معذوریه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - ']]↵<references />' به ']]')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''معذوریه‏''' از فرق «[[صوفیه|صوفیه]]»‌اند. در برخی از منابع آمده است که صوفیه به چهار فرقه: [[حسنیه]]، [[ملامتیه]]، [[سوقیه]] و [[معذوریه]] تقسیم شده‌اند. آنها در رای و عقیده خود ثابت‌قدم نیستند و از یک مشی و روش ثابتی پیروی نمی‌کنند، بلکه به پندارها و خیال‌های خود ایمان دارند و از رایی به رایی منتقل می‌شوند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 419 با ویرایش و اصلاح جملات.</ref> <ref>مقدسی مطهر بن طاهر، البدء و التاريخ، با اهتمام و ترجمه فرانسوى كلمان هوار، پاريس، سال 1919- 1899 میلادی، ج 5 ص 148.</ref> <ref>حکیم سمرقندی، ترجمه سواد اعظم،  ص 175.</ref>
«'''معذوریه‏'''» از شاخه‌های «[[صوفیه|صوفیه]]»‌اند.  


==پانویس==
== شاخه‌ای از صوفیه ==
در برخی از منابع آمده است که [[صوفیه]] به چهار فرقه: [[حسنیه]]، [[ملامتیه]]، [[سوقیه]] و [[معذوریه]] تقسیم شده‌اند. آنها در رأی و عقیده خود ثابت‌قدم نیستند و از یک مشی و روش ثابتی پیروی نمی‌کنند؛ بلکه به پندارها و خیال‌های خود ایمان دارند و از رأیی به رأیی منتقل می‌شوند<ref>مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ چاپ دوم، ص 419 با ویرایش و اصلاح جملات.</ref><ref>مقدسی مطهر بن طاهر؛ البدء و التاريخ؛ با اهتمام و ترجمه فرانسوى كلمان هوار، پاريس؛ سال 1919- 1899 میلادی، ج 5 ص 148.</ref><ref>حکیم سمرقندی؛ ترجمه سواد اعظم، ص 175.</ref>.
[[رده: فرق و مذاهب]]
 
== پانویس ==
{{پانویس}}
 
[[رده:فرق و مذاهب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۶

«معذوریه‏» از شاخه‌های «صوفیه»‌اند.

شاخه‌ای از صوفیه

در برخی از منابع آمده است که صوفیه به چهار فرقه: حسنیه، ملامتیه، سوقیه و معذوریه تقسیم شده‌اند. آنها در رأی و عقیده خود ثابت‌قدم نیستند و از یک مشی و روش ثابتی پیروی نمی‌کنند؛ بلکه به پندارها و خیال‌های خود ایمان دارند و از رأیی به رأیی منتقل می‌شوند[۱][۲][۳].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ چاپ دوم، ص 419 با ویرایش و اصلاح جملات.
  2. مقدسی مطهر بن طاهر؛ البدء و التاريخ؛ با اهتمام و ترجمه فرانسوى كلمان هوار، پاريس؛ سال 1919- 1899 میلادی، ج 5 ص 148.
  3. حکیم سمرقندی؛ ترجمه سواد اعظم، ص 175.