حزب التحریر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۶: خط ۶:
| مؤسس = تقی الدین النبهانی
| مؤسس = تقی الدین النبهانی
| رهبران =  
| رهبران =  
| اهداف =  
| اهداف = {{فهرست جعبه افقی |تأسیس نظام سیاسی اسلام وحدت فکری |سیاسی و جغرافیایی |و ... }}
}}
}}
'''حزب‌التحریر''' حزب اسلامگرای جهانی است که در سال ۱۹۵۳ در [[بیت‌المقدس]] توسط روحانی فلسطینی [[تقی‌الدین النبهانی]] تأسیس شده است. حزب‌التحریر به معنی گروه آزادی‌بخش می‌باشد که از مصدر "حریت یا تحریر" عربی گرفته شده است و به معنی گروهی می‌باشد که تلاش دارد تا [[مسلمانان]] را از قید و بند نظام‌ها، افکار، مفاهیم و احساسات غیر اسلامی نجات دهد. این سازمان خود را در پی [[خلافت]] می‌داند و دولت ـ ملت، جمهوریت، [[دموکراسی]]، نشنلیزم (ملیت،  آگاهی جمعی، ملیت‌گرایی) و روش‌های دموکراتیک رسیدن به قدرت را رد نموده و فریب می‌خواند.  
'''حزب‌التحریر''' حزب اسلامگرای جهانی است که در سال ۱۹۵۳ در [[بیت‌المقدس]] توسط روحانی فلسطینی [[تقی‌الدین النبهانی]] تأسیس شده است. حزب‌التحریر به معنی گروه آزادی‌بخش می‌باشد که از مصدر "حریت یا تحریر" عربی گرفته شده است و به معنی گروهی می‌باشد که تلاش دارد تا [[مسلمانان]] را از قید و بند نظام‌ها، افکار، مفاهیم و احساسات غیر اسلامی نجات دهد. این سازمان خود را در پی [[خلافت]] می‌داند و دولت ـ ملت، جمهوریت، [[دموکراسی]]، نشنلیزم (ملیت،  آگاهی جمعی، ملیت‌گرایی) و روش‌های دموکراتیک رسیدن به قدرت را رد نموده و فریب می‌خواند.  

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۳۱

حزب التحریر
التحریر.jpg
نام حزبحزب حرکت اسلامی
تاریخ تأسیس1953 م، ۱۳۳۱ ش‌، ۱۳۷۲ ق
مؤسستقی الدین النبهانی
اهداف
  • تأسیس نظام سیاسی اسلام وحدت فکری
  • سیاسی و جغرافیایی
  • و ...

حزب‌التحریر حزب اسلامگرای جهانی است که در سال ۱۹۵۳ در بیت‌المقدس توسط روحانی فلسطینی تقی‌الدین النبهانی تأسیس شده است. حزب‌التحریر به معنی گروه آزادی‌بخش می‌باشد که از مصدر "حریت یا تحریر" عربی گرفته شده است و به معنی گروهی می‌باشد که تلاش دارد تا مسلمانان را از قید و بند نظام‌ها، افکار، مفاهیم و احساسات غیر اسلامی نجات دهد. این سازمان خود را در پی خلافت می‌داند و دولت ـ ملت، جمهوریت، دموکراسی، نشنلیزم (ملیت، آگاهی جمعی، ملیت‌گرایی) و روش‌های دموکراتیک رسیدن به قدرت را رد نموده و فریب می‌خواند. حزب التحریر الاسلامى (حزب اسلامى آزادى‏خواه) یک سازمان سیاسى اسلامى است که تشکیلات آن در چهل کشور جهان فعالیت می‌کند. با این وصف، این حزب، در هیچ کشورى، دفتر قانونى و مکان رسمى براى فعالیت هایش در اختیار ندارد؛ زیرا هدفى را که این حزب دنبال می‌کند، جهاد با آمریکا، سرنگونى رژیم‏‌هاى وابسته و ایجاد یک حکومت مذهبى به جاى آن‏ها بر اساس شریعت و خلافت اسلامى است. گسترش جهانى حزب التحریر به ویژه در اروپاى غربى و نیز در اغلب کشورهاى داراى دولت خودکامه و سازمان‏‌هاى پلیسى زیرزمینى(مخفى)، امرى قابل توجه است. رهبرى حزب هم، در مناطق بزرگ و نیز در کشورها و مکان‌‏هاى محلى، همواره ناشناخته است. برخی کشورها این سازمان را تروریستی دانسته و در برخی کشورها فعالیت آن به دلیل اتهام دست داشتن در خشونت ممنوع است. این درحالیست که فعالیت‌های تروریستی و خشونت‌آمیز توسط این گروه به اثبات نرسیده‌ است.

روش التحریر جهت برپایی خلافت دموکراتیک

طریقه حزب‌التحریر برای برپایی خلافت مبتنی بر روش دموکراتیک و مدنی، روش مادی همچو فعالیت‌های نظامی، مسلحانه و خشونت‌آمیز استوار نمی‌باشد. بلکه اساس کار و فعالیت حزب‌التحریر را مبارزه فکری و سیاسی برای برپایی خلافت تشکیل می‌دهد.

ارتباط با داعش

حزب‌التحریر خلافت خودخوانده داعش و رابطه با این گروه را رد می‌کند و می‌گوید که حزب‌التحریر در سال 1953 تاسیس شده و داعش در سال 2014 به میان آمده است.

گسترش فعالیت در افغانستان

حزب‌التحریر از سال 2003 بدین سو فعالیت‌هایش را در افغانستان گسترش داده و در اکثریت ولایات افغانستان فعالیت دارد. تعداد این گروه در افغانستان هزاران نفر تخمین زده می‌شود. تا جایی‌که مشاهده شده است تمامی فعالیت‌های حزب در افغانستان فکری و سیاسی بوده و دست به اعمال مادی و نظامی نزده است.

گسترش فعالیت‌ها

این حزب در سال ۱۹۵۳ توسط شیخ تقی الدین النبهانی یک قاضی و عالم دینی که از دانشگاه الازهر مصر فارغ گردیده بود در فلسطین تأسیس شد. از آن زمان تا کنون حزب فعالیتش را در بیش از پنجاه کشور گسترش داده‌است و گفته می‌شود که بیش از یک میلیون عضو دارد. حزب علاوه بر کشورهای اسلامی و عربی، در اکثر کشورهای اروپایی و آمریکایی نیز فعال است.

اهداف

هدف این حزب تأسیس نظام سیاسی اسلام (دولت خلافت) و تلاش برای وحدت فکری، سیاسی و جغرافیایی در میان مسلمانان جهان عنوان شده است. اما به‌صورت مختصر اهداف حزب قرار ذیل گفته شده است:

  1. تأسیس نظام سیاسی اسلام (دولت خلافت)
  2. تلاش برای وحدت فکری، سیاسی و جغرافیایی در میان مسلمانان
  3. اعاده عزت و شوکت گذشته مسلمانان
  4. کشیدن مسلمانان از حالت عقب‌ماندگی و انحطاط فکری و سیاسی
  5. هموار نمودن زمینه هدایت بشر از طریق تطبیق، دعوت و حمل اسلام.

جستارهای وابسته

منابع