بکتاشیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
==آداب و رسوم== | ==آداب و رسوم== | ||
پیروان این فرقه بر سر سفره خود شراب و نان و پنیر مى گذارند و نزد شیخ خود که او را «بابا» مى خوانند، به گناهان خویش اعتراف و از او طلب آمرزش مى کنند. نزد ایشان نوشیدن شراب حرام نیست. زنان شان حجاب ندارند و به اسرار اعداد و حروف اعتقاد دارند و به فضل اللّهِ حروفى را که پیشواى «[[حروفیان|حروفیان]]» بود، احترام می کنند و کتاب «جاویدان نامه» او را از کتب مقدس مى شمارند. کتاب مذکور را به فارسى «عشق نامه» و به ترکى «فرشته اوقلى» مى نامند. جامه «بکتاشیه» عبایى سفید و کلاهى سیاه چند گوش مثلث شکل است که گاهى عدد اضلاع آن به احترام ائمه اثنى عشر به دوازده ترک مى رسد. شیخ ایشان داراى عمامه اى سبز است. «بکتاشیه» بر گردن خود گردن بندى از سنگ دارند که آن را تسلیم تاش، یعنى سنگ تسلیم می خوانند. تبرزینى دو دم و عصایى دراز دارند. جوانانی از ایشان که همسر ندارند گوشواره هایى به گوش مى آویزند تا از کسانی که همسر دارند تشخیص داده شوند. حاج بکتاش را پیر اوّل می خوانند و پیروان او، فرزندان حاج بکتاش را «اوغلرى» یعنى پسران حاج بکتاش می نامند. بکتاشیه، عبادات شریعت اسلام را که عبارت است از: نماز، روزه، حج و زکات به جاى نمى آورند.<ref> مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 103 با ویرایش و اصلاح جملات</ref> | پیروان این فرقه بر سر سفره خود شراب و نان و پنیر مى گذارند و نزد شیخ خود که او را «بابا» مى خوانند، به گناهان خویش اعتراف و از او طلب آمرزش مى کنند. نزد ایشان نوشیدن شراب حرام نیست. زنان شان حجاب ندارند و به اسرار اعداد و حروف اعتقاد دارند و به فضل اللّهِ حروفى را که پیشواى «[[حروفیان|حروفیان]]» بود، احترام می کنند و کتاب «جاویدان نامه» او را از کتب مقدس مى شمارند. کتاب مذکور را به فارسى «عشق نامه» و به ترکى «فرشته اوقلى» مى نامند. جامه «بکتاشیه» عبایى سفید و کلاهى سیاه چند گوش مثلث شکل است که گاهى عدد اضلاع آن به احترام ائمه اثنى عشر به دوازده ترک مى رسد. شیخ ایشان داراى عمامه اى سبز است. «بکتاشیه» بر گردن خود گردن بندى از سنگ دارند که آن را تسلیم تاش، یعنى سنگ تسلیم می خوانند. تبرزینى دو دم و عصایى دراز دارند. جوانانی از ایشان که همسر ندارند گوشواره هایى به گوش مى آویزند تا از کسانی که همسر دارند تشخیص داده شوند. حاج بکتاش را پیر اوّل می خوانند و پیروان او، فرزندان حاج بکتاش را «اوغلرى» یعنى پسران حاج بکتاش می نامند. بکتاشیه، عبادات شریعت اسلام را که عبارت است از: نماز، روزه، حج و زکات به جاى نمى آورند.<ref> مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 103 با ویرایش و اصلاح جملات</ref> <ref>دائرة المعارف الاسلامية، ترجمه از چاپ اول، ج 4، بكتاشيه.</ref> <ref>صراف احمد حامد، الشبك من فرق الغلاة فى العراق، بغداد، سال 1954 میلادی، ص 45 و 49.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده: کلام ]] | [[رده: کلام ]] | ||
[[رده: مذاهب کلامی ]] | [[رده: فرق و مذاهب کلامی ]] | ||
نسخهٔ ۱۵ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۳۴
بَکتاشیه طریقتی است که پیروانش خود را منسوب به حاجی بکتاش ولی، زاهد خراسانی می‌دانند. وی در نیشابور به دنیا آمد و نزد على احمد یسوى درس خواند و در سال 738 هجرى قمری در گذشت.
تاریخچه و عقاید
طریقه «بکتاشیه» در قرن شانزدهم میلادى در آناتولى یعنى آسیاى صغیر گسترده شد. عقاید ایشان شبیه «قزلباشیه»، «شبک» و «على اللهیان» کرد است. با این که بیشتر «بکتاشیه» خود را از اهل سنت و جماعت مى دانند، ولى اعمال و رفتار ایشان بر خلاف آن ها است و بلکه به «غلاة» شیعه شباهت دارد. این فرقه به امامت ائمه اثنى عشر اعتقاد دارند و و چهارده معصوم (ع) را به بزرگى مى ستایند.در عین حال عقاید مسیحیان نیز در ایشان تأثیر کرده است. زیرا معتقد به تثلیث اللّه و محمد (ص) و على (ع) هستند و مانند مسیحیان عشاى ربّانى به جاى مى آورند.
آداب و رسوم
پیروان این فرقه بر سر سفره خود شراب و نان و پنیر مى گذارند و نزد شیخ خود که او را «بابا» مى خوانند، به گناهان خویش اعتراف و از او طلب آمرزش مى کنند. نزد ایشان نوشیدن شراب حرام نیست. زنان شان حجاب ندارند و به اسرار اعداد و حروف اعتقاد دارند و به فضل اللّهِ حروفى را که پیشواى «حروفیان» بود، احترام می کنند و کتاب «جاویدان نامه» او را از کتب مقدس مى شمارند. کتاب مذکور را به فارسى «عشق نامه» و به ترکى «فرشته اوقلى» مى نامند. جامه «بکتاشیه» عبایى سفید و کلاهى سیاه چند گوش مثلث شکل است که گاهى عدد اضلاع آن به احترام ائمه اثنى عشر به دوازده ترک مى رسد. شیخ ایشان داراى عمامه اى سبز است. «بکتاشیه» بر گردن خود گردن بندى از سنگ دارند که آن را تسلیم تاش، یعنى سنگ تسلیم می خوانند. تبرزینى دو دم و عصایى دراز دارند. جوانانی از ایشان که همسر ندارند گوشواره هایى به گوش مى آویزند تا از کسانی که همسر دارند تشخیص داده شوند. حاج بکتاش را پیر اوّل می خوانند و پیروان او، فرزندان حاج بکتاش را «اوغلرى» یعنى پسران حاج بکتاش می نامند. بکتاشیه، عبادات شریعت اسلام را که عبارت است از: نماز، روزه، حج و زکات به جاى نمى آورند.[۱] [۲] [۳]