جارودیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
«جارودیه» یا «سرحوبیه» از فرق «[[زیدیه]]» اند كه پیروان «ابو الجارود» یا ابو النجم زیاد بن منذر عبدى بودند. ابو الجارود خود از علماى «زیدیه» بود. | |||
==تاریخچه== | ==تاریخچه== | ||
[[كشّى]] مى | [[كشّى]] مى نویسد ابو عبد اللّه [[امام جعفر صادق]] (ع)، زیاد بن المنذر اعمى ابو الجارود را ملقب به سرحوب كرد (- سرحوبیه) و او را از دروغگویان دانست. [[نجاشى]] مى نویسد كه زیاد بن منذر ابو الجارود همدانى الخارقى اعمى كوفى كه كور مادرزاد بود از اصحاب ابى جعفر [[امام محمد باقر]] (ع) است.[[مامقانى]] مى نویسد كه زیاد بن منذر ابو الجارود از مردم [[خراسان]] بوده و حضرت امام جعفر صادق (ع) او را لعنت كرد و فرمود: «انه اعمى القلب و اعمى البصر» یعنی او هم از ظاهر و هم از باطن کور است و او را موثق ندانسته و به سختى نكوهش کرده است.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 135 با ویرایش و دخل و تصرف اندک در برخی از جملات.</ref> | ||
==اعتقادات== | ==اعتقادات== | ||
جارودیه معتقدند که [[پيامبر اسلام]]، [[امام على]] را به وصف امامت منصوص كرده است.آنان پس از امامت «[[زيد بن على بن الحسين]]» | جارودیه معتقدند که [[پيامبر اسلام|پیامبر اسلام]]، [[امام على]] را به وصف امامت منصوص كرده است.آنان پس از امامت «[[زيد بن على بن الحسين|زید بن على بن الحسین]]» قایل به امامت [[محمد بن عبد اللّه بن حسن]] بن حسن شدند و بعضى از جارودیه معتقدند که او نمرده یا كشته نشده است، بلکه خروج خواهد كرد. بعضى دیگر، «قاسم علوى» صاحب طالقان و [[رى]] و برخى «یحیى بن عمر» صاحب [[كوفه]] را امام مى شمردند. بیشتر جارودیه مانند دیگر «[[زيديه|زیدیه]]» معقتدند که هر فاطمى كه شمشیر بركشد و قیام کند و سپس مردم را به دین و تقوا دعوت نماید، او امام است.پیشتر گفته شد که یكى از ائمه «جارودیه» محمد بن عبد اللّه بن حسن بن حسن بود و می گویند [[ابوحنیفه|ابو حنیفه]] با وى بیعت كرد. چون این خبر به [[منصور خليفه عباسى|منصور خلیفه عباسى]] رسید وى را به زندان انداخت تا از دنیا رفت. بعد از مرگ محمد بن عبد الله بن حسن بن حسن، «جارودیه» به امامت محمد بن قاسم بن على بن الحسین بن على صاحب طالقان و رى یقین كردند. وى در ایام [[معتصم خليفه عباسى|معتصم خلیفه عباسى]] گرفتار زندان شد و از دنیا رفت. پس از وى گروهى از «جارودیه» امامت «یحیى بن عمر» صاحب كوفه را پذیرفتند. او نیز در زمان [[مستعين خليفه عباسى|مستعین خلیفه عباسى]] كشته شد و سر او را نزد [[محمد بن عبد اللّه بن طاهر]] بردند.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 135 با ویرایش و دخل و تصرف اندک در برخی از جملات.</ref> | ||
==دیدگاه جارودیه در باره مهدویت== | ==دیدگاه جارودیه در باره مهدویت== | ||
[[ابوعیسی وراق]] دیدگاه‌های جارودیه را در بارۀ [[مهدویت]] به سه دسته تقسیم کرده است: | [[ابوعیسی وراق]] دیدگاه‌های جارودیه را در بارۀ [[مهدویت]] به سه دسته تقسیم کرده است: | ||
1.کسانی که به مهدویت و رجعت محمدبن عبداللّه [[نفس زکیه]] (متوفی ۱۴۵) اعتقاد داشته‌اند. | |||
2. کسانی که به مهدودیت محمدبن قاسم طالقانی (متوفی ۲۱۹) معتقد بودند. | |||
3. کسانی که یحیی بن عمر را قائم می‌دانستند و منتظر رجعت وی بودند. | |||
دیگر نویسندگان ملل و نحل چون [[عبدالقاهر بغدادی]]، مولف ( الملل و النحل) [[جمال الدین محمد بن حسین بن حسن رازی]]، (مؤلف تبصرة العوام) و [[عبد الکریم شهرستانی]]، (مولف الملل و النحل) با تفاوت هایی این مطالب را نقل کرده‌اند. [[علی بن حسین مسعودی]] نیز به نقل از ابوعیسی وراق، دربارۀ جارودیه و عقیدۀ آنان در این موضوع که امامت محدود به فرزندان [[امام حسن]] و [[امام حسین]] علیهما السلام است مطالب مختصری آورده است.<ref>https://fa.wikishia.net/view/%D8%AC%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C%D9%87</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۱۶: | خط ۲۳: | ||
[[رده: فرقه شناسی]] | [[رده: فرقه شناسی]] | ||
[[رده:مذاهب مختلف کلامی ]] | [[رده:مذاهب مختلف کلامی ]] | ||
<references /> | |||
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۴۶
«جارودیه» یا «سرحوبیه» از فرق «زیدیه» اند كه پیروان «ابو الجارود» یا ابو النجم زیاد بن منذر عبدى بودند. ابو الجارود خود از علماى «زیدیه» بود.
