صلتیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''صلتيه‏''' پيروان مردى به نام '''صلت بن عثمان''' هستند و برخى او را صلت بن ابى الصلت خوانده ‏اند.
'''صلتیه‏''' پیروان مردى به نام '''صلت بن عثمان''' هستند و برخى او را صلت بن ابى الصلت خوانده ‏اند.


==شرح حال==
==شرح حال==
[[ابن اثير]] در «لب الباب» نام او را عثمان بن ابى الصلت و [[مير سيد شريف جرجانى]] در «شرح مواقف» عثمان بن ابى الصلت و به قولى صلت بن صامت آورده‏ است.
[[ابن اثير|ابن اثیر]] در «لب الباب» نام او را عثمان بن ابى الصلت و [[مير سيد شريف جرجانى|میر سید شریف جرجانى]] در «شرح مواقف» عثمان بن ابى الصلت و به قولى صلت بن صامت آورده‏ است.


==پیشینه==
==پیشینه==
خط ۸: خط ۸:


==عقاید==
==عقاید==
معتقد بود که هرگاه مردى سخن ما را بپذيرد و [[مسلمان]] شود، با وى دوست می شويم، ولى از كودكان او بيزارى می جوییم، زيرا تا به بلوغ نرسند، شايسته پذيرفتن اسلام نخواهد بود. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی،  ص 303 با ویرایش اندک.</ref> <ref>بغدادی عبد القاهر، الفرق بين الفرق،  به اهتمام محمد زاهد بن حسن الكوثرى، چاپ قاهره،  سال  1948میلادی، ص 58</ref>
معتقد بود که هرگاه مردى سخن ما را بپذیرد و [[مسلمان]] شود، با وى دوست می شویم، ولى از كودكان او بیزارى می جوییم، زیرا تا به بلوغ نرسند، شایسته پذیرفتن اسلام نخواهد بود. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی،  ص 303 با ویرایش اندک.</ref> <ref>بغدادی عبد القاهر، الفرق بين الفرق،  به اهتمام محمد زاهد بن حسن الكوثرى، چاپ قاهره،  سال  1948میلادی، ص 58</ref>
<ref>شهرستانی عبد الکریم، الملل و النحل، ترجمه افضل الدين صدر تركه اصفهانى، با تصحيح سيد محمد رضا جلالى نائينى، چاپ تهران، سال 1321 هجری شمسی، ص 116
<ref>شهرستانی عبد الکریم، الملل و النحل، ترجمه افضل الدين صدر تركه اصفهانى، با تصحيح سيد محمد رضا جلالى نائينى، چاپ تهران، سال 1321 هجری شمسی، ص 116
</ref>
</ref>
خط ۱۶: خط ۱۶:
[[رده: کلام]]
[[رده: کلام]]
[[رده: مذاهب کلامی ]]
[[رده: مذاهب کلامی ]]
<references />

نسخهٔ ‏۳ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۰۶

صلتیه‏ پیروان مردى به نام صلت بن عثمان هستند و برخى او را صلت بن ابى الصلت خوانده ‏اند.

شرح حال

ابن اثیر در «لب الباب» نام او را عثمان بن ابى الصلت و میر سید شریف جرجانى در «شرح مواقف» عثمان بن ابى الصلت و به قولى صلت بن صامت آورده‏ است.

پیشینه

وى از «عجارده» بود.

عقاید

معتقد بود که هرگاه مردى سخن ما را بپذیرد و مسلمان شود، با وى دوست می شویم، ولى از كودكان او بیزارى می جوییم، زیرا تا به بلوغ نرسند، شایسته پذیرفتن اسلام نخواهد بود. [۱] [۲] [۳]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، ص 303 با ویرایش اندک.
  2. بغدادی عبد القاهر، الفرق بين الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الكوثرى، چاپ قاهره، سال 1948میلادی، ص 58
  3. شهرستانی عبد الکریم، الملل و النحل، ترجمه افضل الدين صدر تركه اصفهانى، با تصحيح سيد محمد رضا جلالى نائينى، چاپ تهران، سال 1321 هجری شمسی، ص 116