مكارم بن ادریس الخالصی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ' می ر' به ' می‌ر') |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
</div> | </div> | ||
'''مكارم بن ادریس النهر خالصی'''<ref>محيي الدين عبد القادر بن أبي صالح الكيلاني، سر الأسرار ومظهر الأنوار فيما يحتاج إليه الأبرار، تحقيق وتعليق: الشيخ أحمد فريد المزيدي، دار الكتب العلمية، بيروت ص378</ref>یا مكارم بن النهر الخالصی<ref>الامام عبدالله بن أسعد اليافعي، خلاصة المفاخر في أخبار الشيخ عبد القادر (وهو تتمة روض الرياحين في أخبار الأولياء الصالحين)، تحقيق: الشيخ أحمد فريد المزيدي، ص102</ref> | '''مكارم بن ادریس النهر خالصی'''<ref>محيي الدين عبد القادر بن أبي صالح الكيلاني، سر الأسرار ومظهر الأنوار فيما يحتاج إليه الأبرار، تحقيق وتعليق: الشيخ أحمد فريد المزيدي، دار الكتب العلمية، بيروت ص378</ref>یا مكارم بن النهر الخالصی<ref>الامام عبدالله بن أسعد اليافعي، خلاصة المفاخر في أخبار الشيخ عبد القادر (وهو تتمة روض الرياحين في أخبار الأولياء الصالحين)، تحقيق: الشيخ أحمد فريد المزيدي، ص102</ref> یا مكارم النهر ملكی <ref>علي بن يوسف الشطنوفي، بهجة الأسرار ومعدن الأنوار في مناقب الباز الأشهب، تحقيق: احمد فريد المزيدي، دار الكتب العلمية، بيروت، 2002م، ص40</ref> و نووی در کتاب العارف و المعرفه او را مکارم النهر ملکی نیز خوانده است<ref>يحيى بن شرف النووي، بستان العارفين ويليه قرة العيون ومبحث العارف والمعرفة، ص217</ref>شیخ مکارم النهر مالکی معاصر [[عبدالقادر گیلانی]] و شیخ [[ابونجیب سهروردی|ابوالنجیب سهروردی]] متوفی در سال (592 هجری قمری) بوده است. | ||
لقب نهر نسبت به منطقه نهر ملک شاهی است<ref>ياسين العمري، تاريخ محاسن بغداد وهو (تهذيب غاية المرام)، تحقيق:ميعاد شرف الدين الكيلاني، دار الكتب العلمية، بيروت، هامش1، ص250</ref> از مشایخ ارشد [[صوفیه]] بوده است.او در قریه الدولاب در کنار رود خالص در شرق [[بغداد]] در سرزمین [[عراق]] سکونت داشت. وی از برجستگان و بزرگوارترین شیوخ و صاحبان مقامات بود و در آنجا وفات یافت و قبرش زیارتگاه شد. | لقب نهر نسبت به منطقه نهر ملک شاهی است<ref>ياسين العمري، تاريخ محاسن بغداد وهو (تهذيب غاية المرام)، تحقيق:ميعاد شرف الدين الكيلاني، دار الكتب العلمية، بيروت، هامش1، ص250</ref> از مشایخ ارشد [[صوفیه]] بوده است. او در قریه الدولاب در کنار رود خالص در شرق [[بغداد]] در سرزمین [[عراق]] سکونت داشت. وی از برجستگان و بزرگوارترین شیوخ و صاحبان مقامات بود و در آنجا وفات یافت و قبرش زیارتگاه شد. | ||
از معاصران او شیخ علی بن هیتی <ref>يوسف بن إسماعيل النبهاني، جامع كرامات الأولياء، ج2، ص404</ref>از روستای زریران<ref>عمر سليم عبد القادر التل، متصوفة بغداد في القرن السادس الهجري/الثاني عشر الميلادي، دراسة تاريخية، دار المأمون للنشر والتوزيع، عمان-الأردن، ط1، 2009م، ص187</ref> (متوفی 564 هجری قمری) و ابوالحسن جوسکی که از برجستگان به شمار | از معاصران او شیخ علی بن هیتی <ref>يوسف بن إسماعيل النبهاني، جامع كرامات الأولياء، ج2، ص404</ref>از روستای زریران<ref>عمر سليم عبد القادر التل، متصوفة بغداد في القرن السادس الهجري/الثاني عشر الميلادي، دراسة تاريخية، دار المأمون للنشر والتوزيع، عمان-الأردن، ط1، 2009م، ص187</ref> (متوفی 564 هجری قمری) و ابوالحسن جوسکی که از برجستگان به شمار می‌رفتند بود<ref>موسوعة الكسنزان فيما اصطلح علية أهل التصوف والعرفان، إعداد: محمد عبد الكريم الكسنزان، مكتبة دار المحبة، دمشق، 2005م، ج23، ص100</ref>. | ||
=مزار او در تاریخ= | =مزار او در تاریخ= | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
=گفتار= | =گفتار= | ||
در وصف محب چنین | در وصف محب چنین می‌گوید:محب آن است که به تنهایی و خلوت مأنوس است، از پروردگارش حیا می‌کند، به درگاه او می‌شتابد و به اطاعت او مشتاق است. به ذکر و عبادت او بسیار حریص بوده اشک اشتیاق ریخته و قرب او را می‌طلبد و از فراق او ترسان است. پس دلش از کدورت ها پاک و رازش از اغیار به دور و به محضر الهی متوجه است. | ||
