افزودن پیوند

    الاربعین فی اصول الدین (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌وحدت
    (صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="references" style="margin: 0px 0px 10px 0px; max-height: 300px; overflow: auto; padding: 3px; font-size:95%; background: #FFA50...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۲۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="references" style="margin: 0px 0px 10px 0px; max-height: 300px; overflow: auto; padding: 3px; font-size:95%; background: #FFA500; line-height:1.4em; padding-bottom: 7px;"><noinclude>
    [[پرونده:Ambox clock.svg|60px|بندانگشتی|راست]]
    <br>
    '''''نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است. '''''<br>


    '''یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید. '''
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    <br>
    | عنوان = الأربعین فی أصول‌الدین
    ''آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ''{{#time:H:i، j F Y|{{REVISIONTIMESTAMP}}}}؛</small>
    | تصویر = الاربعین فی اصول الدین.jpg
    | نام = الأربعین فی أصول‌الدین
    | پدیدآوران = [[محمد غزالی|ابوحامد محمد غزالی]]
    | زبان = [[زبان عربی|عربی‌]]
    | زبان اصلی =
    | ترجمه =
    | سال نشر = 1409 ق
    | ناشر = دارالکتب العلمیه
    | تعداد صفحه = 185
    | موضوع = [[اسلام]]، [[اخلاق]]
    | شابک =
    }}
    کتاب '''الأربعین فی أصول‌الدین''' اثر [[محمد غزالی|محمد غزالی]] (450 - 505 ق) از شخصیت‌های بزرگ [[اسلام]] در قرن 6 هجری است. این کتاب به [[زبان عربی]]، ساده و روان نگاشته شده تا [[سالک]] برنامۀ [[سلوک]] خویش را بر اساس این نوشته، تنظیم و برنامه‌ریزی کند.
    == انگیزه تألیف ==
    [[محمد غزالی|غزالی]] از آن جا که حدود ده سال وادی گمنامی و انزوا و خلوت و انس با ذکر [[خدا]] را پیشۀ خود ساخت و به تطهیر قلب و تزکیه نفس و اجتناب از خلق و پرداختن به خالق بسر برد، به مطلوبش رسید ‎و گوهر حقیقت را یافت و به این نتیجه رسید ‎که لازم است سالک و رهروان طریق حق واجد تمام شرایط مذکور باشند، لذا کتاب اربعین را به رشته تحریر درآورد، تا سالک برنامه سلوک خویش را از روی این نوشته، تنظیم و برنامه‌ریزی کند.


    <noinclude>
    == ساختار ==
    </div>
    غزالی کتاب خود را با یک مقدمه شروع می‌کند و در این مقدمه یک سؤال را مطرح می‌کند و آن این که آیا انسان می‌تواند بوسیله [[آیات قرآن]] درهای خوشبختی را در علم و عمل بشناسد و یا اندیشه و کوشش خود، کلید آنها را به دست آورد؟ غزالی پاسخ می‌دهد، آری برای انسان این ممکن است، زیرا آن آیه‌ها به دو بخش علمی و عملی تقسیم می‌شوند و اعمال نیز دارای دو '''قسم ظاهری''' و '''قسم باطنی''' است و اعمال باطنی هم بر دو قسم است؛ اول اوصاف و اخلاقی است که باید انسان خود را از آنها پاکیزه گرداند و دوم اخلاقی است که باید خود را به آنها آراسته کند، بنابراین چهار قسم می‌شود:
    <div class="wikiInfo">[[پرونده:کتاب عقیدة العوام.jpg|جایگزین=کتاب عقیدة العوام|بندانگشتی|کتاب عقیدة العوام]]
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |نام
    !نام نويسنده
    |محمد غزالى
    |-
    |موضوع
    |اسلام ـ اخلاق
    |-
    |زبان کتاب
    |عربى‌
    |-
    |تعداد جلد
    |تک جلدی
    |-
    |}
    </div>


