اخوان المسلمین تونس: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="references" style="margin: 0px 0px 10px 0px; max-height: 300px; overflow: auto; padding: 3px; font-size:95%; background: #FFA50...» ایجاد کرد) |
(تغییر تصویر) |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
</div> | </div> | ||
<div class="wikiInfo">[[پرونده:اخوان المسلمین | <div class="wikiInfo">[[پرونده:اخوان المسلمین تونس.jpg|جایگزین=اخوان‌المسلمین تونس|بندانگشتی|اخوان‌المسلمین تونس]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
!نام مقاله | !نام مقاله | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
'''اخوان‌المسلمین''' یک جنبش فراملی اسلام‌گرای [[اهل‌سنت]] است که در بسیاری از [[کشورهای عربی]] طرفدار دارد. جنبش [[اخوان‌المسلمین]]، بزرگ‌ترین جنبش اسلام‌گرا در [[جهان عرب]] می‌باشد. اخوان‌المسلمین گروهی [[اهل سنت|سنی‌‌مذهب]] و دارای تفکرات [[سلفی]] و [[دموکراسی‌خواه]] هستند. اخوان‌المسلمین طرفدار [[تقریب مذاهب اسلامی]] و از حامیان [[جمهوری اسلامی ایران]] بوده و ضد رژیم [[اسرائیل]] هستند. | '''اخوان‌المسلمین''' یک جنبش فراملی اسلام‌گرای [[اهل‌سنت]] است که در بسیاری از [[کشورهای عربی]] طرفدار دارد. جنبش [[اخوان‌المسلمین]]، بزرگ‌ترین جنبش اسلام‌گرا در [[جهان عرب]] می‌باشد. اخوان‌المسلمین گروهی [[اهل سنت|سنی‌‌مذهب]] و دارای تفکرات [[سلفی]] و [[دموکراسی‌خواه]] هستند. اخوان‌المسلمین طرفدار [[تقریب مذاهب اسلامی]] و از حامیان [[جمهوری اسلامی ایران]] بوده و ضد رژیم [[اسرائیل]] هستند. | ||
= النهضه تونس = | =النهضه تونس= | ||
اندیشمندان و روحانیون اصلاح طلب دانشگاه اسلامی زیتونه نقش مؤثری در غنای جریان فکری تجددگرا و اصلاح طلب اسلامی این دیار داشته و محافل فکری و فرهنگی و مذهبی منطقه را تحت تأثیر افکار خویش قرار داده است. | اندیشمندان و روحانیون اصلاح طلب دانشگاه اسلامی زیتونه نقش مؤثری در غنای جریان فکری تجددگرا و اصلاح طلب اسلامی این دیار داشته و محافل فکری و فرهنگی و مذهبی منطقه را تحت تأثیر افکار خویش قرار داده است. | ||
نهضت اسلامی علما و جوانان مسلمان تونس در سازماندهی مبارزات مردمی تونس و تکوین زیرساختارهای مقاومت ملی علیه جریانات فکری غرب گرایی و استعماری، نقش برجسته ای داشت. افکار و اندیشه های حسن البنا و دیگر رهبران اخوانی همچون السباعی رهبر اخوانی‌های سوریه پس از جنگ جهانی دوم در میان جوانان مذهبی تونس رواج داشت. در مقابل سیاست های غرب گرایی و لیبرال حبیب بورقبیه، نهضت و جریان اسلام گرایان تونس رشد کرد و راشد الغنوشی (متولد 1941 در یکی از شهرهای جنوب تونس) فارغ التحصیل سوربن و متأثر از اندیشه های حسن البنا و سیدقطب و ابوالاعلی مودودی نقش برجسته ای در تکوین و سازماندهی یک جریان سیاسی اسلام گرایی در تونس داشته است.<br> | نهضت اسلامی علما و جوانان مسلمان تونس در سازماندهی مبارزات مردمی تونس و تکوین زیرساختارهای مقاومت ملی علیه جریانات فکری غرب گرایی و استعماری، نقش برجسته ای داشت. افکار و اندیشه های حسن البنا و دیگر رهبران اخوانی همچون السباعی رهبر اخوانی‌های سوریه پس از جنگ جهانی دوم در میان جوانان مذهبی تونس رواج داشت. در مقابل سیاست های غرب گرایی و لیبرال حبیب بورقبیه، نهضت و جریان اسلام گرایان تونس رشد کرد و راشد الغنوشی (متولد 1941 در یکی از شهرهای جنوب تونس) فارغ التحصیل سوربن و متأثر از اندیشه های حسن البنا و سیدقطب و ابوالاعلی مودودی نقش برجسته ای در تکوین و سازماندهی یک جریان سیاسی اسلام گرایی در تونس داشته است.<br> | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