نکات و حکایات فراوانی از وی نقل شده است که البته آمیخته به افسانه و به دور از واقعیت بوده و جزء حکایات اساطیری بوده است<ref>الامام عبد الله بن أسعد اليافعي، المصدر السابق، ص102-105</ref> | نکات و حکایات فراوانی از وی نقل شده است که البته آمیخته به افسانه و به دور از واقعیت بوده و جزء حکایات اساطیری بوده است<ref>الامام عبد الله بن أسعد اليافعي، المصدر السابق، ص102-105</ref>. | ||
=پانویس= | == پانویس == | ||
{{پانویس | {{پانویس}} | ||
[[رده: تصوف]] | [[رده:تصوف]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۲۳
| نام | مكارم بن ادریس النهر خالصی |
|---|---|
| القاب و سایر نام‌ها | مكارم بن النهر الخالصی
مكارم النهر ملكی |
| دین و مذهب | اسلام، تسنن |
مكارم بن ادریس النهر خالصی[۱]یا مكارم بن النهر الخالصی[۲] یا مكارم النهر ملكی [۳] و نووی در کتاب العارف و المعرفه او را مکارم النهر ملکی نیز خوانده است[۴]شیخ مکارم النهر مالکی معاصر عبدالقادر گیلانی و شیخ ابوالنجیب سهروردی متوفی در سال (592 هجری قمری) بوده است. لقب نهر نسبت به منطقه نهر ملک شاهی است[۵] از مشایخ ارشد صوفیه بوده است. او در قریه الدولاب در کنار رود خالص در شرق بغداد در سرزمین عراق سکونت داشت. وی از برجستگان و بزرگوارترین شیوخ و صاحبان مقامات بود و در آنجا وفات یافت و قبرش زیارتگاه شد. از معاصران او شیخ علی بن هیتی [۶]از روستای زریران[۷] (متوفی 564 هجری قمری) و ابوالحسن جوسکی که از برجستگان به شمار می‌رفتند بود[۸].
مزار او در تاریخ
به حرم وی در حمله مغول به بغداد در سال 656 هجری قمری / 1258 م اشاره شده است که ذکر شده است که در راه عزیمت هلاکو در بقعه شیخ مکارم اقامت گزید و از آنجا مرحله به مرحله پیمود تا به اردوگاه خود در خانقین رسید[۹]. در دوران امپراتوری عثمانی و در جریان لشکرکشی به رهبری سلطان سلیمان برای تصرف بغداد درجنگ با دولت صفوی که به سال فتح بغداد (1534) معروف بود، سلطان با لشکریانش به سوی حرم (شیخ محمد سکران) و (لقمان حکیم) در نزدیکی آن در حرکت بودند به همین دلیل در راه مرقد شیخ مکارم را دیدند. پس سلطان از اسب پیاده شد و حرم او را زیارت کرد، سپس سوار شد و با سپاهیان خود به سوی بغداد حرکت کرد[۱۰].
گفتار
در وصف محب چنین می‌گوید:محب آن است که به تنهایی و خلوت مأنوس است، از پروردگارش حیا می‌کند، به درگاه او می‌شتابد و به اطاعت او مشتاق است. به ذکر و عبادت او بسیار حریص بوده اشک اشتیاق ریخته و قرب او را می‌طلبد و از فراق او ترسان است. پس دلش از کدورت ها پاک و رازش از اغیار به دور و به محضر الهی متوجه است.
نکات و حکایات فراوانی از وی نقل شده است که البته آمیخته به افسانه و به دور از واقعیت بوده و جزء حکایات اساطیری بوده است[۱۱].
پانویس
- ↑ محيي الدين عبد القادر بن أبي صالح الكيلاني، سر الأسرار ومظهر الأنوار فيما يحتاج إليه الأبرار، تحقيق وتعليق: الشيخ أحمد فريد المزيدي، دار الكتب العلمية، بيروت ص378
- ↑ الامام عبدالله بن أسعد اليافعي، خلاصة المفاخر في أخبار الشيخ عبد القادر (وهو تتمة روض الرياحين في أخبار الأولياء الصالحين)، تحقيق: الشيخ أحمد فريد المزيدي، ص102
- ↑ علي بن يوسف الشطنوفي، بهجة الأسرار ومعدن الأنوار في مناقب الباز الأشهب، تحقيق: احمد فريد المزيدي، دار الكتب العلمية، بيروت، 2002م، ص40
- ↑ يحيى بن شرف النووي، بستان العارفين ويليه قرة العيون ومبحث العارف والمعرفة، ص217
- ↑ ياسين العمري، تاريخ محاسن بغداد وهو (تهذيب غاية المرام)، تحقيق:ميعاد شرف الدين الكيلاني، دار الكتب العلمية، بيروت، هامش1، ص250
- ↑ يوسف بن إسماعيل النبهاني، جامع كرامات الأولياء، ج2، ص404
- ↑ عمر سليم عبد القادر التل، متصوفة بغداد في القرن السادس الهجري/الثاني عشر الميلادي، دراسة تاريخية، دار المأمون للنشر والتوزيع، عمان-الأردن، ط1، 2009م، ص187
- ↑ موسوعة الكسنزان فيما اصطلح علية أهل التصوف والعرفان، إعداد: محمد عبد الكريم الكسنزان، مكتبة دار المحبة، دمشق، 2005م، ج23، ص100
- ↑ محمد أمين العاملي، أعيان الشيعة، ص95
- ↑ عباس العزاوي، موسوعة تاريخ العراق بين إحتلالين، ج4، ص33
- ↑ الامام عبد الله بن أسعد اليافعي، المصدر السابق، ص102-105