    '''الأربعین فی أصول‌الدین''' اثر [[محمد غزالى]] (450 - 505ق) که از شخصیت‌هاى بزرگ اسلام در قرن 6 هجرى مى‌باشد، کتاب فوق به زبان عربى، ساده و روان برای این نگاشته که تا سالک برنامه سلوک خویش را از روى این نوشته تنظیم و برنامه‌ریزى کند.
    # علوم؛ یعنی عقایدی که باید در قلب هر فرد [[مسلمان]] وجود داشته باشد و [[مسلمانان]] مکلفند که آنها را تصدیق و به‌طور قطع و یقین بپذیرند.
    •
    # اعمال ظاهر؛
    = انگیزه تألیف =
    # اخلاق بدی که باید از آنها اجتناب کرد؛
    غزالى از آن جا که حدود ده سال وادى گمنامى و انزوا و خلوت و انس با ذکر خدا پیشه خود ساخت و به تطهیر قلب و تزکیه نفس و اجتناب از خلق و پرداختن به خالق بسر برد، به مطلوبش رسید ‎و گوهر حقیقت را یافت و به این نتیجه رسید ‎که لازم است سالک و رهروان طریق حقّ واجد تمام شرایط مذکور باشند، لذا کتاب اربعین را به رشته تحریر درآورد، تا سالک برنامه سلوک خویش را از روى این نوشته تنظیم و برنامه‌ریزى کند.<br>
    # اخلاق پسندیده و خوبی که باید در شخص مؤمن وجود داشته باشد و هر کدام از چهار قسم مذکور شامل ده اصل است.
    # بعد از مطلب فوق که در مقدمه آمده، قسم اول که خلاصه علوم است و ده اصل آن عبارتند از: در رابطه با ذات [[خدا]]، پاکیزگی و مبرا بودن خدا، قدرت خدا، در مورد علم خدا، در رابطه با اراده خدا، در باب سمیع و بصیر بودن خدا، در کلام خدا، افعال خدا، در مورد روز آخرت و اصل دهم در [[نبوت]] است. قسم دوم در عمل‌های ظاهر (عبادات) و ده اصل آن شامل: [[نماز]]، [[زکات]] و بخشش مال، [[روزه]]، [[حج]]، قرائت قرآن، ذکر خدا در تمام احوال، در باب طلب مال حلال، دربارۀ ادای وظیفه نسبت به حقوق مسلمانان، در [[امر به معروف و نهی از منکر]] و اصل دهم پیروی از سنت حضرت [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول خدا(ص)]] است.


    = ساختار =
    '''قسم سوم،''' در تزکیه قلب از اخلاق ناپسند و بد است که اینها هرچند شماره آنها زیاد است؛ ولی شعبه‌های آن را در ده اصل بیان می‌کند که آنها عبارتند از: اصل اول حریص بودن در خوردن طعام، اصل دوم حرص بر گفتار که در این فصل بعضی از اقسام آفت‌های زبان را که به 20 می‌رسد؛ ولی 5 آفت که شیوع دارد و غالباً بر زبان‌های مردم جاری می‌شود که عبارت از: دروغ، غیبت، جدال، ستایش و مزاح را مطرح، و عدل و درمان آنها را بیان می‌کند. اصل سوم، در غضب، اصل چهارم در بیان حسد؛ اصل پنجم در بخل؛ اصل ششم جاه‌طلبی؛ اصل هفتم محبت دنیا؛ اصل هشتم در کبر؛ اصل نهم در عجب و اصل دهم در ریا است.
    غزالى کتاب خود را با یک مقدّمه شروع مى‌کند و در این مقدّمه یک سؤال را مطرح مى‌کند و آن این که آیا انسان مى‌تواند بوسیله آیات قرآن (آیات گوهر علم و آیات مروارید عمل) درهاى خوشبختى را در علم و عمل بشناسد و یا اندیشه و کوشش خود، کلید آنها را به دست آورد؟
    غزالى پاسخ مى‌دهد، آرى برای انسان این ممکن است، زیرا آن آیه‌ها به دو بخش علمى و عملى تقسیم مى‌شوند و اعمال نیز داراى دو قسم ظاهرى و باطنى است و اعمال باطنى هم بر دو قسم است؛ اول اوصاف و اخلاقى است که باید انسان خود را از آنها پاکیزه گرداند و دوم اخلاقى است که باید خود را به آنها آراسته کند، بنابراین چهار قسم مى‌شود:<br>




