حواریین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '[[حضرت علی' به '[[علی بن ابی طالب ') |
جز (جایگزینی متن - '[[حسین بن علی' به '[[حسین بن علی (سید الشهدا) ') |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
== مصادیق == | == مصادیق == | ||
کشی در «رجال» خود با پنج واسطه از [[موسی بن جعفر (کاظم)|حضرت موسی بن جعفر]] (ع) روایت کرده که در روز قیامت منادی ندا میکند که کجایند حواریین [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|محمد‌بن عبدالله (ص)]] که در عهد آن حضرت در‌گذشتند و اصلا نقض پیمان نکردند، پس [[سلمان]] و [[مقداد]] و [[ابوذر]] برمیخیزند بار دوم مانند همان ندا درباره [[علی بن ابی طالب | کشی در «رجال» خود با پنج واسطه از [[موسی بن جعفر (کاظم)|حضرت موسی بن جعفر]] (ع) روایت کرده که در روز قیامت منادی ندا میکند که کجایند حواریین [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|محمد‌بن عبدالله (ص)]] که در عهد آن حضرت در‌گذشتند و اصلا نقض پیمان نکردند، پس [[سلمان]] و [[مقداد]] و [[ابوذر]] برمیخیزند بار دوم مانند همان ندا درباره [[علی بن ابی طالب | ||
(ع)]] میرسد. پس [[محمد‌بن‌ابی‌بکر]] و [[میثم تمار|میثم تمار]] و [[اویس‌قرنی|اویس‌قرنی]] و [[عمرو‌بن‌حمق‌خزاعی]] بر می‌خیزند. سپس همان ندا درباره حضرت [[امام حسن|امام حسن مجتبی]] (ع) میرسد، پس [[سفیان‌بن‌ابی‌لیلی|سفیان‌بن‌ابی‌لیلی]] و [[حذیفة‌بن‌اسید‌غفاری|حذیفة‌بن‌اسید‌غفاری]] برمیخیزند. دیگر بار همان ندا درباره [[حسین بن علی (سید الشهدا)|حسین‌بن‌علی(ع)]] میرسد در این ندا، حواریین آن حضرت یعنی تمام [[شهدای‌کربلا]] برمیخیزند. در ندای حواریین، [[علی بن الحسین (زین العابدین)|حضرت‌علی‌بن‌حسین (ع)]]، [[جبیر‌بن‌مطعم|جبیر‌بن‌مطعم]] و [[یحیی‌بن‌ام‌الطویل|یحیی‌بن‌ام‌الطویل]] و [[ابو‌خالد‌کابلی]] و [[سعید‌بن‌مسیب|سعید‌بن‌مسیب]] برمیخیزند. حواریین [[محمد بن علی (باقر العلوم)|حضرت باقر (ع)]]، [[عبدالله‌بن‌شریک‌عامری|عبدالله‌بن‌شریک‌عامری]] و [[زرارة‌بن اعین|زرارة‌بن‌اعین]] و [[برید‌بن‌معاویه|برید‌بن‌معاویه]] و [[محمد‌بن‌مسلم]] و [[لیث‌بن‌بختری|لیث‌بن‌بختری]] هستند که با ندای منادی برمیخیزند. در ندای حواریین [[جعفر بن محمد (صادق)|حضرت امام جعفر صادق]] (ع)، عبدالله‌بن‌شریک عامری و عبدالله‌بن‌ابی‌یعفور و عامر‌بن‌عبدالله‌بن‌خداعه و حجر‌بن‌زائده و حمران‌بن‌اعین برمیخیزند. سپس حواریین سایر ائمه فرا خوانده می‌شوند. این اشخاص در روز قیامت و هنگام حضور در صحرای محشر؛ اول سابقین و اول مقربین هستند.<ref> مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 171 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> | (ع)]] میرسد. پس [[محمد‌بن‌ابی‌بکر]] و [[میثم تمار|میثم تمار]] و [[اویس‌قرنی|اویس‌قرنی]] و [[عمرو‌بن‌حمق‌خزاعی]] بر می‌خیزند. سپس همان ندا درباره حضرت [[امام حسن|امام حسن مجتبی]] (ع) میرسد، پس [[سفیان‌بن‌ابی‌لیلی|سفیان‌بن‌ابی‌لیلی]] و [[حذیفة‌بن‌اسید‌غفاری|حذیفة‌بن‌اسید‌غفاری]] برمیخیزند. دیگر بار همان ندا درباره [[حسین بن علی (سید الشهدا) | ||
