۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'می کند' به 'می‌کند'
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'می کند' به 'می‌کند') |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
==عقاید== | ==عقاید== | ||
از نگاه سابقیه چون سر نوشت هر کسی از قبل نوشته شده است، پس مطابق با این عقیده نه طاعت سودی دارد و نه گناه زیان. <ref>ر.ک. رساله معرفة الذهب، مجله دانشکده ادبیات، سال چهارم، شماره اول.</ref> همچنین آنان معتفدند که هر کسی دوست دارد عمل نیک انجام دهد و هر کسی که دوست ندارد انجام ندهد، زیرا که گناه به شخص سعید ضرر نمی زند و عمل خیر هم برای شقی فایده ای ندارد. | از نگاه سابقیه چون سر نوشت هر کسی از قبل نوشته شده است، پس مطابق با این عقیده نه طاعت سودی دارد و نه گناه زیان. <ref>ر.ک. رساله معرفة الذهب، مجله دانشکده ادبیات، سال چهارم، شماره اول.</ref> همچنین آنان معتفدند که هر کسی دوست دارد عمل نیک انجام دهد و هر کسی که دوست ندارد انجام ندهد، زیرا که گناه به شخص سعید ضرر نمی زند و عمل خیر هم برای شقی فایده ای ندارد. | ||
<ref>ابن جوزی، تلبیس ابلیس، ص42</ref> <ref>هفتاد و سه ملت یا اعتقادات مذاهب، مربوط به قرن ششم، به تصحیح دکتر محمد جواد مشکور، طبع تهران، سال 1341 شمسی، ص 24</ref>ابن جوزی در تلبیس ابلیس جبریه را به دوازده فرقه تقسیم | <ref>ابن جوزی، تلبیس ابلیس، ص42</ref> <ref>هفتاد و سه ملت یا اعتقادات مذاهب، مربوط به قرن ششم، به تصحیح دکتر محمد جواد مشکور، طبع تهران، سال 1341 شمسی، ص 24</ref>ابن جوزی در تلبیس ابلیس جبریه را به دوازده فرقه تقسیم می‌کند که عبارت است از: مضطربه، افعالیه، مفروغیه، نجاریه، مُتَأَنِّیه، کسبیه، سابقیه، حبّیه، خوفیه، فکریه، خسّیه و معیه. <ref>ابن جوزی، تلبیس ابلیس، ص42</ref> | ||
در کتاب هفتاد و سه ملت آمده است که سابقیه معتقدند انسان ها بر دو گروه هستند. گروه اول نیک بختان و سعادت مندان که از ازل سعادت بر پیشانی آن ها نقش بسته و از درگاه احدیت دور نشوند و هیچ گناهی به اینان زیان نرساند. گروده دوم افرادی هستند که از ابتدا و ازل جزء اشقیا هستند و از سعادت محروم. این افراد حتی اگر طاعت هم داشته باشند، سودی به آن ها ندارد و به هیچ عبادتی سعید نخواهند شد چنان که حدیث قدسی بر این معنا شهادت دارد که فرمود: هؤلاء فى الجنة لا ابالى و هؤلاء فى النار و لا ابالى. یعنى اینان در بهشت اند و مرا با کى نیست و آنان در دوزخ اند و مرا باکى نیست. مولانا جلال الدین بلخى در این باره سروده است: | در کتاب هفتاد و سه ملت آمده است که سابقیه معتقدند انسان ها بر دو گروه هستند. گروه اول نیک بختان و سعادت مندان که از ازل سعادت بر پیشانی آن ها نقش بسته و از درگاه احدیت دور نشوند و هیچ گناهی به اینان زیان نرساند. گروده دوم افرادی هستند که از ابتدا و ازل جزء اشقیا هستند و از سعادت محروم. این افراد حتی اگر طاعت هم داشته باشند، سودی به آن ها ندارد و به هیچ عبادتی سعید نخواهند شد چنان که حدیث قدسی بر این معنا شهادت دارد که فرمود: هؤلاء فى الجنة لا ابالى و هؤلاء فى النار و لا ابالى. یعنى اینان در بهشت اند و مرا با کى نیست و آنان در دوزخ اند و مرا باکى نیست. مولانا جلال الدین بلخى در این باره سروده است: | ||