تارکیه (شاکیه): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ']]↵<references />' به ']]') |
جز (تمیزکاری) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''تارکیه''' گروهی از [[فرقه مرجئه|مرجئه]] هستند و معتقدند که خداوند متعال به جز ایمان به خود هیچ چیزی را بر بندگان واجب نکرده است. | '''تارکیه''' گروهی از [[فرقه مرجئه|مرجئه]] هستند و معتقدند که خداوند متعال به جز ایمان به خود هیچ چیزی را بر بندگان واجب نکرده است. | ||
از منظر ایشان هر کسی که خدا را بشناسد و به او ایمان آورد مجاز است هر کاری را که میل داشته باشد انجام دهد و یا هر کاری را که دوست ندارد ترک کند.<ref>ابن جوزی ابوالفرج عبدالرحمن بن علی، | از منظر ایشان هر کسی که خدا را بشناسد و به او ایمان آورد مجاز است هر کاری را که میل داشته باشد انجام دهد و یا هر کاری را که دوست ندارد ترک کند.<ref>ابن جوزی ابوالفرج عبدالرحمن بن علی، تلبیس ابلیس، ص 41</ref> | ||
==اعتقادات== | == اعتقادات == | ||
این فرقه معتقدند که نمی‌توان به فاعل طاعات مطیع گفت و یا فاعل معاصی را گناهکار نامید. تارکیه در این که آیا شخصی که در اطاعت است را بتوان به طور واقعی مطیع نامید و یا شخصی که در عصیان است را بتوان به طور واقعی عاصی نامید، در شک هستند و از این جهت آنان را «شاکیه» نیز می‌خوانند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 | این فرقه معتقدند که نمی‌توان به فاعل طاعات مطیع گفت و یا فاعل معاصی را گناهکار نامید. تارکیه در این که آیا شخصی که در اطاعت است را بتوان به طور واقعی مطیع نامید و یا شخصی که در عصیان است را بتوان به طور واقعی عاصی نامید، در شک هستند و از این جهت آنان را «شاکیه» نیز می‌خوانند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 121</ref> | ||
تارکیه در میان سخنان خود می‌گویند که ممکن است فاعل طاعات در لحظه مرگ در حالت کفر بمیرد و یا فاعل معاصی در لحظه مرگ در حالت توبه و طاعت باشد، بنابراین روا نیست که نام مطیع یا عاصی به هیچ یک از ایشان اطلاق گردد.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 | تارکیه در میان سخنان خود می‌گویند که ممکن است فاعل طاعات در لحظه مرگ در حالت کفر بمیرد و یا فاعل معاصی در لحظه مرگ در حالت توبه و طاعت باشد، بنابراین روا نیست که نام مطیع یا عاصی به هیچ یک از ایشان اطلاق گردد.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 121</ref> | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
[[رده: فرق و مذاهب]] | [[رده:فرق و مذاهب]] | ||
نسخهٔ ۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۵۴
تارکیه گروهی از مرجئه هستند و معتقدند که خداوند متعال به جز ایمان به خود هیچ چیزی را بر بندگان واجب نکرده است. از منظر ایشان هر کسی که خدا را بشناسد و به او ایمان آورد مجاز است هر کاری را که میل داشته باشد انجام دهد و یا هر کاری را که دوست ندارد ترک کند.[۱]
اعتقادات
این فرقه معتقدند که نمی‌توان به فاعل طاعات مطیع گفت و یا فاعل معاصی را گناهکار نامید. تارکیه در این که آیا شخصی که در اطاعت است را بتوان به طور واقعی مطیع نامید و یا شخصی که در عصیان است را بتوان به طور واقعی عاصی نامید، در شک هستند و از این جهت آنان را «شاکیه» نیز می‌خوانند. [۲] تارکیه در میان سخنان خود می‌گویند که ممکن است فاعل طاعات در لحظه مرگ در حالت کفر بمیرد و یا فاعل معاصی در لحظه مرگ در حالت توبه و طاعت باشد، بنابراین روا نیست که نام مطیع یا عاصی به هیچ یک از ایشان اطلاق گردد.[۳]