احمد بن ثابت دوالینی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (تمیزکاری) |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
|ندارد | |ندارد | ||
|- | |- | ||
|[[دین]] و [[مذهب]] | |[[دین]] و [[مذهب]] | ||
|[[اسلام]] • [[تشیع]] | |[[اسلام]] • [[تشیع]] | ||
|- | |- | ||
نسخهٔ ۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۱۲
| نام | احمد بن ثابت دوالینی |
|---|---|
| القاب و سایر نام‌ها | دوالینی • دولابی |
| زاده | حدود 290ق |
| درگذشت | 352 |
| شاگردان | شیخ صدوق |
| آثار | ندارد |
| دین و مذهب | اسلام • تشیع |
احمد بن ثابت دوالینی، (000 – بعد 352ق) ابوالحسن. محدث شیعی. در اواخر سده سوم هجری(حدود 290ق) چشم به جهان گشود و تا سال 352هجری حیات داشته است، زیرا «شیخ صدوق» در 352هجری در مدینهالسلام(بغداد) نزد او حدیث شنیده است. در بغداد از محمد بن فضل نحوی و محمد بن علی بن عبدالصمد كوفی حدیث شنیده است و «محمد بن بابویه قمی» معروف به «شیخ صدوق»(م381ق) در بغداد شاگرد او بوده است.
معرفی اجمالی
احمد بن ثابت دوالینی، ابوالحسن. محدث شیعی. در اواخر سده سوم هجری چشم به جهان گشود و تا سال 352هجری حیات داشته است، زیرا «شیخ صدوق» در 352هجری در مدینهالسلام(بغداد) نزد او حدیث شنیده است. در اینكه وی اهل كجاست سخن قاطعی نمیتوان گفت. از نسبت «دوالینی» چنین بر میآید كه وی اهل مدینه در ناحیه ذوالقرنین بوده است، اما در بعضی از منابع، به جای دوالینی، «دوالیبی» یا «دولابی» آمده است كه در این صورت ممكن است وی اصالتاً ایرانی و اهل دولاب ری بوده باشد. آنچه مسلم است این استكه وی به بغداد آمد و نزد اساتید آنجا به استماع حدیث پرداخت و در شمار اساتید بغداد در آمد. در منابع حدیثی روایات اندكی از او به چشم میخورد كه در آن به وجود امام دوازدهم شیعیان اشاره شده است. وی در بغداد از «محمد بن فضل نحوی» و «محمد بن علی بن عبدالصمد كوفی» حدیث شنیده است.
شاگردان
محمد بن بابویه قمی معروف به شیخ صدوق در بغداد شاگرد او بوده است.
آثار
از او آثار تألیفی گزارش نشده است.
منابع
- طبقات اعلام الشيعه، ج1ص21؛
- كمال الدين و تمام النعمه، ترجمه منصور پهلوان، ج1ص309؛
- معجم رجال الحديث، ج2ص65 شماره 466، وج12ص310 شماره 7972.