آن شد. در این میان حکم فقهی '''«اعلان برائت از مشرکان»''' و دشمنان اسلام جایگاه ویژه‌ای پیدا کرد و [[مذهب شیعه|شیعیان]] و برخی از [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] به پیروی از فتوای امام خمینی سعی بر اجرای آن داشته‌اند. در علم فقه نیز مسأله [[تبری]] از مشرکین نوعی ارتباط خاص و منفی [[مسلمان|مسلمین]] با [[مشرک|مشرکین]] است که نمود عینی آن را می‌توان در '''«اعلان برائت از مشرکین»''' در [[حج]] دانست. | '''برائت در حج ابراهیمی'''، از جمله مناسک عبادی، سیاسی و اجتماعی است. [[حج]]، علاوه بر آن که دارای احکام فردی و شخصی است، ابعاد سیاسی و اجتماعی گسترده‌ای نیز دارد. پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران]] و با درایت [[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]] این رکن، جان تازه‌ای به خود گرفت و توجه خاصی به آن شد. در این میان حکم فقهی '''«اعلان برائت از مشرکان»''' و دشمنان اسلام جایگاه ویژه‌ای پیدا کرد و [[مذهب شیعه|شیعیان]] و برخی از [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] به پیروی از فتوای امام خمینی سعی بر اجرای آن داشته‌اند. در علم فقه نیز مسأله [[تبری]] از مشرکین نوعی ارتباط خاص و منفی [[مسلمان|مسلمین]] با [[مشرک|مشرکین]] است که نمود عینی آن را می‌توان در '''«اعلان برائت از مشرکین»''' در [[حج]] دانست. | ||
== مفهوم برائت == | == مفهوم برائت == | ||
[[تبری|برائت]] و [[تبری|تبرّی]] در برابر [[ولایت]] و [[تولی|تولّی]]، دو فرع از [[فروع دین]]، مسلمانان محسوب می‌شوند. در اصطلاح دینی، برائت به بیزاری از دشمنان خداوند اطلاق می‌گردد<ref> | === برائت در لغت === | ||
اصل واژه «برء» و «براء» و «تبرّی» به معنای کناره‌گیری و بیزاری جستن از هر چیزی است که مجاورت با آن مورد کراهت و نکوهش باشد. | |||
=== برائت در اصطلاح === | |||
برائت به این معنا، با معنای لغوی آن بی‌تناسب نیست و در واقع، مفهوم برائت، از بیزاری که یک امر قلبی و عاطفی باشد، فراتر رفته و مستلزم کناره‌گیری، منزوی ساختن و طرد عمل مشرکان و توطئه‌گران است و همانگونه که مفسران گفته‌اند: به معنای رفع امان و سلب مصونیت و عدم تعهد در برابر مشرکان و حتی جنگ با آنان می‌باشد، چه، آنان آغازگر توطئه بوده و نقض عهد کرده و مهلت و مدت پیمانشان به پایان رسیده است. | |||
[[تبری|برائت]] و [[تبری|تبرّی]] در برابر [[ولایت]] و [[تولی|تولّی]]، دو فرع از [[فروع دین]]، مسلمانان محسوب می‌شوند. در اصطلاح دینی، برائت به بیزاری از دشمنان خداوند اطلاق می‌گردد<ref>''التبیان''، ج 2، ص 65 - 66.</ref>. استفاده از تعبیر «برائت از مشرکان» امروز به تلاش‌هایی اشاره دارد که در بُعد سیاسی و بین‌المللی [[حج]] به‌شکل اجتماعی و در مراسم برائت از مشرکان به‌طور عمومی در [[جهان اسلام]] و در [[عربستان سعودی]] در سرزمین منا به‌طور ویژه صورت می‌گیرد. | |||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
== برائت در قرآن == | |||
خداوند متعال در [[قرآن]] می‌فرماید: '''{{متن قرآن|وَأَذَانٌ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى النَّاسِ يَوْمَ الْحَجِّ الْأَكْبَرِ أَنَّ اللَّهَ بَرِيءٌ مِنَ الْمُشْرِكِينَ وَرَسُولُهُ فَإِنْ تُبْتُمْ فَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ غَيْرُ مُعْجِزِي اللَّهِ وَبَشِّرِ الَّذِينَ كَفَرُوا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ|سوره = توبه|آیه = 3}}'''؛ واژۀ «برائت» در آیه به «بیزاری» تعبیر شده است و شاید این واژه به خاطر بُعد احساسی و عاطفی آن، برای بیان معنا و مفهوم اصل برائت رسا و کافی نباشد. برائت به معنای دوری جستن و کناره‌گیری کردن و منزوی ساختنِ دشمن است و این در زمان صلح، به منظور بازداشتن دشمن از سوء استفاده از روابط صلح‌آمیز، بر ضد اسلام و امت اسلامی، به شیوه‌ای مناسب و با مقتضای زمان، انجام می‌گیرد؛ بنابراین، تعبیر '''«برائت از مشرکین»''' برگرفته از [[قرآن|قرآن کریم]] است. | |||
