غیبیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''غيبيه‏''' از فرق «نصيريه» بودند. ==تاریخچه== این طایفه به نام حیدریه نیز خوان...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''غيبيه‏''' از فرق «نصيريه» بودند.
'''غيبيه‏''' از فرق «[[نصیریه|نصيريه]]» بودند.


==تاریخچه==
==تاریخچه==
این طایفه به نام حیدریه نیز خوانده می شدند، زیرا پيشواى شان مردى به نام على حيدرى بود كه در قرن نهم هجرى قمری زندگی می کرد.
این طایفه به نام حیدریه نیز خوانده می شدند، زیرا پيشواى شان مردى به نام على حيدرى بود که در قرن نهم هجرى قمری زندگی می کرد.


==عقاید==
==عقاید==
غیبیه معتقد بودند که خداوند تجلى كرده  و سپس پنهان شده و اکنون زمان غيبت اوست و علاوه، غايب خدايى است كه همان على (ع) باشد.
غیبیه معتقد بودند که خداوند تجلى کرده و سپس پنهان شده و اکنون زمان غيبت اوست و علاوه، غايب خدايى است که همان على (ع) باشد.
آنان مانند «اسماعيليه» خداوند را از صفات مجرد مى‏ دانستند.
آنان مانند «[[اسماعیلیه|اسماعيليه]]» خداوند را از صفات مجرد مى‏ دانستند.


==تقسیمات==
==تقسیمات==
غیبیه به دو طایفه شمالیه( شمسیه) و میمیه تقسیم شده بودند.
غیبیه به دو طایفه شمالیه (شمسیه) و میمیه تقسیم شده بودند.
<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 347  با ویرایش و اصلاح و جابجایی جملات.</ref>
<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 347  با ویرایش و اصلاح و جابجایی جملات.</ref>
<ref>بدوی عبد الرحمن، مذاهب الاسلاميين، بيروت، دو جلدی،  سال  73- 1971 میلادی،  ج 2 ص 495- 496.</ref>
<ref>بدوی عبد الرحمن، مذاهب الاسلاميين، بيروت، دو جلدی،  سال  73- 1971 میلادی،  ج 2 ص 495- 496.</ref>
خط ۱۷: خط ۱۷:
[[رده: کلام ]]
[[رده: کلام ]]
[[رده: مذاهب کلامی ]]
[[رده: مذاهب کلامی ]]
<references />

نسخهٔ ‏۱۰ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۲۷

غيبيه‏ از فرق «نصيريه» بودند.

تاریخچه

این طایفه به نام حیدریه نیز خوانده می شدند، زیرا پيشواى شان مردى به نام على حيدرى بود که در قرن نهم هجرى قمری زندگی می کرد.

عقاید

غیبیه معتقد بودند که خداوند تجلى کرده و سپس پنهان شده و اکنون زمان غيبت اوست و علاوه، غايب خدايى است که همان على (ع) باشد. آنان مانند «اسماعيليه» خداوند را از صفات مجرد مى‏ دانستند.

تقسیمات

غیبیه به دو طایفه شمالیه (شمسیه) و میمیه تقسیم شده بودند. [۱] [۲]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 347 با ویرایش و اصلاح و جابجایی جملات.
  2. بدوی عبد الرحمن، مذاهب الاسلاميين، بيروت، دو جلدی، سال 73- 1971 میلادی، ج 2 ص 495- 496.