    # علوم؛ یعنى عقایدى که باید در قلب هر فرد مسلمان وجود داشته باشد و مسلمانان مکلفند که آنها را تصدیق و به طور قطع و یقین بپذیرند.
    '''قسم چهارم،''' در اخلاق پسندیده که مشتمل بر ده اصل است که عبارتند از: [[توبه]]، خوف، [[زهد]]، [[صبر]]، شکر، اخلاص و صدق، [[توکل]]، [[محبت در قرآن|محبت]]، راضی بودن به قضای خدا و اصل دهم یادآوری مرگ است. و خاتمه کتاب در مناظره با نفس است و بیان می‌کند: با نفس خود مناظره و گفت‌وگو کن تا او را مطیع سازی که به سوی خدا برود و از راه راست منحرف نگردد. و در آخر فهرست موضوع مطلب آمده است. کتاب فوق به نام کتاب اربعین توسط برهان‌الدین حمدی به فارسی ترجمه شده است و توسط انتشارات اطلاعات در سال 1368 (چاپ دوم) چاپ و به بازار نشر آمده است. کتاب، اثری است در اصول و فروع دین اسلام و اوصاف حسنه و اخلاق نکوهیده را با استناد به آیات و روایات و سنت پیامبر گرامی اسلام به طور کامل بیان می‌کند و بسیاری از مشکلات عقیدتی را با دادن توضیحات کافی و ذکر مثال‌های حسی آسان و قابل فهم و درک می‌سازد و همچنین به بیان وظائف مسلمانان عادی پرداخته است و به نظر می‌رسد، غزالی خواسته است خلاصه و چکیده کتاب [[احیاء علوم الدین (کتاب)|احیاء العلوم]] را در این مختصر به رشته تحریر درآورد.<br>
    # اعمال ظاهر؛
    # اخلاق بدى که باید از آنها اجتناب کرد؛
    # اخلاق پسندیده و خوبى که باید در شخص مؤمن وجود داشته باشد و هر کدام از چهار قسم مذکور شامل ده اصل است.
    # بعد از مطلب فوق که در مقدّمه آمده، قسم اول که خلاصه علوم است و ده اصل آن عبارتند از: در ذات خدا، در پاکیزگى و مبرا بودن خدا، در قدرت خدا، در مورد علم خدا، در رابطه با اراده خدا، در سمیع و بصیر خدا، در کلام [[خدا]]، در افعال خدا، در مورد روز آخرت و اصل دهم در نبوّت است. قسم دوم در عمل‌هاى ظاهر (عبادات) و ده اصل آن شامل: نماز، زکات و بخشش مال، روزه، حج، قرائت قرآن، ذکر خدا در تمام احوال، در طلب مال حلال، در اداى وظیفه نسبت به حقوق مسلمانان، در امر به معروف و نهى از منکر و اصل دهم پیروى از سنّت حضرت [[رسول خدا(ص)]] است.
    <br>


