احمد بن یحیی هادی: تفاوت میان نسخهها
(←منابع) |
|||
(۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
== آثار == | == آثار == | ||
از تألیفات او «النجاة در اصول 13 | از تألیفات او: | ||
# «النجاة در اصول 13 جلد»؛ | |||
# «الدامغ»؛ | |||
# «التوحید»؛ | |||
# «الفقه»، «التنبیه»؛ | |||
# «الرد علی القدریه» هستند. | |||
== جستارهای وابسته == | |||
* [[فقیه]] | |||
* [[اصولیون|اصولی]] | |||
* [[زیدیه|زیدی]] | |||
* [[یمن]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
* عمده الطالب، ص178؛ | |||
* تاریخ ابن خلدون، ج4ص111؛ | |||
* دائره المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم بجنوردی، ج2ص60. | |||
{{علمای اسلام}} | |||
[[رده:عالمان]] | [[رده:عالمان]] | ||
[[رده:عالمان شیعه]] | [[رده:عالمان شیعه]] | ||
[[رده:محدثان شیعه]] | [[رده:محدثان شیعه]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۰
احمد بن یحیی هادی، (275 – 324 ق) ترجمان الدین، معروف به «ابن طباطبا» و مشهور به «احمد ناصر» است. وی فقیه، اصولی، متکلم، شاعر و سومین امام شیعی زیدی در یمن است.
احمد بن یحیی هادی | |
---|---|
نام کامل | احمد بن یحیی هادی |
نامهای دیگر |
|
اطلاعات شخصی | |
سال تولد | 275 ق، ۲۶۷ ش، ۸۸۸ م |
محل تولد | یمن |
سال درگذشت | 324 ق، ۳۱۵ ش، ۹۳۶ م |
محل درگذشت |
|
دین | اسلام، شیعه زیدی |
آثار |
|
فعالیتها | |
معرفی اجمالی
ابن طباطبا پس از کنارهگیری برادرش مرتضی لدین الله (م323ق) در سال 301 هجری به امامت رسید. ولادت او در سال 275 هجری بود و وفات او به سال 324 هجری به دست فرزندش «ابو الغطمش ابراهیم بن ناصر» در «صعده» مرکز خلافتش، اتفاق افتاد. وی به درد «نقرس» (ورم مفاصل) مبتلا بود و در جنگها حضور عملی نداشت.
در روزگار او قرمطیان و باطنیان، بار دیگر سر به شورش برداشتند و در سال 307 هجری با وی در نزدیکی صنعاء جنگیدند. در این جنگ او با 30 هزار سپاهی با قرمطیان جنگید و بر آنان پیروز شد. وی در منابع معتبر، از ادیبان و شاعران برجسته معرفی شده است، اما اشارهای به حیات علمی و اساتید و شاگردان او نشده است.
آثار
از تألیفات او:
- «النجاة در اصول 13 جلد»؛
- «الدامغ»؛
- «التوحید»؛
- «الفقه»، «التنبیه»؛
- «الرد علی القدریه» هستند.
جستارهای وابسته
منابع
- عمده الطالب، ص178؛
- تاریخ ابن خلدون، ج4ص111؛
- دائره المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم بجنوردی، ج2ص60.