تاریخچه
كشّى مى نویسد ابو عبد اللّه امام جعفر صادق (ع)، زیاد بن المنذر اعمى ابو الجارود را ملقب به سرحوب كرد (- سرحوبیه) و او را از دروغگویان دانست. نجاشى مى نویسد كه زیاد بن منذر ابو الجارود همدانى الخارقى اعمى كوفى كه كور مادرزاد بود از اصحاب ابى جعفر امام محمد باقر (ع) است.مامقانى مى نویسد كه زیاد بن منذر ابو الجارود از مردم خراسان بوده و حضرت امام جعفر صادق (ع) او را لعنت كرد و فرمود: «انه اعمى القلب و اعمى البصر» یعنی او هم از ظاهر و هم از باطن کور است و او را موثق ندانسته و به سختى نكوهش کرده است.[۱]
اعتقادات
جارودیه معتقدند که پیامبر اسلام، امام على را به وصف امامت منصوص كرده است.آنان پس از امامت «زید بن على بن الحسین» قایل به امامت محمد بن عبد اللّه بن حسن بن حسن شدند و بعضى از جارودیه معتقدند که او نمرده یا كشته نشده است، بلکه خروج خواهد كرد. بعضى دیگر، «قاسم علوى» صاحب طالقان و رى و برخى «یحیى بن عمر» صاحب كوفه را امام مى شمردند. بیشتر جارودیه مانند دیگر «زیدیه» معقتدند که هر فاطمى كه شمشیر بركشد و قیام کند و سپس مردم را به دین و تقوا دعوت نماید، او امام است.پیشتر گفته شد که یكى از ائمه «جارودیه» محمد بن عبد اللّه بن حسن بن حسن بود و می گویند ابو حنیفه با وى بیعت كرد. چون این خبر به منصور خلیفه عباسى رسید وى را به زندان انداخت تا از دنیا رفت. بعد از مرگ محمد بن عبد الله بن حسن بن حسن، «جارودیه» به امامت محمد بن قاسم بن على بن الحسین بن على صاحب طالقان و رى یقین كردند. وى در ایام معتصم خلیفه عباسى گرفتار زندان شد و از دنیا رفت. پس از وى گروهى از «جارودیه» امامت «یحیى بن عمر» صاحب كوفه را پذیرفتند. او نیز در زمان مستعین خلیفه عباسى كشته شد و سر او را نزد محمد بن عبد اللّه بن طاهر بردند.[۲]
دیدگاه جارودیه در باره مهدویت
ابوعیسی وراق دیدگاه‌های جارودیه را در بارۀ مهدویت به سه دسته تقسیم کرده است:
1.کسانی که به مهدویت و رجعت محمدبن عبداللّه نفس زکیه (متوفی ۱۴۵) اعتقاد داشته‌اند.
2. کسانی که به مهدودیت محمدبن قاسم طالقانی (متوفی ۲۱۹) معتقد بودند.
3. کسانی که یحیی بن عمر را قائم می‌دانستند و منتظر رجعت وی بودند.
دیگر نویسندگان ملل و نحل چون عبدالقاهر بغدادی، مولف ( الملل و النحل) جمال الدین محمد بن حسین بن حسن رازی، (مؤلف تبصرة العوام) و عبد الکریم شهرستانی، (مولف الملل و النحل) با تفاوت هایی این مطالب را نقل کرده‌اند. علی بن حسین مسعودی نیز به نقل از ابوعیسی وراق، دربارۀ جارودیه و عقیدۀ آنان در این موضوع که امامت محدود به فرزندان امام حسن و امام حسین علیهما السلام است مطالب مختصری آورده است.[۳]
پانویس
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 135 با ویرایش و دخل و تصرف اندک در برخی از جملات.
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 135 با ویرایش و دخل و تصرف اندک در برخی از جملات.
- ↑ https://fa.wikishia.net/view/%D8%AC%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C%D9%87