عوفیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (تمیزکاری) |
|||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== تقسیم‌بندی == | == تقسیم‌بندی == | ||
عوفیه خود دارای دو گروه شدند. گروه اول معتقد بودند که هر کسی از دار هجرت و میدان جهاد بازگردد و دست از جنگ بکشد، از او بیزار | عوفیه خود دارای دو گروه شدند. گروه اول معتقد بودند که هر کسی از دار هجرت و میدان جهاد بازگردد و دست از جنگ بکشد، باید از او بیزار شد. | ||
گروه دوم بر عکس گروه اول فکر می‌کردند و معتقد بودند که | گروه دوم بر عکس گروه اول فکر می‌کردند و معتقد بودند که نباید از چنین افرادی بیزار شد، زیرا آنها از امری که بر آنان روا بوده است، بازگشتند. | ||
== عقاید مشترک == | == عقاید مشترک == | ||
هر دو گروه عوفیه معتقد بودند که هرگاه | هر دو گروه عوفیه معتقد بودند که هرگاه رهبر یک جامعه کافر شود، رعیت نیز آشکار و پنهان کفر ورزند. | ||
همچنین گفتند که مستی کفر است، ولی شهادت به کفر فرد مست نمی‌دادند مگر اینکه گناه دیگری چون ترک نماز و غیره به آن ضمیمه شود. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 340 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، مصر، مجلد اول سال 1950، مجلد دوم سال 1954 میلادی، ج 1، ص 179- 182.</ref> <ref>نشوان الحمیری ابو سعید، الحور العین، تحقیق کمال مصطفى، مصر، سال 1948 میلادی، ص 176- 257. </ref> | همچنین گفتند که مستی کفر است، ولی شهادت به کفر فرد مست نمی‌دادند مگر اینکه گناه دیگری چون ترک نماز و غیره به آن ضمیمه شود. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 340 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، مصر، مجلد اول سال 1950، مجلد دوم سال 1954 میلادی، ج 1، ص 179- 182.</ref> <ref>نشوان الحمیری ابو سعید، الحور العین، تحقیق کمال مصطفى، مصر، سال 1948 میلادی، ص 176- 257. </ref> | ||
نسخهٔ ۳ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۰:۰۲
عوفیه از شاخه «بیهسیه» و از خوارج بودند.
تقسیم‌بندی
عوفیه خود دارای دو گروه شدند. گروه اول معتقد بودند که هر کسی از دار هجرت و میدان جهاد بازگردد و دست از جنگ بکشد، باید از او بیزار شد. گروه دوم بر عکس گروه اول فکر می‌کردند و معتقد بودند که نباید از چنین افرادی بیزار شد، زیرا آنها از امری که بر آنان روا بوده است، بازگشتند.
عقاید مشترک
هر دو گروه عوفیه معتقد بودند که هرگاه رهبر یک جامعه کافر شود، رعیت نیز آشکار و پنهان کفر ورزند. همچنین گفتند که مستی کفر است، ولی شهادت به کفر فرد مست نمی‌دادند مگر اینکه گناه دیگری چون ترک نماز و غیره به آن ضمیمه شود. [۱] [۲] [۳]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 340 با ویرایش و اصلاح عبارات.
- ↑ اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، مصر، مجلد اول سال 1950، مجلد دوم سال 1954 میلادی، ج 1، ص 179- 182.
- ↑ نشوان الحمیری ابو سعید، الحور العین، تحقیق کمال مصطفى، مصر، سال 1948 میلادی، ص 176- 257.