معیارهای متنی مشترک در رد و قبول حدیث از منظر فریقین: تفاوت میان نسخه‌ها

در تبیین معیار سوم باید گفت:  

ثانیا عدم مخالفت حدیث با حکم عقل امری است که همه فرق مسلمانان بدان قائل هستند بجهت انکه عقل شریعتی است که از نهاد انسانیت شکل گرفته است و شرع دینی است که از ناحیه وحی که وراء عقل انسانی است پدیدار شده است بنابراین بازگشت هر دوبه امر واحدی است و تنافی بین ایندو نخواهد بود.  

الف: روایاتی که دلالت بر جسمانیت خداوند دارد:

1-1-عن جریر قال کنا مع النبی صلى الله علیه وسلم فنظر إلى القمر لیلة یعنى البدر فقال إنکم سترون ربکم کما ترون هذا القمر لا تضامون فی رؤیته فان استطعتم أن لا تغلبوا على صلاة قبل طلوع الشمس وقبل غروبها فافعلوا ثم قرأ وسبح بحمد ربک قبل طلوع الشمس وقبل الغروب – انتهی – <ref>الصحیح البخاری ج 1ص 139</ref>

== معیار چهارم نقد المتن: عدم مخالفت با احکام قطعی علوم تجربی ==  

بر این اساس احادیثی که با قوانین قطعی علمی‌و طبیعی مخالف باشند مورد قبول شریعت نمی‌باشد.