عبدالکریم عبید: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
| تصویر =   
| تصویر =   
| نام =  عبدالکریم عبید
| نام =  عبدالکریم عبید
| نام‌های دیگر = ابوساجد، شیخ عبید
| نام‌های دیگر = أبوساجد، شیخ عبید
| سال تولد = 1957 م
| سال تولد = 1957 م
| تاریخ تولد =  
| تاریخ تولد =  
خط ۱۸: خط ۱۸:
| وبگاه =  
| وبگاه =  
}}
}}
'''عبدالکریم عبید'''
'''عبدالکریم عبید''' ملقب به «'''أبوساجد'''»، دستیار رئیس شورای اجرایی [[حزب الله لبنان|حزب‌الله لبنان]]، عضو شورای مرکزی حزب‌الله و معاون اجتماعي آن و  پرچم‌دار مبارزه با [[رژیم صهیونیستی]] بعد از شهادت [[راغب حرب]] است که به دلیل فعالیت‌ها و تحصن‌های تبلیغی علیه اشغالگران در زادگاهش جبشیت در سحرگاه جمعه 28 جولاى 1989 م، توسط صهیونیست‌ها ربوده شد و در 29 ژانویه سال 2004 م، برابر با 9 بهمن سال 1382 ش، بعد از تحمل 14 سال و 11 ماه و 1 روز اسارت در مبادله اسرای [[حزب الله لبنان|حزب‌الله]] و [[رژیم صهیونیستی|اسرائیل]] آزاد شد.
==زندگی‌نامه==
==زندگی‌نامه==
شیخ عبدالکریم عبید در سال 1957 م  (1335 ش) در روستاى جبشیت، روستای سمبل مقاومت و دیار [[  راغب حرب|شیخ راغب حرب]]، متولد شد<ref>[https://www.aljazeera.net/news/2004/1/30/%D8%A3%D8%A8%D8%B1%D8%B2-%D8%A7%D9%84%D8%A3%D8%B3%D8%B1%D9%89-%D8%A7%D9%84%D9%84%D8%A8%D9%86%D8%A7%D9%86%D9%8A%D9%8A%D9%86-%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%AD%D8%B1%D8%B1%D9%8A%D9%86 أبرز الأسرى اللبنانيين المحررين، الجزیره].</ref>.
شیخ عبدالکریم عبید در سال 1957 م  (1335 ش) در روستاى جبشیت، روستای سمبل مقاومت و دیار [[  راغب حرب|شیخ راغب حرب]]، متولد شد<ref>[https://www.aljazeera.net/news/2004/1/30/%D8%A3%D8%A8%D8%B1%D8%B2-%D8%A7%D9%84%D8%A3%D8%B3%D8%B1%D9%89-%D8%A7%D9%84%D9%84%D8%A8%D9%86%D8%A7%D9%86%D9%8A%D9%8A%D9%86-%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%AD%D8%B1%D8%B1%D9%8A%D9%86 أبرز الأسرى اللبنانيين المحررين، الجزیره].</ref>.
خط ۳۲: خط ۳۲:


===برافراشتن پرچم مبارزه با اسرائیل===
===برافراشتن پرچم مبارزه با اسرائیل===
پس از شهادت [[ راغب حرب|شیخ راغب حرب]] در 6 فوریه 1984 م، شیخ عبید پرچم مبارزه را بردوش گرفت و مسیر شیخ راغب حرب را در رویارویى با اشغالگران ادامه داد و رهبرى تحصن‌ها و پیگیرى فعالیتهاى تبلیغى و برپایى [[نماز جمعه]] را نصب‏‌العین خود قرار داد و مورد فشار صهیونیست‌ها واقع شده و در سال 1984 م، دوباره دستگیر شد.
پس از شهادت [[ راغب حرب|شیخ راغب حرب]] در 6 فوریه 1984 م، شیخ عبید پرچم مبارزه را بردوش گرفت و مسیر شیخ راغب حرب را در رویارویى با اشغالگران ادامه داد و رهبرى تحصن‌ها و پیگیرى فعالیتهاى تبلیغى و برپایى [[نماز جمعه]] را نصب‏‌العین خود قرار داد و مورد فشار صهیونیست‌ها واقع شده و در سال 1984 م، دستگیر شد.