طی دهه هفتاد و هشت گروه ها و شخصیت هایی از تشکیلات النهضه جدا شده از جمله صلاح الجورشی، احمیده النیفر و زیاد کریشان، آنها پس از جدایی به تشکیل گروه اصلاح طلب و تجددگرای اسلامی پرداختند. نام این گروه « الاسلامیین التقدمیین » است که ارگان آنها مجله روشنفکری مذهبی به نام (15 + 21) اشاره به آغاز قرن 15 هجری و 21 میلادی است . این گروه شیوه سیاسی و مسالمت آمیز را رها کرده و به مبارزه قهرآمیز علیه رژیم تونس پرداختند، طلائع الفداء (پیشگامان فدا) به رهبری الحبیب الاسود، بخشی از النهضه بودند و توسط نیروهای امنیتی سرکوب شدند. پس از به قدرت رسیدن افسران آزاد و منازعه آنها با اخوانی‌ها الورتلانی عرصه فعالیت و اقامت در مصر را تنگ می بیند و به لبنان می رود و در سال 1959 در همان جا زندگی را بدرود گفت. | طی دهه هفتاد و هشت گروه ها و شخصیت هایی از تشکیلات النهضه جدا شده از جمله صلاح الجورشی، احمیده النیفر و زیاد کریشان، آنها پس از جدایی به تشکیل گروه اصلاح طلب و تجددگرای اسلامی پرداختند. نام این گروه « الاسلامیین التقدمیین » است که ارگان آنها مجله روشنفکری مذهبی به نام (15 + 21) اشاره به آغاز قرن 15 هجری و 21 میلادی است . این گروه شیوه سیاسی و مسالمت آمیز را رها کرده و به مبارزه قهرآمیز علیه رژیم تونس پرداختند، طلائع الفداء (پیشگامان فدا) به رهبری الحبیب الاسود، بخشی از النهضه بودند و توسط نیروهای امنیتی سرکوب شدند. پس از به قدرت رسیدن افسران آزاد و منازعه آنها با اخوانی‌ها الورتلانی عرصه فعالیت و اقامت در مصر را تنگ می بیند و به لبنان می رود و در سال 1959 در همان جا زندگی را بدرود گفت. | ||
=منبع= | =منبع= | ||
[[رده:اخوان‌المسلمین]] | [[رده:اخوان‌المسلمین]] | ||
[[رده:جریان‌های اسلامی]] | [[رده:جریان‌های اسلامی]] | ||
[[رده:جنبش کشورها]] | [[رده:جنبش کشورها]] | ||
نسخهٔ ۲۰ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۷
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۰:۰۷، ۲۰ فوریه ۲۰۲۲؛
| نام مقاله | اخوان‌المسلمین تونس |
|---|---|
| سال تاسیس | 1944 میلادی |
| مؤسس | الغنوشی |
| نام جریان | النهضه تونس |
اخوان‌المسلمین یک جنبش فراملی اسلام‌گرای اهل‌سنت است که در بسیاری از کشورهای عربی طرفدار دارد. جنبش اخوان‌المسلمین، بزرگ‌ترین جنبش اسلام‌گرا در جهان عرب می‌باشد. اخوان‌المسلمین گروهی سنی‌‌مذهب و دارای تفکرات سلفی و دموکراسی‌خواه هستند. اخوان‌المسلمین طرفدار تقریب مذاهب اسلامی و از حامیان جمهوری اسلامی ایران بوده و ضد رژیم اسرائیل هستند.
النهضه تونس
اندیشمندان و روحانیون اصلاح طلب دانشگاه اسلامی زیتونه نقش مؤثری در غنای جریان فکری تجددگرا و اصلاح طلب اسلامی این دیار داشته و محافل فکری و فرهنگی و مذهبی منطقه را تحت تأثیر افکار خویش قرار داده است.
