عوفیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - 'تقسیم بندی' به 'تقسیم‌بندی')
جز (جایگزینی متن - '==پانویس==↵↵↵[[رده:' به '== پانویس == {{پانویس}} [[رده:')
خط ۹: خط ۹:
همچنین گفتند که مستی کفر است، ولی شهادت به کفر فرد مست نمی‌دادند مگر اینکه گناه دیگری چون ترک نماز و غیره به آن ضمیمه شود. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 340 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین،  مصر،  مجلد اول سال 1950، مجلد دوم سال 1954 میلادی، ج 1، ص 179- 182.</ref> <ref>نشوان الحمیری ابو سعید،  الحور العین،  تحقیق کمال مصطفى، مصر، سال 1948 میلادی، ص 176- 257. </ref>
همچنین گفتند که مستی کفر است، ولی شهادت به کفر فرد مست نمی‌دادند مگر اینکه گناه دیگری چون ترک نماز و غیره به آن ضمیمه شود. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 340 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین،  مصر،  مجلد اول سال 1950، مجلد دوم سال 1954 میلادی، ج 1، ص 179- 182.</ref> <ref>نشوان الحمیری ابو سعید،  الحور العین،  تحقیق کمال مصطفى، مصر، سال 1948 میلادی، ص 176- 257. </ref>


==پانویس==
== پانویس ==  
 
{{پانویس}}


[[رده: فرق و مذاهب]]
[[رده: فرق و مذاهب]]

نسخهٔ ‏۳ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۱۴

عوفیه‏ از شاخه «بیهسیه» و از خوارج بودند.

تقسیم‌بندی

عوفیه خود دارای دو گروه شدند. گروه اول معتقد بودند که هر کسی از دار هجرت و میدان جهاد بازگردد و دست از جنگ بکشد، از او بیزار خواهیم شد. گروه دوم بر عکس گروه اول فکر می‌کردند و‎ معتقد بودند که ما از چنین افرادی‎ بیزار‎ی نمی‌جوییم، زیرا آنها از امر‎ی که بر آنان روا بوده است، بازگشتند.

عقاید مشترک

هر دو گروه عوفیه معتقد بودند که هرگاه پیشوا و رهبر یک جامعه کافر شود، رعیت نیز آشکار و پنهان کفر ورزند. همچنین گفتند که مستی کفر است، ولی شهادت به کفر فرد مست نمی‌دادند مگر اینکه گناه دیگری چون ترک نماز و غیره به آن ضمیمه شود. [۱] [۲] [۳]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 340 با ویرایش و اصلاح عبارات.
  2. اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، مصر، مجلد اول سال 1950، مجلد دوم سال 1954 میلادی، ج 1، ص 179- 182.
  3. نشوان الحمیری ابو سعید، الحور العین، تحقیق کمال مصطفى، مصر، سال 1948 میلادی، ص 176- 257.