===ربوده شدن توسط صهیونیست‌ها===
===ربوده شدن توسط صهیونیست‌ها===

نسخهٔ ‏۲۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۳۶

عبدالکریم عبید
نام کاملعبدالکریم عبید
نام‌های دیگرأبوساجد، شیخ عبید
اطلاعات شخصی
سال تولد1957 م، ۱۳۳۵ ش‌، ۱۳۷۶ ق
محل تولدروستای جبشیت در جنوب لبنان
دیناسلام، شیعه
فعالیت‌ها
  • دستیار رئیس شورای اجرایی حزب‌الله لبنان
  • عضو شورای مرکزی حزب‌الله
  • معاون اجتماعي حزب‌الله

عبدالکریم عبید ملقب به «أبوساجد»، دستیار رئیس شورای اجرایی حزب‌الله لبنان، عضو شورای مرکزی حزب‌الله و معاون اجتماعي آن و پرچم‌دار مبارزه با رژیم صهیونیستی بعد از شهادت راغب حرب است که به دلیل فعالیت‌ها و تحصن‌های تبلیغی علیه اشغالگران در زادگاهش جبشیت در سحرگاه جمعه 28 جولاى 1989 م، توسط صهیونیست‌ها ربوده شد و در 29 ژانویه سال 2004 م، برابر با 9 بهمن سال 1382 ش، بعد از تحمل 14 سال و 11 ماه و 1 روز اسارت در مبادله اسرای حزب‌الله و اسرائیل آزاد شد.

زندگی‌نامه

شیخ عبدالکریم عبید در سال 1957 م (1335 ش) در روستاى جبشیت، روستای سمبل مقاومت و دیار شیخ راغب حرب، متولد شد[۱].

تحصیلات

عبید تحصیلات مقدمانی را از مدرسه روستاى زادگاهش جبشیت آغاز کرد و سپس راهى بیروت شد تا ادامه تحصیل دهد و وارد دانشکده هنرهاى زیبا در دانشگاه لبنان گردید و به مدّت 3 سال در این دانشکده به کسب علم اشتغال داشت. سپس در یکى از مراکز مهندسى به فعالیت پرداخت. امّا در سال 1979 م، جهت زندگى خود را به شکل ناگهانی تغییر داد و راهى قم در جمهورى اسلامى ایران شد و به حوزه علمیه پیوست.

بازگشت به لبنان

شیخ عبید در 1983 م، از قم به روستاى زادگاهش جبشیت بازگشت.

اعتراض به دستگیری راغب حرب

بازگشت عبدالکریم عبید به زادگاهش با دستگیری شیخ راغب حرب توسط رژیم صهیونیستی همزمان شد. در این مرحله شیخ عبید تحصن اهالى جبشیت را در حسینیه این شهر به مدت 17 روز رهبرى کرد. این تحصن که در اعتراض به دستگیرى شیخ راغب حرب انجام شد آزادى وى را بدنبال داشت. آن دوره تبلور پیوند میان این دو شیخ در مبارزه با قواى اشغالگر و رویارویى با سیاست مشت آهنین صهیونیست‌ها بود که بعدها توسط اراده آهنین مقاومت در هم شکست.

برافراشتن پرچم مبارزه با اسرائیل

پس از شهادت شیخ راغب حرب در 6 فوریه 1984 م، شیخ عبید پرچم مبارزه را بردوش گرفت و مسیر شیخ راغب حرب را در رویارویى با اشغالگران ادامه داد و رهبرى تحصن‌ها و پیگیرى فعالیتهاى تبلیغى و برپایى نماز جمعه را نصب‏‌العین خود قرار داد و مورد فشار صهیونیست‌ها واقع شده و در سال 1984 م، دستگیر شد.

