عمریه: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «عمريه از فرق «زيديه» و پيرو يحيى بن عمر بن يحيى بن حسين بن حسين بن زيد بن على...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
عمریه شاخه ای از فرقه «[[زیدیه]]» و پیرو یحیی بن عمر بن یحیی بن حسین بن حسین بن زید بن علی بودند. | |||
== | == شرح حال == | ||
یحیی بن عمر | یحیی بن عمر از فرزندان و نسل جعفر بن ابی‌طالب بوده و از افراد شجاع عرب به حساب می‌آمد. او در بین رجال عرب طرفداران فراوان داشت و بسیاری از شعرا از جمله ابن الرومی شاعر معروف عرب در رثای او اشعاری را سرودند. پیروانش معتقد بودند او نمرده و زنده است و روزی خروج خواهد کرد و بنی‌العباس را به زیر خواهد کشید. | ||
== | == تاریخچه قیام == | ||
یحیی بن عمر در زمان [[متوکل عباسى|متوکل عباسی]] در سال 235 هجری قمری در [[خراسان]] خروج کرد. عبداللّه بن طاهر او را دستگیر کرد و تحویل [[متوکل]] داد. متوکل ابتدا وی را به زندان فرستاد و در ادامه آزاد شد و در زمان المستعین باللّه با عدّهای از اعراب بیابان گرد در کوفه شورش کرد. این شورش موجب شد تا در زندان‌ها باز شود. او از بیت‌المال اموال فراوانی برد و مردم را به الرضا من آل محمد (ص) دعوت کرد. گروهی بسیار از او پیروی کردند تا این که محمد بن طاهر در مکانی به نام شاهی در نزدیکی [[کوفه]] با او مقابله کرد و او را شکست داده و به قتل رسانید و سرش را نزد المستعین باللّه عباسی فرستاد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 338 با ویرایش و اصلاحات در عبارات.</ref><ref>ابن اثیر عز الدین، الکامل فى التاریخ (الکامل ابن اثیر)،، 14 جلدی، نشر تونبرگ، لیدن، سال 76- 1866 میلادی، ج 7، ص 17 و 40.</ref> <ref>طبری محمد بن جریر، تاریخ طبرى تاریخ الامم و الملوک، 13 جلدی، لیدن، سال 1876- 1901 میلادی، حوادث سال 235- 250.</ref><ref>اصفهانی ابو الفرج، مقاتل الطالبیین، ترجمه سید هاشم رسولى محلاتى، تهران، ص 639.</ref><ref>ابو الفداء اسماعیل بن علی، المختصر فی اخبار البشر، ج 2، ص 43.</ref> <ref>البرسی حافظ رجب، مشارق انوار الیقین فى اسرار امیر المؤمنین، طبع بیروت، نشر دار الاندلس، ص 210. | |||
</ref> <ref>مسعودی علی بن الحسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج4، ص147</ref> | |||
== پانویس == | |||
[[رده: | {{پانویس}} | ||
[[رده:فرق و مذاهب]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۹ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۲۵
عمریه شاخه ای از فرقه «زیدیه» و پیرو یحیی بن عمر بن یحیی بن حسین بن حسین بن زید بن علی بودند.
شرح حال
یحیی بن عمر از فرزندان و نسل جعفر بن ابی‌طالب بوده و از افراد شجاع عرب به حساب می‌آمد. او در بین رجال عرب طرفداران فراوان داشت و بسیاری از شعرا از جمله ابن الرومی شاعر معروف عرب در رثای او اشعاری را سرودند. پیروانش معتقد بودند او نمرده و زنده است و روزی خروج خواهد کرد و بنی‌العباس را به زیر خواهد کشید.
تاریخچه قیام
یحیی بن عمر در زمان متوکل عباسی در سال 235 هجری قمری در خراسان خروج کرد. عبداللّه بن طاهر او را دستگیر کرد و تحویل متوکل داد. متوکل ابتدا وی را به زندان فرستاد و در ادامه آزاد شد و در زمان المستعین باللّه با عدّهای از اعراب بیابان گرد در کوفه شورش کرد. این شورش موجب شد تا در زندان‌ها باز شود. او از بیت‌المال اموال فراوانی برد و مردم را به الرضا من آل محمد (ص) دعوت کرد. گروهی بسیار از او پیروی کردند تا این که محمد بن طاهر در مکانی به نام شاهی در نزدیکی کوفه با او مقابله کرد و او را شکست داده و به قتل رسانید و سرش را نزد المستعین باللّه عباسی فرستاد. [۱][۲] [۳][۴][۵] [۶] [۷]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 338 با ویرایش و اصلاحات در عبارات.
- ↑ ابن اثیر عز الدین، الکامل فى التاریخ (الکامل ابن اثیر)،، 14 جلدی، نشر تونبرگ، لیدن، سال 76- 1866 میلادی، ج 7، ص 17 و 40.
- ↑ طبری محمد بن جریر، تاریخ طبرى تاریخ الامم و الملوک، 13 جلدی، لیدن، سال 1876- 1901 میلادی، حوادث سال 235- 250.
- ↑ اصفهانی ابو الفرج، مقاتل الطالبیین، ترجمه سید هاشم رسولى محلاتى، تهران، ص 639.
- ↑ ابو الفداء اسماعیل بن علی، المختصر فی اخبار البشر، ج 2، ص 43.
- ↑ البرسی حافظ رجب، مشارق انوار الیقین فى اسرار امیر المؤمنین، طبع بیروت، نشر دار الاندلس، ص 210.
- ↑ مسعودی علی بن الحسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج4، ص147