تارکیه (شاکیه): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (تمیزکاری)
جز (جایگزینی متن - '== پانویس == ↵↵[[رده:' به '== پانویس == {{پانویس}} [[رده:')
خط ۶: خط ۶:
تارکیه در میان سخنان خود می‌گویند که ممکن است فاعل طاعات در لحظه مرگ در حالت کفر بمیرد و یا فاعل معاصی در لحظه مرگ در حالت توبه و طاعت باشد، بنابراین روا نیست که نام مطیع یا عاصی به هیچ‏ یک از ایشان اطلاق گردد.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 121</ref>
تارکیه در میان سخنان خود می‌گویند که ممکن است فاعل طاعات در لحظه مرگ در حالت کفر بمیرد و یا فاعل معاصی در لحظه مرگ در حالت توبه و طاعت باشد، بنابراین روا نیست که نام مطیع یا عاصی به هیچ‏ یک از ایشان اطلاق گردد.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 121</ref>


== پانویس ==  
== پانویس ==
{{پانویس}}


[[رده:فرق و مذاهب]]
[[رده:فرق و مذاهب]]

نسخهٔ ‏۱۹ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۲۹

تارکیه گروهی از مرجئه هستند و معتقدند که خداوند متعال به جز ایمان به خود هیچ چیزی را بر بندگان واجب نکرده است. از منظر ایشان هر کسی که خدا را بشناسد و به او ایمان آورد مجاز است هر کاری را که میل داشته باشد انجام دهد و یا هر کاری را که دوست ندارد ترک کند.[۱]

اعتقادات

این فرقه معتقدند که نمی‌توان به فاعل طاعات مطیع گفت و یا فاعل معاصی را گناهکار نامید. تارکیه در این که آیا شخصی که در اطاعت است را بتوان به طور واقعی مطیع نامید و یا شخصی که در عصیان است را بتوان به طور واقعی عاصی نامید، در شک هستند و از این جهت آنان را «شاکیه» نیز می‌خوانند. [۲] تارکیه در میان سخنان خود می‌گویند که ممکن است فاعل طاعات در لحظه مرگ در حالت کفر بمیرد و یا فاعل معاصی در لحظه مرگ در حالت توبه و طاعت باشد، بنابراین روا نیست که نام مطیع یا عاصی به هیچ‏ یک از ایشان اطلاق گردد.[۳]

پانویس

  1. ابن جوزی ابوالفرج عبدالرحمن بن علی، تلبیس ابلیس، ص 41
  2. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 121
  3. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 121