راسبیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' نوشته اند' به ' نوشته‌اند') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''راسبیه''' از | '''راسبیه''' از شاخه‌های فِرقه [[خوارج]] و از پیروان عبدالله‌بن‌وهب راسبی‌الازدی بودند که در سال 38 هجری قمری در نهروان کشته شد. | ||
== تاریخچه == | == تاریخچه == | ||
نسب | نسب عبدالله‌بن‌وهب راسبی‌ازدی به بنی‌راسب‌بن‌میدعان بن‌مالک بن‌نصر از قبیله ازد می‌رسد.<ref>ابن حجر عسقلانی، الاصابه، ج۵، ص۷۸.</ref> | ||
وی در زمان حیات پیامبر اکرم( | وی در زمان حیات پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله ) به‌دنیا آمد. ابن‌حجر از او با عبارت «له ادراک» یاد کرده است <ref>ابن حجر عسقلانی، الاصابه، ج۵، ص۷۸.</ref>و به علت سجده‌های زیادش ملقب به ذوالثَّفِنات شده بود.<ref>ابن حجر عسقلانی، الاصابه، ج۵، ص۷۸.</ref> زرکلی او را از پیشوایان اباضیه معرفی نموده و از شجاعت و فصاحت او یاد کرده است.<ref>زرکلی، الاعلام، ج۴، ص۱۴۳.</ref> عبدالله‌بن‌وهب در فتح عراق، سعد‌بن‌ابی‌وقاص را همراهی می‌کرد<ref>طبری، تاریخ طبری، ج۴، ص۳۷.</ref> و در جنگ‌های زمان حضرت علی(ع) همراه حضرت بود، اما پس از ماجرای حکمیت، از حضرت جدا شد.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، ص۳۶۰؛ ابن حجر، الاصابه، ج۵، ص۷۸.</ref> | ||
== سر انجام == | == سر انجام == | ||
در برخی از منابع نوشته‌اند: | در برخی از منابع نوشته‌اند: عبدالله‌بن‌وهب و گروهش عبدالله‌بن‌خباب ارت را که از صحابه رسول خدا بود در سال 38 هجری قمری کشتند و علاوه، شکم بسیاری از زنان را دریدند و گروهی را از دم تیغ گذرانیدند. حضرت علی (ع) با چهار هزار نفر از یاران خویش به جنگ وی و همراهانش رفت و عبدالله‌بن‌وهب راسبی و حرقوص‌بن‌زهیر بجلی را به قتل رساند.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی چاپ دوم 199</ref> <ref>مقدسی مطهر بن طاهر، البدء و التاریخ، به اهتمام و با ترجمه فرانسوی کلمان هوار، چاپ پاریس، سال 1919- 1899 میلادی، ج 5، ص 136.</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثری، چاپ قاهره، سال 1948میلادی، ص 46- 48.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:فرق و مذاهب]] | [[رده:فرق و مذاهب]] | ||
نسخهٔ ۲۲ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۲۶
راسبیه از شاخه‌های فِرقه خوارج و از پیروان عبدالله‌بن‌وهب راسبی‌الازدی بودند که در سال 38 هجری قمری در نهروان کشته شد.
تاریخچه
نسب عبدالله‌بن‌وهب راسبی‌ازدی به بنی‌راسب‌بن‌میدعان بن‌مالک بن‌نصر از قبیله ازد می‌رسد.[۱] وی در زمان حیات پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله ) به‌دنیا آمد. ابن‌حجر از او با عبارت «له ادراک» یاد کرده است [۲]و به علت سجده‌های زیادش ملقب به ذوالثَّفِنات شده بود.[۳] زرکلی او را از پیشوایان اباضیه معرفی نموده و از شجاعت و فصاحت او یاد کرده است.[۴] عبدالله‌بن‌وهب در فتح عراق، سعد‌بن‌ابی‌وقاص را همراهی می‌کرد[۵] و در جنگ‌های زمان حضرت علی(ع) همراه حضرت بود، اما پس از ماجرای حکمیت، از حضرت جدا شد.[۶]
سر انجام
در برخی از منابع نوشته‌اند: عبدالله‌بن‌وهب و گروهش عبدالله‌بن‌خباب ارت را که از صحابه رسول خدا بود در سال 38 هجری قمری کشتند و علاوه، شکم بسیاری از زنان را دریدند و گروهی را از دم تیغ گذرانیدند. حضرت علی (ع) با چهار هزار نفر از یاران خویش به جنگ وی و همراهانش رفت و عبدالله‌بن‌وهب راسبی و حرقوص‌بن‌زهیر بجلی را به قتل رساند.[۷] [۸] [۹]
پانویس
- ↑ ابن حجر عسقلانی، الاصابه، ج۵، ص۷۸.
- ↑ ابن حجر عسقلانی، الاصابه، ج۵، ص۷۸.
- ↑ ابن حجر عسقلانی، الاصابه، ج۵، ص۷۸.
- ↑ زرکلی، الاعلام، ج۴، ص۱۴۳.
- ↑ طبری، تاریخ طبری، ج۴، ص۳۷.
- ↑ بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، ص۳۶۰؛ ابن حجر، الاصابه، ج۵، ص۷۸.
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی چاپ دوم 199
- ↑ مقدسی مطهر بن طاهر، البدء و التاریخ، به اهتمام و با ترجمه فرانسوی کلمان هوار، چاپ پاریس، سال 1919- 1899 میلادی، ج 5، ص 136.
- ↑ بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثری، چاپ قاهره، سال 1948میلادی، ص 46- 48.