نهضت اسلامی علما و جوانان مسلمان تونس در سازماندهی مبارزات مردمی تونس و تکوین زیرساختارهای مقاومت ملی علیه جریانات فکری غرب گرایی و استعماری، نقش برجسته ای داشت. افکار و اندیشه های حسن البنا و دیگر رهبران اخوانی همچون السباعی رهبر اخوانی‌های سوریه پس از جنگ جهانی دوم در میان جوانان مذهبی تونس رواج داشت. در مقابل سیاست های غرب گرایی و لیبرال حبیب بورقبیه، نهضت و جریان اسلام گرایان تونس رشد کرد و راشد الغنوشی (متولد 1941 در یکی از شهرهای جنوب تونس) فارغ التحصیل سوربن و متأثر از اندیشه های حسن البنا و سیدقطب و ابوالاعلی مودودی نقش برجسته ای در تکوین و سازماندهی یک جریان سیاسی اسلام گرایی در تونس داشته است.
او همراه و با همفکری عبدالفتاح مورو (متولد سال 1948 در شهر تونس) در اوایل دهه هفتاد هسته های اولیه جنبش النهضه را پایه ریزی نمود. در ابتدا نام این جنبش حرکت الاتجاه الاسلامی بود. علنی شدن فعالیت این گروه با شدت عمل رژیم بورقبیه روبرو بود. مطبوعات فرانسه خطر گسترش این نهضت در میان جوانان مذهبی تونس به بورقبیه و دستگاه اطلاعاتی امنیتی وی گوشزد نمودند. حمادی الجبالی، الحبیب اللوز، الحبیب السویسی و دکتر عبدالمجید النجار و محسن المیلی از جمله رهبران این تشکیلات بودند.
زیرساختار فکری النهضه متأثر از اندیشه های متفکران اخوان المسلمین همچون حسن البنا، سید قطب، السباعی (رهبر اخوان سوریه) و ابوالاعلی المودودی (رهبر اخوانی‌های پاکستان) بوده است. همچنین افکار و اندیشه های مالک بن نبی از اندیشمندان بزرگ مسلمان الجزایر در تکوین فکری و ایدئولوژیک رهبران النهضه تونس نقش مؤثری داشته است.
گرچه اندیشه ها و فعالیت های این تشکیلات اسلامی به رهبری الغنوشی مسالمت آمیز و دور از هرگونه خشونت بوده ولی حکومت های تونس از گسترش فعالیت این گروه در میان جوانان هراسان بودند. دستگاه های اطلاعاتی امنیتی ضربات مهلکی بر پیکره و بدنه این تشکیلات وارد نمود و به طور رسمی آن را منحل و فعالیتشان را ممنوع کرده است. اکنون برخی از رهبران النهضه در زندان های تونس به سر می برند و راشدالغنوشی در لندن در حال تبعید زندگی می کند. اخیراً دولت تونس در یک اقدام زندانیان سیاسی از جمله برخی از چهره ها و شخصیت های النهضه را آزاد کرده است.
طی دهه هفتاد و هشت گروه ها و شخصیت هایی از تشکیلات النهضه جدا شده از جمله صلاح الجورشی، احمیده النیفر و زیاد کریشان، آنها پس از جدایی به تشکیل گروه اصلاح طلب و تجددگرای اسلامی پرداختند. نام این گروه « الاسلامیین التقدمیین » است که ارگان آنها مجله روشنفکری مذهبی به نام (15 + 21) اشاره به آغاز قرن 15 هجری و 21 میلادی است . این گروه شیوه سیاسی و مسالمت آمیز را رها کرده و به مبارزه قهرآمیز علیه رژیم تونس پرداختند، طلائع الفداء (پیشگامان فدا) به رهبری الحبیب الاسود، بخشی از النهضه بودند و توسط نیروهای امنیتی سرکوب شدند. پس از به قدرت رسیدن افسران آزاد و منازعه آنها با اخوانی‌ها الورتلانی عرصه فعالیت و اقامت در مصر را تنگ می بیند و به لبنان می رود و در سال 1959 در همان جا زندگی را بدرود گفت.