== برائت از دیدگاه امامین انقلاب == | == برائت از دیدگاه امامین انقلاب == | ||
=== دیدگاه امام خمینی === | === دیدگاه امام خمینی === | ||
امام خمینی در مورد شیوه‌های اعلان برائت از مشرکین معتقدند که هر عصر و زمانی شیوه‌های خاص خود را می طلبد و درواقع چنین نیست که یک شیوه در هر عصری کاربرد داشته باشد بلکه با توجه به شرایط و اوضاع و احوال زمانی، باید شیوه خاص آن شرایط را به کار برد. | |||
«اعلان برائت در هر عصر و زمانى جلوهها و شیوهها و برنامههاى متناسب خود را مىی‌طلبد و باید دید که در عصرى همانند امروز که سران کفر و شرک همه موجودیت توحید را به خطر انداختهاند و تمامى مظاهر ملى و فرهنگى و دینى و سیاسى ملت‌ها را بازیچه هوس‌ها و شهوت‌ها نمودهاند چه باید کرد. آیا باید در خانهها نشست و با تحلیل‌هاى غلط و اهانت به مقام و منزلت انسان‌ها و القاى روحیه ناتوانى و عجز در مسلمانان، عملًا شیطان و شیطان‌زادگان را تحمل کرد و جامعه را از وصول به خلوص که غایت کمال و نهایت آمال است، منع کرد و تصور نمود که مبارزه انبیا با بت و بتپرستها منحصر به سنگ و چوب‌هاى بیجان بوده است و نعوذ باللَّه پیامبرانى همچون [[حضرت ابراهیم|ابراهیم]] در شکستن بت‌ها پیشقدم و اما در مصاف با ستمگران، صحنه مبارزه را ترک کردهاند؟»<ref>''صحیفه امام''، ج 20، ص 316</ref>. | |||
=== دیدگاه امام خامنه‌ای === | === دیدگاه امام خامنه‌ای === | ||
[[پرونده:برائت از مشرکین.jpg|بی‌قاب|چپ]] | |||
حج ابراهیمی، پدیدۀ شکوهمند اسلام در برابر این جاهلیت مدرن است؛ دعوت به اسلام و نمایش نمادین زیست جامعۀ اسلامی است. جامعه‌ای که در آن همزیستی مؤمنان، در حرکتی پیوسته بر گرد محور توحید، برترین نشانه است؛ دوری از تنازع و تعارض، دوری از تبعیض و امتیازات اشرافی، دوری از فساد و آلودگی، شرط لازم است؛ رمی شیطان و برائت از مشرکان و آمیختگی با فرودستان و کمک به مستمندان و برافراشتن شعائر اهل ایمان، در شمار وظایف اصلی است؛ و دست یافتن به منافع و مصالح عمومی همراه با یاد خدا و شکر او و بندگی او، هدف‌های میانی و نهایی است. این تصویر اجمالی از جامعه‌ی اسلامی در آئینۀ حج ابراهیمی است؛ و مقایسۀ آن با واقعیت جوامع غربی پر ادعا، دل هر مسلمان با همت را لبریز از شوق به تلاش و مبارزه برای رسیدن به چنین جامعه‌ای می‌سازد. | |||
== | == جستارهای وابسته == | ||
* [[تبری]] | |||
* [[تولی]] | |||
* [[مکه]] | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۱۸: | خط ۳۳: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
[[رده:مفاهیم و اصطلاحات اسلامی]] | |||
نسخهٔ ۱۹ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۱۸
برائت در حج ابراهیمی، از جمله مناسک عبادی، سیاسی و اجتماعی است. حج، علاوه بر آن که دارای احکام فردی و شخصی است، ابعاد سیاسی و اجتماعی گسترده‌ای نیز دارد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و با درایت امام خمینی این رکن، جان تازه‌ای به خود گرفت و توجه خاصی به آن شد. در این میان حکم فقهی «اعلان برائت از مشرکان» و دشمنان اسلام جایگاه ویژه‌ای پیدا کرد و شیعیان و برخی از اهل‌سنت به پیروی از فتوای امام خمینی سعی بر اجرای آن داشته‌اند. در علم فقه نیز مسأله تبری از مشرکین نوعی ارتباط خاص و منفی مسلمین با مشرکین است که نمود عینی آن را می‌توان در «اعلان برائت از مشرکین» در حج دانست.
مفهوم برائت
برائت در لغت
اصل واژه «برء» و «براء» و «تبرّی» به معنای کناره‌گیری و بیزاری جستن از هر چیزی است که مجاورت با آن مورد کراهت و نکوهش باشد.
