عوفیه: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «عوفيه از شاخه «بيهسيه» و از خوارج بودند. ==تقسیم بندی== عوفیه خود دارای دو گر...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
عوفیه از شاخه «[[بیهسیه]]» و از [[خوارج]] بودند. | |||
==تقسیم بندی== | ==تقسیم بندی== | ||
عوفیه خود دارای دو گروه شدند. گروه اول معتقد بودند که هر | عوفیه خود دارای دو گروه شدند. گروه اول معتقد بودند که هر کسی از دار هجرت و میدان جهاد بازگردد و دست از جنگ بکشد، از او بیزار خواهیم شد. | ||
گروه دوم بر عکس گروه اول فکر می کردند و معتقد بودند که ما از چنین افرادی | گروه دوم بر عکس گروه اول فکر می کردند و معتقد بودند که ما از چنین افرادی بیزارى نمی جوییم، زیرا آن ها از امرى که بر آنان روا بوده است، بازگشتند. | ||
==عقاید مشترک== | ==عقاید مشترک== | ||
هر دو گروه عوفیه معتقد بودند که هرگاه | هر دو گروه عوفیه معتقد بودند که هرگاه پیشوا و رهبر یک جامعه کافر شود، رعیت نیز آشکار و پنهان کفر ورزند. | ||
همچنین گفتند که مستى | همچنین گفتند که مستى کفر است، ولى شهادت به کفر فرد مست نمى دادند مگر این که گناه دیگری چون ترک نماز و غیره به آن ضمیمه شود. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 340 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>اشعری ابو الحسن، مقالات الاسلاميين و اختلاف المصلين، مصر، مجلد اول سال 1950، مجلد دوم سال 1954 میلادی، ج 1، ص 179- 182.</ref> <ref>نشوان الحمیری ابو سعید، الحور العين، تحقيق كمال مصطفى، مصر، سال 1948 میلادی، ص 176- 257. </ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
[[رده: کلام ]] | [[رده: کلام ]] | ||
[[رده: مذاهب کلامی ]] | [[رده: مذاهب کلامی ]] | ||
<references /> | |||
نسخهٔ ۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۲۲
عوفیه از شاخه «بیهسیه» و از خوارج بودند.
تقسیم بندی
عوفیه خود دارای دو گروه شدند. گروه اول معتقد بودند که هر کسی از دار هجرت و میدان جهاد بازگردد و دست از جنگ بکشد، از او بیزار خواهیم شد. گروه دوم بر عکس گروه اول فکر می کردند و معتقد بودند که ما از چنین افرادی بیزارى نمی جوییم، زیرا آن ها از امرى که بر آنان روا بوده است، بازگشتند.
عقاید مشترک
هر دو گروه عوفیه معتقد بودند که هرگاه پیشوا و رهبر یک جامعه کافر شود، رعیت نیز آشکار و پنهان کفر ورزند. همچنین گفتند که مستى کفر است، ولى شهادت به کفر فرد مست نمى دادند مگر این که گناه دیگری چون ترک نماز و غیره به آن ضمیمه شود. [۱] [۲] [۳]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 340 با ویرایش و اصلاح عبارات.
- ↑ اشعری ابو الحسن، مقالات الاسلاميين و اختلاف المصلين، مصر، مجلد اول سال 1950، مجلد دوم سال 1954 میلادی، ج 1، ص 179- 182.
- ↑ نشوان الحمیری ابو سعید، الحور العين، تحقيق كمال مصطفى، مصر، سال 1948 میلادی، ص 176- 257.