    قسم سوم، در تزکیه قلب از اخلاق ناپسند و بد است که اینها هرچند شماره آنها زیاد است؛ ولى شعبه‌هاى آن را در ده اصل بیان مى‌کند که آنها عبارتند از: اصل اول حریص بودن در خوردن طعام، اصل دوم حرص بر گفتار که در این فصل بعضى از اقسام آفت‌هاى زبان را که به 20 مى‌رسد؛ ولى 5 آفت که شیوع دارد و غالباً بر زبان‌هاى مردم جارى مى‌شود که عبارت از: دروغ، غیبت، جدال، ستایش و مزاح را مطرح، و عدل و درمان آنها را بیان مى‌کند.
    ایشان کتابی به نام [[جواهر القرآن (کتاب)|جواهر القرآن]] نگاشته که کتاب با پیش درآمدی که در 19 فصل است، به مباحث قرآنی پرداخته، سپس در بخش دوم، تعداد 779 آیه از [[آیات]] [[قرآن مجید]] را به نام گوهر علم و 747 آیه را به نام مروارید عمل، گلچین نموده است. مقصود از گوهر علم، آیاتی است که از آنها انوار علم بر قلوب مؤمنان می‌تابد و مراد از مروارید عمل، آیاتی است که عمل به مدلول آنها مستلزم سعادت دنیا و آخرت است، پس از استخراج و گلچین آیات علمی و عملی خلاصه و چکیده از آنها را در چهل اصل، به نام «'''اربعین فی اصول‌الدین»''' نوشته که این همان بخش لواحق از کتاب جواهر القرآن می‌باشد که او اجازه داد که این بخش از کتاب جداگانه نوشته و مورد استفاده قرار گیرد.
    اصل سوم، در غضب، اصل چهارم در بیان حسد؛ اصل پنجم در بخل؛ اصل ششم جاه‌طلبى؛ اصل هفتم محبّت دنیا؛ اصل هشتم در کبر؛ اصل نهم در عجب و اصل دهم در ریا است.<br>
    == نسخه شناسی ==
    کتاب '''«الاربعین فی اصول‌الدین»''' در لکهنو در سال 1316 ق و در بیروت 1984 م، چاپ و منتشر شده است. چاپ اول در 185 صفحه در قطع وزیری و به [[زبان عربی]] و توسط دارالکتب العلمیه [[بیروت]] [[لبنان]] در سال 1409 ق (1988 م) چاپ و منتشر شد.
    == منابع ==
    * ابوحامد غزالی، کتاب الاربعین فی معرفة اصول‌الدین، ترجمه برهان‌الدین حمدی، تهران، انتشارات اطلاعات، 1364.
    * موسوی بجنوردی، کاظم، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، تهران، 1372، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.
    * دائرةالمعارف تشیع، ج 12، تهران، 1386، نشر شهید سعید محبی.


    قسم چهارم، در اخلاق پسندیده که مشتمل بر ده اصل است که عبارتند از: توبه، خوف، زهد، صبر، شکر، اخلاص و صدق، توکل، محبّت، راضى بودن به قضاى خدا و اصل دهم یادآورى مرگ است.
    و خاتمه کتاب در مناظره با نفس است و بیان مى‌کند: با نفس خود مناظره و گفت‌وگو کن تا او را مطیع سازى که به سوى خدا برود و از راه راست منحرف نگردد.
    و در آخر فهرست موضوع مطلب آمده است.
    کتاب فوق به نام کتاب اربعین توسط برهان‌الدین حمدى به فارسی ترجمه شده است و توسط انتشارات اطلاعات در سال 1368(چاپ دوم) چاپ و به بازار نشر آمده است.
    کتاب، اثرى است در اصول و فروع دین اسلام و اوصاف حسنه و اخلاق نکوهیده را با استناد به آیات و روایات و سنّت پیامبر گرامى اسلام به طور کامل بیان مى‌کند و بسیارى از مشکلات عقیدتى را با دادن توضیحات کافى و ذکر مثال‌هاى حسى آسان و قابل فهم و درک مى‌سازد و همچنین به بیان وظائف مسلمانان عادى پرداخته است و به نظر مى‌رسد، غزالى خواسته است خلاصه و چکیده کتاب احیاء العلوم را در این مختصر به رشته تحریر درآورد.<br>
    غزالى کتابى به نام جواهر القرآن نگاشته که کتاب با پیش درآمدى که در 19 فصل است، به مباحث قرآنى پرداخته، سپس در بخش دوم، تعداد 779 آیه از آیات قرآن مجید را به نام گوهر علم و 747 آیه را به نام مروارید، عمل گلچین نموده است. مقصود از گوهر علم، آیاتى است که از آنها انوار علم بر قلوب مؤمنان مى‌تابد و مراد از مروارید عمل، آیاتى است که عمل به مدلول آنها مستلزم سعادت دنیا و آخرت است، پس از استخراج و گلچین آیات علمى و عملى خلاصه و چکیده از آنها را در چهل اصل، به نام اربعین فی اصول‌الدین نوشته که این همان بخش لواحق از کتاب جواهر القرآن مى‌باشد که غزالى اجازه داد که این بخش از کتاب جداگانه نوشته و مورد استفاده قرار گیرد.
    = نسخه شناسى =
    کتاب الاربعین فی اصول‌الدین در لکهنو در سال 1316ق و در بیروت 1984 میلادى چاپ و منتشر شده است.
    چاپ حاضر در برنامه در قطع وزیرى و به زبان عربى و توسط دار الکتب العلمیّه بیروت لبنان در سال 1409ق(1988 میلادى) چاپ اول در 185 صفحه مى‌باشد.
    = منابع =
    # ابوحامد غزالى، کتاب الاربعین فی معرفة اصول‌الدین، ترجمه برهان‌الدین حمدى، تهران، انتشارات اطلاعات، 1364.
    #  موسوى بجنوردى، کاظم، دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، تهران، 1372، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامى زیر نظر صدر حاج سید‌ ‎جوادى، احمد،                # دائرةالمعارف تشیع، ج 12، تهران، 1386، نشر شهید سعید محبّى.