برائت در اصطلاح
برائت به این معنا، با معنای لغوی آن بی‌تناسب نیست و در واقع، مفهوم برائت، از بیزاری که یک امر قلبی و عاطفی باشد، فراتر رفته و مستلزم کناره‌گیری، منزوی ساختن و طرد عمل مشرکان و توطئه‌گران است و همانگونه که مفسران گفته‌اند: به معنای رفع امان و سلب مصونیت و عدم تعهد در برابر مشرکان و حتی جنگ با آنان می‌باشد، چه، آنان آغازگر توطئه بوده و نقض عهد کرده و مهلت و مدت پیمانشان به پایان رسیده است. برائت و تبرّی در برابر ولایت و تولّی، دو فرع از فروع دین، مسلمانان محسوب می‌شوند. در اصطلاح دینی، برائت به بیزاری از دشمنان خداوند اطلاق می‌گردد[۱]. استفاده از تعبیر «برائت از مشرکان» امروز به تلاش‌هایی اشاره دارد که در بُعد سیاسی و بین‌المللی حج به‌شکل اجتماعی و در مراسم برائت از مشرکان به‌طور عمومی در جهان اسلام و در عربستان سعودی در سرزمین منا به‌طور ویژه صورت می‌گیرد.
پیشینه
برائت در قرآن
خداوند متعال در قرآن می‌فرماید: 
وَأَذَانٌ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى النَّاسِ يَوْمَ الْحَجِّ الْأَكْبَرِ أَنَّ اللَّهَ بَرِيءٌ مِنَ الْمُشْرِكِينَ وَرَسُولُهُ فَإِنْ تُبْتُمْ فَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ غَيْرُ مُعْجِزِي اللَّهِ وَبَشِّرِ الَّذِينَ كَفَرُوا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ [توبه–3] 
؛ واژۀ «برائت» در آیه به «بیزاری» تعبیر شده است و شاید این واژه به خاطر بُعد احساسی و عاطفی آن، برای بیان معنا و مفهوم اصل برائت رسا و کافی نباشد. برائت به معنای دوری جستن و کناره‌گیری کردن و منزوی ساختنِ دشمن است و این در زمان صلح، به منظور بازداشتن دشمن از سوء استفاده از روابط صلح‌آمیز، بر ضد اسلام و امت اسلامی، به شیوه‌ای مناسب و با مقتضای زمان، انجام می‌گیرد؛ بنابراین، تعبیر «برائت از مشرکین» برگرفته از قرآن کریم است.
برائت از دیدگاه امامین انقلاب
دیدگاه امام خمینی
امام خمینی در مورد شیوه‌های اعلان برائت از مشرکین معتقدند که هر عصر و زمانی شیوه‌های خاص خود را می طلبد و درواقع چنین نیست که یک شیوه در هر عصری کاربرد داشته باشد بلکه با توجه به شرایط و اوضاع و احوال زمانی، باید شیوه خاص آن شرایط را به کار برد. «اعلان برائت در هر عصر و زمانى جلوهها و شیوهها و برنامههاى متناسب خود را مىی‌طلبد و باید دید که در عصرى همانند امروز که سران کفر و شرک همه موجودیت توحید را به خطر انداختهاند و تمامى مظاهر ملى و فرهنگى و دینى و سیاسى ملت‌ها را بازیچه هوس‌ها و شهوت‌ها نمودهاند چه باید کرد. آیا باید در خانهها نشست و با تحلیل‌هاى غلط و اهانت به مقام و منزلت انسان‌ها و القاى روحیه ناتوانى و عجز در مسلمانان، عملًا شیطان و شیطان‌زادگان را تحمل کرد و جامعه را از وصول به خلوص که غایت کمال و نهایت آمال است، منع کرد و تصور نمود که مبارزه انبیا با بت و بتپرستها منحصر به سنگ و چوب‌هاى بیجان بوده است و نعوذ باللَّه پیامبرانى همچون ابراهیم در شکستن بت‌ها پیشقدم و اما در مصاف با ستمگران، صحنه مبارزه را ترک کردهاند؟»[۲].
دیدگاه امام خامنه‌ای
حج ابراهیمی، پدیدۀ شکوهمند اسلام در برابر این جاهلیت مدرن است؛ دعوت به اسلام و نمایش نمادین زیست جامعۀ اسلامی است. جامعه‌ای که در آن همزیستی مؤمنان، در حرکتی پیوسته بر گرد محور توحید، برترین نشانه است؛ دوری از تنازع و تعارض، دوری از تبعیض و امتیازات اشرافی، دوری از فساد و آلودگی، شرط لازم است؛ رمی شیطان و برائت از مشرکان و آمیختگی با فرودستان و کمک به مستمندان و برافراشتن شعائر اهل ایمان، در شمار وظایف اصلی است؛ و دست یافتن به منافع و مصالح عمومی همراه با یاد خدا و شکر او و بندگی او، هدف‌های میانی و نهایی است. این تصویر اجمالی از جامعه‌ی اسلامی در آئینۀ حج ابراهیمی است؛ و مقایسۀ آن با واقعیت جوامع غربی پر ادعا، دل هر مسلمان با همت را لبریز از شوق به تلاش و مبارزه برای رسیدن به چنین جامعه‌ای می‌سازد.