(سید الشهدا)|حسین‌بن‌علی(ع)]] میرسد در این ندا، حواریین آن حضرت یعنی تمام [[شهدای‌کربلا]] برمیخیزند. در ندای حواریین، [[علی بن الحسین (زین العابدین)|حضرت‌علی‌بن‌حسین (ع)]]، [[جبیر‌بن‌مطعم|جبیر‌بن‌مطعم]] و [[یحیی‌بن‌ام‌الطویل|یحیی‌بن‌ام‌الطویل]] و [[ابو‌خالد‌کابلی]] و [[سعید‌بن‌مسیب|سعید‌بن‌مسیب]] برمیخیزند. حواریین [[محمد بن علی (باقر العلوم)|حضرت باقر (ع)]]، [[عبدالله‌بن‌شریک‌عامری|عبدالله‌بن‌شریک‌عامری]] و [[زرارة‌بن اعین|زرارة‌بن‌اعین]] و [[برید‌بن‌معاویه|برید‌بن‌معاویه]] و [[محمد‌بن‌مسلم]] و [[لیث‌بن‌بختری|لیث‌بن‌بختری]] هستند که با ندای منادی برمیخیزند. در ندای حواریین [[جعفر بن محمد (صادق)|حضرت امام جعفر صادق]] (ع)، عبدالله‌بن‌شریک عامری و عبدالله‌بن‌ابی‌یعفور و عامر‌بن‌عبدالله‌بن‌خداعه و حجر‌بن‌زائده و حمران‌بن‌اعین برمیخیزند. سپس حواریین سایر ائمه فرا خوانده می‌شوند. این اشخاص در روز قیامت و هنگام حضور در صحرای محشر؛ اول سابقین و اول مقربین هستند.<ref> مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 171 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۴ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۴
حواریین در اصطلاح دینی و علمای رجال، به جماعتی از اصحاب خاص امامان علیهم‌السلام هستند. در بعضی از آثار دینی با همین عبارت از ایشان مدح شده است.
وجه تسمیه
حواریون در ابتدا به یاران خاص حضرت عیسی علیه‌السلام گفته می‌شد و در ادامه چون این اصطلاح شامل یاران خاص امامان نیز شده است، بنابراین، استفاده مشترک از آن ایرادی ندارد. از علی بن موسی (رضا) علیه‌السلام در وجه تسمیه آنها به «حواریون» نقل شده است که آنان با وعظ و ارشاد هم خود و هم مردم را از گناه خالص گردانیده بودند.[۱]
معناشناسی
«حواریون» جمع «حواری» است و «حواری» به معنی آرد سفید سبوس گرفته است. نانی را که چند بار سبوس آردش گرفته شده باشد حواری گویند و به‌مناسبت همین معنا یار برگزیده و خالص در محبت خویش را نیز «حواری» گویند.[۲]
مصادیق
کشی در «رجال» خود با پنج واسطه از حضرت موسی بن جعفر (ع) روایت کرده که در روز قیامت منادی ندا میکند که کجایند حواریین محمد‌بن عبدالله (ص) که در عهد آن حضرت در‌گذشتند و اصلا نقض پیمان نکردند، پس سلمان و مقداد و ابوذر برمیخیزند بار دوم مانند همان ندا درباره [[علی بن ابی طالب
(ع)]] میرسد. پس محمد‌بن‌ابی‌بکر و میثم تمار و اویس‌قرنی و عمرو‌بن‌حمق‌خزاعی بر می‌خیزند. سپس همان ندا درباره حضرت امام حسن مجتبی (ع) میرسد، پس سفیان‌بن‌ابی‌لیلی و حذیفة‌بن‌اسید‌غفاری برمیخیزند. دیگر بار همان ندا درباره [[حسین بن علی (سید الشهدا) (سید الشهدا)|حسین‌بن‌علی(ع)]] میرسد در این ندا، حواریین آن حضرت یعنی تمام شهدای‌کربلا برمیخیزند. در ندای حواریین، حضرت‌علی‌بن‌حسین (ع)، جبیر‌بن‌مطعم و یحیی‌بن‌ام‌الطویل و ابو‌خالد‌کابلی و سعید‌بن‌مسیب برمیخیزند. حواریین حضرت باقر (ع)، عبدالله‌بن‌شریک‌عامری و زرارة‌بن‌اعین و برید‌بن‌معاویه و محمد‌بن‌مسلم و لیث‌بن‌بختری هستند که با ندای منادی برمیخیزند. در ندای حواریین حضرت امام جعفر صادق (ع)، عبدالله‌بن‌شریک عامری و عبدالله‌بن‌ابی‌یعفور و عامر‌بن‌عبدالله‌بن‌خداعه و حجر‌بن‌زائده و حمران‌بن‌اعین برمیخیزند. سپس حواریین سایر ائمه فرا خوانده می‌شوند. این اشخاص در روز قیامت و هنگام حضور در صحرای محشر؛ اول سابقین و اول مقربین هستند.[۳]
پانویس
- ↑ http://wiki.ahlolbait.com/%D8%AD%D9%88%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D9%88%D9%86
- ↑ http://wiki.ahlolbait.com/%D8%AD%D9%88%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D9%88%D9%86
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 171 با ویرایش و اصلاح عبارات.