    [[رده: کتاب شناسی]]
    [[رده:کتاب‌ها]]
    [[رده: کتاب کلامی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۰۶

    الأربعین فی أصول‌الدین
    الاربعین فی اصول الدین.jpg
    نامالأربعین فی أصول‌الدین
    پدیدآورانابوحامد محمد غزالی
    زبانعربی‌
    سال نشر1409 ق
    ناشردارالکتب العلمیه
    تعداد صفحه185
    موضوعاسلام، اخلاق

    کتاب الأربعین فی أصول‌الدین اثر محمد غزالی (450 - 505 ق) از شخصیت‌های بزرگ اسلام در قرن 6 هجری است. این کتاب به زبان عربی، ساده و روان نگاشته شده تا سالک برنامۀ سلوک خویش را بر اساس این نوشته، تنظیم و برنامه‌ریزی کند.

    انگیزه تألیف

    غزالی از آن جا که حدود ده سال وادی گمنامی و انزوا و خلوت و انس با ذکر خدا را پیشۀ خود ساخت و به تطهیر قلب و تزکیه نفس و اجتناب از خلق و پرداختن به خالق بسر برد، به مطلوبش رسید ‎و گوهر حقیقت را یافت و به این نتیجه رسید ‎که لازم است سالک و رهروان طریق حق واجد تمام شرایط مذکور باشند، لذا کتاب اربعین را به رشته تحریر درآورد، تا سالک برنامه سلوک خویش را از روی این نوشته، تنظیم و برنامه‌ریزی کند.

    ساختار

    غزالی کتاب خود را با یک مقدمه شروع می‌کند و در این مقدمه یک سؤال را مطرح می‌کند و آن این که آیا انسان می‌تواند بوسیله آیات قرآن درهای خوشبختی را در علم و عمل بشناسد و یا اندیشه و کوشش خود، کلید آنها را به دست آورد؟ غزالی پاسخ می‌دهد، آری برای انسان این ممکن است، زیرا آن آیه‌ها به دو بخش علمی و عملی تقسیم می‌شوند و اعمال نیز دارای دو قسم ظاهری و قسم باطنی است و اعمال باطنی هم بر دو قسم است؛ اول اوصاف و اخلاقی است که باید انسان خود را از آنها پاکیزه گرداند و دوم اخلاقی است که باید خود را به آنها آراسته کند، بنابراین چهار قسم می‌شود:

    1. علوم؛ یعنی عقایدی که باید در قلب هر فرد مسلمان وجود داشته باشد و مسلمانان مکلفند که آنها را تصدیق و به‌طور قطع و یقین بپذیرند.
    2. اعمال ظاهر؛
    3. اخلاق بدی که باید از آنها اجتناب کرد؛
    4. اخلاق پسندیده و خوبی که باید در شخص مؤمن وجود داشته باشد و هر کدام از چهار قسم مذکور شامل ده اصل است.
    5. بعد از مطلب فوق که در مقدمه آمده، قسم اول که خلاصه علوم است و ده اصل آن عبارتند از: در رابطه با ذات خدا، پاکیزگی و مبرا بودن خدا، قدرت خدا، در مورد علم خدا، در رابطه با اراده خدا، در باب سمیع و بصیر بودن خدا، در کلام خدا، افعال خدا، در مورد روز آخرت و اصل دهم در نبوت است. قسم دوم در عمل‌های ظاهر (عبادات) و ده اصل آن شامل: نماز، زکات و بخشش مال، روزه، حج، قرائت قرآن، ذکر خدا در تمام احوال، در باب طلب مال حلال، دربارۀ ادای وظیفه نسبت به حقوق مسلمانان، در امر به معروف و نهی از منکر و اصل دهم پیروی از سنت حضرت رسول خدا(ص) است.

