روش های تفسیری در میان شیعه و اهل سنت (کتاب): تفاوت میان نسخهها
Mollahashem (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
مبانی تفسیر اجتهادی شیعه و اهل سنت بیان شده و معیار و مبانی هر یك از مفسران از فریقین و شرایط تفسیر اجتهادی و نمونههایی از این تفسیر در دو مكتب تفسیری اهل سنت و شیعه ارائه شده است. تفسیر قرآن به قرآن و ادله و روشهای قائلین به این نوع تفسیر از شیعه و اهل سنت و نمونه هایی از تفسیر ارشادی و ادله موافقان و مخالفان این قبیل از تفسیر از دیگر مطالب این بخش میباشد كه با رویكردی تطبیقی ارائه گردیده و مشتركات فكری مفسران شیعه و اهل سنت در انواع روش تفسیر به تفسیر منعكس گردیده است. | مبانی تفسیر اجتهادی شیعه و اهل سنت بیان شده و معیار و مبانی هر یك از مفسران از فریقین و شرایط تفسیر اجتهادی و نمونههایی از این تفسیر در دو مكتب تفسیری اهل سنت و شیعه ارائه شده است. تفسیر قرآن به قرآن و ادله و روشهای قائلین به این نوع تفسیر از شیعه و اهل سنت و نمونه هایی از تفسیر ارشادی و ادله موافقان و مخالفان این قبیل از تفسیر از دیگر مطالب این بخش میباشد كه با رویكردی تطبیقی ارائه گردیده و مشتركات فكری مفسران شیعه و اهل سنت در انواع روش تفسیر به تفسیر منعكس گردیده است. | ||
=مؤلف= | =مؤلف= | ||
این کتاب توسط [[محمّد علی اسدی نسب]] | این کتاب توسط [[محمّد علی اسدی نسب]] تألیف و گردآوری شده است. | ||
=پانویس= | =پانویس= | ||
برگرفته و تلخیص از کتابنامه انتشارات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، معاونت فرهنگی، علیرضا شاه حسینی، چاپ سوم، صفحه 212 ، تهران، 1389 ش. | برگرفته و تلخیص از کتابنامه انتشارات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، معاونت فرهنگی، علیرضا شاه حسینی، چاپ سوم، صفحه 212 ، تهران، 1389 ش. | ||
[[رده: کتاب های تقریبی]] | [[رده: کتاب های تقریبی]] | ||
[[رده: منشورات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] | [[رده: منشورات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] |
نسخهٔ ۶ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۴۶
نام کتاب | المناهج التفسرُیة عند الشُیعة والسنة |
---|---|
نویسنده | محمد علی اسدی نسب |
زبان کتاب | عربی |
سال نشر | 1431 ق. |
ناشر | مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، معاونت فرهنگی، مرکز تحقیقات علمی |
تیراژ | 2000 نسخه |
نوبت چاپ | اول |
قطع | وزیری |
تعداد صفحات |
اهم موضوعات
روند تاریخی روشهای مختلف تفسیری در تاریخ تفسیر بیان شده است و سپس مفهوم لغوی و اصطلاحی روش تفسیر را بیان مینماید.
بخش اول
انواع روشهای تفسیری و ضرورت بحث از آن در علم تفسیر را بیان و كیفیت و علت گسترش روشهای متنوع در تفسیر نزد مفسران شیعه و اهل سنت را بررسی نموده است.
سپس روشهای شیعه در تفسیر قرآن و مبانی تفسیری آن را در این زمینه بررسی نموده و منابع تفسیری شیعه در تفسیر قرآن مانند منابع تاریخی، ادبی، لغوی، فلسفی، روایات تفسیری و قرآن كریم را شرح نموده است و روش تفسیر شیعه در تفسیر آیات اعتقادی را تبیین مینماید.
در فصول بعدی روشهای تفسیری بكار گرفته شده توسط مفسران اهل سنت را بررسی كرده و روش تفسیری معتزله، اشاعره و سلفیه را به تفكیك توصیف نموده و مبانی و اصول حاكم بر تفسیر آنان را معرفی می نماید.
بخش دوم
نمونه هایی از تفسیر روایی شیعه و اهل سنت را بیان كرده و تاریخچه ای از تفسیر روایی فریقین و مراحل تفسیر قرآن به روایات ارائه مینماید. روش تفسیری صحابه و تابعین، میزان اعتبار تفسیر صحابه و تابعین، معیار كشف وجود اسرائیلیات، رابطه بین قرآن و حدیث در دو مكتب تفسیری شیعه و اهل سنت، نقش عقل، عرف، لغت، شعر، قواعد عربی، تاریخ و سیاق در تفسیر روایی نزد مفسران شیعه و اهل سنت و معرفی چند نمونه از تفسیرهایی روایی (مأثور) شیعه و اهل سنت از دیگر مندرجات این بخش از كتاب است.
بخش سوم
مبانی تفسیر اجتهادی شیعه و اهل سنت بیان شده و معیار و مبانی هر یك از مفسران از فریقین و شرایط تفسیر اجتهادی و نمونههایی از این تفسیر در دو مكتب تفسیری اهل سنت و شیعه ارائه شده است. تفسیر قرآن به قرآن و ادله و روشهای قائلین به این نوع تفسیر از شیعه و اهل سنت و نمونه هایی از تفسیر ارشادی و ادله موافقان و مخالفان این قبیل از تفسیر از دیگر مطالب این بخش میباشد كه با رویكردی تطبیقی ارائه گردیده و مشتركات فكری مفسران شیعه و اهل سنت در انواع روش تفسیر به تفسیر منعكس گردیده است.
مؤلف
این کتاب توسط محمّد علی اسدی نسب تألیف و گردآوری شده است.
پانویس
برگرفته و تلخیص از کتابنامه انتشارات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، معاونت فرهنگی، علیرضا شاه حسینی، چاپ سوم، صفحه 212 ، تهران، 1389 ش.