معمریه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '[[جعفر بن محمد (صادق) علیه‌السلام' به '[[جعفر بن محمد (صادق) ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''معمریه''' از [[غلات| | '''معمریه''' از [[غلات|غلاة]] [[شیعه]] و پیروان [[معمر بن خیثم]] بودند. وی جانشین [[ابوالخطاب]] معروف و مدعی نبوت بود. | ||
=اعتقادات= | =اعتقادات= | ||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
مردی به نام ابن‌اللبان دعوت کننده مردم به سوی معمر بوده و می‌گفت که معمر خدای ارجمند والاست و باید به وی درود فرستاد و به نامش نماز گزارد و روزه گرفت. | مردی به نام ابن‌اللبان دعوت کننده مردم به سوی معمر بوده و می‌گفت که معمر خدای ارجمند والاست و باید به وی درود فرستاد و به نامش نماز گزارد و روزه گرفت. | ||
=برخی از باورها و رفتارهای معمریه= | =برخی از باورها و رفتارهای معمریه= | ||
معمریه قایل به اباحه‌گری بودند و همه گونه افعال ناروایی از جمله زنا، ازدواج با محارمی نظیر مادر و خواهر، شرب خمر، هم‌جنس‌گرایی و خوردن گوشت خوک را مجاز می‌شمردند. همچنین معتقد بودند که بر مردان غسل جنابت واجب نیست، زیرا چگونه نطفه پاکی که بنیاد آفرینش آدمی است، می‌تواند سبب غسل شود! و چون با اعتراض افراد روبرو می‌شدند که این سخنانی را که شما می‌گویید هیچ کسی از [[پیامبر صلوات الله]] علیه و [[علی علیه‌السلام]] نشنیده است، پاسخ میدادند که محمد (ص) مردم را به تمسخر گرفته بود. | معمریه قایل به اباحه‌گری بودند و همه گونه افعال ناروایی از جمله زنا، ازدواج با محارمی نظیر مادر و خواهر، شرب خمر، هم‌جنس‌گرایی و خوردن گوشت خوک را مجاز می‌شمردند. همچنین معتقد بودند که بر مردان غسل جنابت واجب نیست، زیرا چگونه نطفه پاکی که بنیاد آفرینش آدمی است، می‌تواند سبب غسل شود! و چون با اعتراض افراد روبرو می‌شدند که این سخنانی را که شما می‌گویید هیچ کسی از [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر صلوات الله]] علیه و [[علی بن ابی طالب|علی علیه‌السلام]] نشنیده است، پاسخ میدادند که محمد (ص) مردم را به تمسخر گرفته بود. | ||
== قول به تناسخ == | == قول به تناسخ == | ||
آن‌ها قایل به [[تناسخ]] بودند و می‌گفتند که کالبدهای روح هرگز فانی نمی‌شوند و به فرشتگان تبدیل می‌گردند و سپس به آسمان میروند. <ref>مشکور محمدجواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 421 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> | آن‌ها قایل به [[تناسخ]] بودند و می‌گفتند که کالبدهای روح هرگز فانی نمی‌شوند و به فرشتگان تبدیل می‌گردند و سپس به آسمان میروند. <ref>مشکور محمدجواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 421 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> | ||
نسخهٔ ۴ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۰۳
معمریه از غلاة شیعه و پیروان معمر بن خیثم بودند. وی جانشین ابوالخطاب معروف و مدعی نبوت بود.
اعتقادات
این فرقه معتقد بودند که [[جعفر بن محمد (صادق) ]] پرتوی از نور خدا می‌باشد که در بدن برگزیدگان حلول کرده است و سپس آن نور از جعفر بن محمد (ع) بیرون رفته و وارد بدن ابوالخطاب شده است و جعفر صادق علیه‌السلام جزء فرشتگان شد و نور از بدن ابوالخطاب بیرون آمده داخل بدن معمر شده و معمر خدا شد.
مؤسس
مردی به نام ابن‌اللبان دعوت کننده مردم به سوی معمر بوده و می‌گفت که معمر خدای ارجمند والاست و باید به وی درود فرستاد و به نامش نماز گزارد و روزه گرفت.
برخی از باورها و رفتارهای معمریه
معمریه قایل به اباحه‌گری بودند و همه گونه افعال ناروایی از جمله زنا، ازدواج با محارمی نظیر مادر و خواهر، شرب خمر، هم‌جنس‌گرایی و خوردن گوشت خوک را مجاز می‌شمردند. همچنین معتقد بودند که بر مردان غسل جنابت واجب نیست، زیرا چگونه نطفه پاکی که بنیاد آفرینش آدمی است، می‌تواند سبب غسل شود! و چون با اعتراض افراد روبرو می‌شدند که این سخنانی را که شما می‌گویید هیچ کسی از پیامبر صلوات الله علیه و علی علیه‌السلام نشنیده است، پاسخ میدادند که محمد (ص) مردم را به تمسخر گرفته بود.
قول به تناسخ
آن‌ها قایل به تناسخ بودند و می‌گفتند که کالبدهای روح هرگز فانی نمی‌شوند و به فرشتگان تبدیل می‌گردند و سپس به آسمان میروند. [۱]
معمریه در کلام ابوالحسن اشعری
ابوالحسن اشعری نیز در شرح فرقه‌های غلاة به این گروه اشاره کرده و ضمن بیان عقاید آنان می‌نویسد که بنا بر نقلی ایشان را یعمریه نیز می‌خوانند.[۲]