اطرافیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''اطرافیه''' شاخه‌ای از «[[عجارده]]» از فرقه [[خوارج]]<nowiki/>اند. رئیس آنها فردی به نام غالب‌بن‌شاذاک | '''اطرافیه''' شاخه‌ای از «[[عجارده]]» از فرقه [[خوارج]]<nowiki/>اند. رئیس آنها فردی به نام غالب‌بن‌شاذاک است. | ||
== تاریخچه و عقاید == | == تاریخچه و عقاید == | ||
این فرقه در ابتدا پیرو مذهب حمزة‌بن‌آذرک خارجی بودند و در ادامه به آن مذهب چیزی افزوده معتقد شدند که مردم اطراف بلاد [[اسلام]] در ترک آنچه را که از [[شریعت]] نمیشناسند و در امر دین از روی [[عقل]] رفتار می‌کنند، معذورند. در تعریفی دیگر آمده است که اطرافیه فرقه‌ای است که اصحاب‌اطراف را راجع به آن دسته از امور شریعت که برای ایشان نامعلوم است، معذور می‌دانند. ظاهراً مراد از «اصحاب‌اطراف» در کلام ایشان، بدویان | این فرقه در ابتدا پیرو مذهب حمزة‌بن‌آذرک خارجی بودند و در ادامه به آن مذهب چیزی افزوده معتقد شدند که مردم اطراف بلاد [[اسلام]] در ترک آنچه را که از [[شریعت]] نمیشناسند و در امر دین از روی [[عقل]] رفتار می‌کنند، معذورند. در تعریفی دیگر آمده است که اطرافیه فرقه‌ای است که اصحاب‌اطراف را راجع به آن دسته از امور شریعت که برای ایشان نامعلوم است، معذور می‌دانند. ظاهراً مراد از «اصحاب‌اطراف» در کلام ایشان، بدویان هستند. اطرافیه واجبات‌عقلی را مانند «[[قدریه|قدریه]]» ثابت می‌دانند.<ref>ر. ک. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 64 با ویرایش.</ref> همچنین این گروه در اصول با [[اهل‌سنت]] موافق هستند. توجه به این نکته لازم است که اگر امور شریعت را به معنای فروع احکام بدانیم، می‌توان گفت تقابل این گروه با اهل‌سنت، همانند تقابل معلومیه و مجهولیه در [[اصول‌عقاید]] است.<ref>ر. ک. فخر رازی، اعتقادات فِرَق المسلمین و المشرکین، ص53</ref> <ref> رازی مرتضی، تبصرة العوام، ص43</ref> <ref> شهرستانی عبدالکریم، الملل و النحل،، ج1، ص117</ref> <ref> آملی شمس الدین محمد، نفائس الفنون فی عرایس العیون، ج2، ص 274</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۴۱
اطرافیه شاخه‌ای از «عجارده» از فرقه خوارج‌اند. رئیس آنها فردی به نام غالب‌بن‌شاذاک است.
تاریخچه و عقاید
این فرقه در ابتدا پیرو مذهب حمزة‌بن‌آذرک خارجی بودند و در ادامه به آن مذهب چیزی افزوده معتقد شدند که مردم اطراف بلاد اسلام در ترک آنچه را که از شریعت نمیشناسند و در امر دین از روی عقل رفتار می‌کنند، معذورند. در تعریفی دیگر آمده است که اطرافیه فرقه‌ای است که اصحاب‌اطراف را راجع به آن دسته از امور شریعت که برای ایشان نامعلوم است، معذور می‌دانند. ظاهراً مراد از «اصحاب‌اطراف» در کلام ایشان، بدویان هستند. اطرافیه واجبات‌عقلی را مانند «قدریه» ثابت می‌دانند.[۱] همچنین این گروه در اصول با اهل‌سنت موافق هستند. توجه به این نکته لازم است که اگر امور شریعت را به معنای فروع احکام بدانیم، می‌توان گفت تقابل این گروه با اهل‌سنت، همانند تقابل معلومیه و مجهولیه در اصول‌عقاید است.[۲] [۳] [۴] [۵]
پانویس
- ↑ ر. ک. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 64 با ویرایش.
- ↑ ر. ک. فخر رازی، اعتقادات فِرَق المسلمین و المشرکین، ص53
- ↑ رازی مرتضی، تبصرة العوام، ص43
- ↑ شهرستانی عبدالکریم، الملل و النحل،، ج1، ص117
- ↑ آملی شمس الدین محمد، نفائس الفنون فی عرایس العیون، ج2، ص 274