    قسم سوم، در تزکیه قلب از اخلاق ناپسند و بد است که اینها هرچند شماره آنها زیاد است؛ ولی شعبه‌های آن را در ده اصل بیان می‌کند که آنها عبارتند از: اصل اول حریص بودن در خوردن طعام، اصل دوم حرص بر گفتار که در این فصل بعضی از اقسام آفت‌های زبان را که به 20 می‌رسد؛ ولی 5 آفت که شیوع دارد و غالباً بر زبان‌های مردم جاری می‌شود که عبارت از: دروغ، غیبت، جدال، ستایش و مزاح را مطرح، و عدل و درمان آنها را بیان می‌کند. اصل سوم، در غضب، اصل چهارم در بیان حسد؛ اصل پنجم در بخل؛ اصل ششم جاه‌طلبی؛ اصل هفتم محبت دنیا؛ اصل هشتم در کبر؛ اصل نهم در عجب و اصل دهم در ریا است.


    قسم چهارم، در اخلاق پسندیده که مشتمل بر ده اصل است که عبارتند از: توبه، خوف، زهد، صبر، شکر، اخلاص و صدق، توکل، محبت، راضی بودن به قضای خدا و اصل دهم یادآوری مرگ است. و خاتمه کتاب در مناظره با نفس است و بیان می‌کند: با نفس خود مناظره و گفت‌وگو کن تا او را مطیع سازی که به سوی خدا برود و از راه راست منحرف نگردد. و در آخر فهرست موضوع مطلب آمده است. کتاب فوق به نام کتاب اربعین توسط برهان‌الدین حمدی به فارسی ترجمه شده است و توسط انتشارات اطلاعات در سال 1368 (چاپ دوم) چاپ و به بازار نشر آمده است. کتاب، اثری است در اصول و فروع دین اسلام و اوصاف حسنه و اخلاق نکوهیده را با استناد به آیات و روایات و سنت پیامبر گرامی اسلام به طور کامل بیان می‌کند و بسیاری از مشکلات عقیدتی را با دادن توضیحات کافی و ذکر مثال‌های حسی آسان و قابل فهم و درک می‌سازد و همچنین به بیان وظائف مسلمانان عادی پرداخته است و به نظر می‌رسد، غزالی خواسته است خلاصه و چکیده کتاب احیاء العلوم را در این مختصر به رشته تحریر درآورد.

    ایشان کتابی به نام جواهر القرآن نگاشته که کتاب با پیش درآمدی که در 19 فصل است، به مباحث قرآنی پرداخته، سپس در بخش دوم، تعداد 779 آیه از آیات قرآن مجید را به نام گوهر علم و 747 آیه را به نام مروارید عمل، گلچین نموده است. مقصود از گوهر علم، آیاتی است که از آنها انوار علم بر قلوب مؤمنان می‌تابد و مراد از مروارید عمل، آیاتی است که عمل به مدلول آنها مستلزم سعادت دنیا و آخرت است، پس از استخراج و گلچین آیات علمی و عملی خلاصه و چکیده از آنها را در چهل اصل، به نام «اربعین فی اصول‌الدین» نوشته که این همان بخش لواحق از کتاب جواهر القرآن می‌باشد که او اجازه داد که این بخش از کتاب جداگانه نوشته و مورد استفاده قرار گیرد.

    نسخه شناسی

    کتاب «الاربعین فی اصول‌الدین» در لکهنو در سال 1316 ق و در بیروت 1984 م، چاپ و منتشر شده است. چاپ اول در 185 صفحه در قطع وزیری و به زبان عربی و توسط دارالکتب العلمیه بیروت لبنان در سال 1409 ق (1988 م) چاپ و منتشر شد.

    منابع

    • ابوحامد غزالی، کتاب الاربعین فی معرفة اصول‌الدین، ترجمه برهان‌الدین حمدی، تهران، انتشارات اطلاعات، 1364.
    • موسوی بجنوردی، کاظم، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، تهران، 1372، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.
    • دائرةالمعارف تشیع، ج 12، تهران، 1386، نشر شهید سعید محبی.
    برگرفته از «https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=الاربعین_فی_اصول_الدین_(کتاب)&oldid=178802»