معمریه: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'فرقه ها' به 'فرقهها') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
=اعتقادات= | =اعتقادات= | ||
این فرقه معتقد بودند که [[امام صادق علیه السلام]] پرتوی از نور خدا | این فرقه معتقد بودند که [[امام صادق علیه السلام]] پرتوی از نور خدا مىباشد که در بدن برگزیدگان حلول کرده است و پس از آن؛ آن نور از جعفر بن محمد (ع) بیرون رفته و وارد بدن ابوالخطاب شده است و جعفر صادق علیهالسلام جزء فرشتگان شد و نور از بدن ابوالخطاب بیرون آمده داخل بدن معمر شده و معمر خدا شد. | ||
=مؤسس= | =مؤسس= | ||
مردی به نام | مردی به نام ابناللبان دعوت کننده مردم به سوی معمر بوده و میگفت که معمر خداى ارجمند والاست و باید به وى درود فرستاد و به نامش نماز گزارد و روزه گرفت. | ||
=برخی از باورها و رفتارهای معمریه= | =برخی از باورها و رفتارهای معمریه= | ||
معمریه قایل به | معمریه قایل به اباحهگری بودند و همه گونه افعال ناروایی از جمله زنا، ازدواج با محارمی نظیر مادر و خواهر، شرب خمر، همجنسگرایی و خوردن گوشت خوک را مجاز میشمردند. همچنین معتقد بودند که بر مردان غسل جنابت واجب نیست، زیرا چگونه نطفه پاکی که بنیاد آفرینش آدمی است، میتواند سبب غسل شود! و چون با اعتراض افراد روبرو میشدند که این سخنانی را که شما میگویید هیچ کسی از [[پیامبر صلوات الله]] علیه و [[علی علیه السلام]] نشنیده است، پاسخ مىدادند که محمد (ص) مردم را به تمسخر گرفته بود. | ||
==قول به تناسخ== | ==قول به تناسخ== | ||
آنها قایل به [[تناسخ]] بودند و میگفتند که کالبدهاى روح هرگز فانى نمى شوند و به فرشتگان تبدیل مى گردند و سپس به آسمان مىروند. <ref>مشکور محمدجواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 421 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> | |||
==معمریه در کلام ابوالحسن اشعری== | ==معمریه در کلام ابوالحسن اشعری== | ||
[[ابوالحسن اشعری]] نیز در شرح فرقههای غلاة به این گروه اشاره کرده و ضمن بیان عقاید آنان مینویسد که بنا بر نقلی ایشان را یعمریه نیز | [[ابوالحسن اشعری]] نیز در شرح فرقههای غلاة به این گروه اشاره کرده و ضمن بیان عقاید آنان مینویسد که بنا بر نقلی ایشان را یعمریه نیز میخوانند.<ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج1، ص78</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== |
نسخهٔ ۲۵ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۳۴
معمریه از غلاه شیعه و پیروان معمر بن خیثم بودند. وی جانشین ابوالخطاب معروف و مدعی نبوت بود.
اعتقادات
این فرقه معتقد بودند که امام صادق علیه السلام پرتوی از نور خدا مىباشد که در بدن برگزیدگان حلول کرده است و پس از آن؛ آن نور از جعفر بن محمد (ع) بیرون رفته و وارد بدن ابوالخطاب شده است و جعفر صادق علیهالسلام جزء فرشتگان شد و نور از بدن ابوالخطاب بیرون آمده داخل بدن معمر شده و معمر خدا شد.
مؤسس
مردی به نام ابناللبان دعوت کننده مردم به سوی معمر بوده و میگفت که معمر خداى ارجمند والاست و باید به وى درود فرستاد و به نامش نماز گزارد و روزه گرفت.
برخی از باورها و رفتارهای معمریه
معمریه قایل به اباحهگری بودند و همه گونه افعال ناروایی از جمله زنا، ازدواج با محارمی نظیر مادر و خواهر، شرب خمر، همجنسگرایی و خوردن گوشت خوک را مجاز میشمردند. همچنین معتقد بودند که بر مردان غسل جنابت واجب نیست، زیرا چگونه نطفه پاکی که بنیاد آفرینش آدمی است، میتواند سبب غسل شود! و چون با اعتراض افراد روبرو میشدند که این سخنانی را که شما میگویید هیچ کسی از پیامبر صلوات الله علیه و علی علیه السلام نشنیده است، پاسخ مىدادند که محمد (ص) مردم را به تمسخر گرفته بود.
قول به تناسخ
آنها قایل به تناسخ بودند و میگفتند که کالبدهاى روح هرگز فانى نمى شوند و به فرشتگان تبدیل مى گردند و سپس به آسمان مىروند. [۱]
معمریه در کلام ابوالحسن اشعری
ابوالحسن اشعری نیز در شرح فرقههای غلاة به این گروه اشاره کرده و ضمن بیان عقاید آنان مینویسد که بنا بر نقلی ایشان را یعمریه نیز میخوانند.[۲]