جبلیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
| عقیده = [[سبّ و لعن|لعن]] بر [[خلیفه|خلفا]] را جایز می‌دانستند. | | عقیده = [[سبّ و لعن|لعن]] بر [[خلیفه|خلفا]] را جایز می‌دانستند. | ||
}} | }} | ||
''' | '''جَبَلیه''' فرقه‌ای از «[[غلاة]]» [[نصیریه|نُصیریه]] [[علویان|علوی]] بودند که پیشوای ایشان در جبل [[لبنان]] ادعای [[مهدویت]] کرد. | ||
== تاریخچه == | == تاریخچه == | ||
سابقه این فرقه به سال 717 هجری قمری باز می‌گردد. پیشوای این فرقه ادعای [[مهدویت]] کرد و خود را [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|محمد(صلی الله علیه و آله و سلم)]] و [[علی بن ابی طالب|علی(علیه السلام)]] و گاهی [[حجت بن | سابقه این فرقه به سال 717 هجری قمری باز می‌گردد. پیشوای این فرقه ادعای [[مهدویت]] کرد و خود را [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|محمد (صلی الله علیه و آله و سلم)]] و [[علی بن ابی طالب|علی (علیه السلام)]] و گاهی [[حجت بن الحسن (مهدی)|مهدی (عج)]] خواند و جماعتی از نُصیریه را گرد خود آورد. | ||
این گروه [[سب و لعن|لعن]] بر [[خلیفه|خلفا]] را جایز می‌دانستند. جبلیه به‌سبب برخی اعمال افراطی همچون تخریب [[مسجد|مساجد]]، به‌دست لشکریان [[طرابلس]] پراکنده و قتل عام شدند. امروزه از این فرقه هیچ اثری بر جای نمانده است<ref>با استفاده از کتاب فرهنگ فرق اسلامی نوشته محمد جواد مشکور، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 137</ref>. | این گروه [[سب و لعن|لعن]] بر [[خلیفه|خلفا]] را جایز می‌دانستند. جبلیه به‌سبب برخی اعمال افراطی همچون تخریب [[مسجد|مساجد]]، به‌دست لشکریان [[طرابلس]] پراکنده و قتل عام شدند. امروزه از این فرقه هیچ اثری بر جای نمانده است<ref>با استفاده از کتاب فرهنگ فرق اسلامی نوشته محمد جواد مشکور، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 137</ref>. | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
{{فرق و مذاهب}} | {{فرق و مذاهب}} | ||
[[رده:فرق و مذاهب]] | [[رده:فرق و مذاهب]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۵۶
جَبَلیه فرقه‌ای از «غلاة» نُصیریه علوی بودند که پیشوای ایشان در جبل لبنان ادعای مهدویت کرد.
| جَبَلیّه | |
|---|---|
 | |
| نام | جَبَلیّه |
| تاریخ شکل گیری | 717 ق، ۶۹۶ ش، ۱۳۱۷ م |
| عقیده | لعن بر خلفا را جایز می‌دانستند. |
تاریخچه
سابقه این فرقه به سال 717 هجری قمری باز می‌گردد. پیشوای این فرقه ادعای مهدویت کرد و خود را محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) و علی (علیه السلام) و گاهی مهدی (عج) خواند و جماعتی از نُصیریه را گرد خود آورد. این گروه لعن بر خلفا را جایز می‌دانستند. جبلیه به‌سبب برخی اعمال افراطی همچون تخریب مساجد، به‌دست لشکریان طرابلس پراکنده و قتل عام شدند. امروزه از این فرقه هیچ اثری بر جای نمانده است[۱].
پانویس
- ↑ با استفاده از کتاب فرهنگ فرق اسلامی نوشته محمد جواد مشکور، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 137