نعیمیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '[[حضرت علی' به '[[علی بن ابی طالب ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''نعيميه''' از فرقه‌های «[[زيديه]]» و پيرو نعيم بن يمان بودند. مسعودی مورخ مشهور، نعیمیه را از | '''نعيميه''' از فرقه‌های «[[زيديه]]» و پيرو نعيم بن يمان بودند. [[مسعودی]] مورخ مشهور، نعیمیه را از زیر‌شاخه‌های فرقه‌های هشت‌گانه زیدیه شمرده است که عبارت‌اند از: [[جارودیه]]، [[مرثدیه]]، [[ابریقیه]]، [[یعقوبیه (زیدیه)|یعقوبیه]]، نعیمیه، [[ابتریه]]، [[جریریه]] و [[یمانیه]].<ref>مسعودی علی بن حسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج4، ص 45</ref> | ||
== عقاید == | == عقاید == | ||
نعیمیه معتقدند که [[علی بن | نعیمیه معتقدند که [[علی بن ابی‌طالب|علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام)]] پس از [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله]] افضل مردم است. آنها كسانی را كه با امام بیعت نکردند، خطاکار می‌شمردند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 447</ref> <ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلاميين و اختلاف المصلین، مصر، ص 169</ref> <ref>دهلوی شاه اسماعیل، تحفه اثنىعشريه، چاپ سنگى، سال 1896 میلادی، ص 14.</ref> <ref>مدرس خیابانی میرزا محمد علی، ريحانة الادب، 6 جلدی، تهران، سال 33- 1326 شمسی، ج 4، ص 223.</ref> | ||
( | |||
]] افضل مردم است. | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۶ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۴۹
نعيميه از فرقه‌های «زيديه» و پيرو نعيم بن يمان بودند. مسعودی مورخ مشهور، نعیمیه را از زیر‌شاخه‌های فرقه‌های هشت‌گانه زیدیه شمرده است که عبارت‌اند از: جارودیه، مرثدیه، ابریقیه، یعقوبیه، نعیمیه، ابتریه، جریریه و یمانیه.[۱]
عقاید
نعیمیه معتقدند که علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام) پس از پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله افضل مردم است. آنها كسانی را كه با امام بیعت نکردند، خطاکار می‌شمردند. [۲] [۳] [۴] [۵]
پانویس
- ↑ مسعودی علی بن حسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج4، ص 45
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 447
- ↑ اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلاميين و اختلاف المصلین، مصر، ص 169
- ↑ دهلوی شاه اسماعیل، تحفه اثنىعشريه، چاپ سنگى، سال 1896 میلادی، ص 14.
- ↑ مدرس خیابانی میرزا محمد علی، ريحانة الادب، 6 جلدی، تهران، سال 33- 1326 شمسی، ج 4، ص 223.