ربوده شدن توسط صهیونیست‌ها

در سحرگاه جمعه 28 جولاى 1989 م، روستاى جبشیت امام جمعه و شیخ خود را از دست داد که توسط صهیونیست‌ها ربوده شده بود. چهره خندان و پر نورى که انوار ایمان و تقوى و صلابت و استوارى در تمامى حرکات و سکنات وى هویدا بود. منبر وى در سکوت فرو رفت و پنج فرزند وى تلخى دورى از پدر تجربه کردند. در آرزوى دیدار پدر اسیر خود روزگار گذرانیده و به تدریج رشد کرده و بزرگ شدند ولى غم فراق پدر نیز با آنها رشد نموده و بزرگ‌تر شد. اشغالگران سرنوشت شیخ را با سرنوشت رون ‏آراد خلبان مفقودالاثر اسرائیلى گره زدند و مانع ملاقات صلیب سرخ جهانى با شیخ عبید و کسب خبر از حال و روز وى در زندان شدند. تنها در محاکمه شیخ عبید و مصطفى دیرانى بود که تصویرى از آنها پخش شد. صهیونیست‌ها تنها اجازه ارسال 2 نامه به خانواده‏‌اش دادند که نامه اول در 1996 م، و نامه دوم نیز چند هفته قبل از آزادى براى دختر شیخ ارسال شده بود. شیخ عبید در زندان، امام و رهبر اسراى لبنانى و فلسطینى بود و باسخنان خویش به آنها دلگرمى داده و روحیه آنها را تقویت مى‏کرد و تاکید داشت که سرانجام صبح روشن آزادى فراخواهد رسید. او تمام مدت 15 سال اسارت خود به جز ایّام خاص را روزه داشت و در این مدت بیش از هفتصد بار ختم قرآن نموده و ده جلد کتاب به رشته تحریر در آورد و بیست هزار بیت شعر سرود[۲].

آزادی از اسارت

شیخ عبید در 29 ژانویه سال 2004 م، برابر با 9 بهمن سال 1382 ش، بعد از تحمل 14 سال و 11 ماه و 1 روز اسارت در مبادله اسرای حزب‌الله و اسرائیل آزاد شد[۳].

اندیشه و دیدگاه

تقریب و وحدت امت باید سرلوحه تلاش های علمای جهان اسلام

شیخ عبدالکریم عبید از رزمندگان حزب الله لبنان که سابقه تحمل ۱۵ سال زندان رژیم اشغالگر قدس را در سوابق خود دارد، در چهارمین روز هفته فرهنگی قم در نبطیه، در غرفه مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی حاضر و به بازدید از آثار و گفتگو با مسئولین غرفه پرداخت. وی در این بازدید ضمن قدردانی از تلاش های جمهوری اسلامی در حمایت از محور مقاومت، اظهار داشت: امروز، جمهوری اسلامی ایران با سیاست ها و حمایت های خود از جنبش های مقاومت در سرتاسر جهان اسلام(اعم از جنبش های شیعی و سنی) نشان داد که وحدت میان امت اسلام را در عمل پیگیری می نماید و در این راه پشتیبان همه نیروهای مجاهد می‌باشد و تقریب و وحدت امت باید سرلوحه تلاش های علمای جهان اسلام باشد[۴]

مقاومت ادامه راه انقلاب اسلامی ایران

شيخ عبدالكريم عبيد، معاون اجتماعی حزب‌الله لبنان در مراسم نكوداشت فرماندهان شهيد حزب‌الله لبنان در تهران گفت: ما راهی كه فرماندهی آن را امام خمينی و ادامه دهنده آن آيت‌الله خامنه‌ای هستند را برگزيديم. شيخ عبدالكريم عبيد مبارز و آزاده لبنانی و معاون اجتماعی حزب‌الله لبنان در اين همايش اظهار داشت: اين ماه مبارك با پيروزی انقلاب اسلامي همزمان شده، انقلابي كه امام خمينی آن را برپا كرد و به تمام جهانيان تقديم داشت. وی ادامه داد: پس از پيروزی انقلاب اسلامی ايران نه تنها ايران كه تمام جهان، بركات آن را به چشم ديدند در فلسطين و لبنان مقابل دشمن اسرائيلی كه سرزمين ما را اشغال كرد و مردم ما را به كشتن داد، ما نيز راهی را كه فرماندهی آن با امام خمينی و ادامه دهند آن امام خامنه‌ای‌ هستند را انتخاب كرديم.

ايران خنثی کننده نقشه‌هاي آمريكا و اسرائيل

شیخ عبيد، در مراسم نكوداشت فرماندهان شهيد حزب‌الله لبنان بيان داشت: انقلاب اسلامی ايران كه تمام نقشه‌های آمريكا و اسرائيل را زمين زد، به لحاظ تكنولوژی، فرهنگی و تسليحاتی در سطح بالايي قرار گرفت، هنگامی كه مستضعفان جهان اين انقلاب را ديدند اميد و آرزوي خود را به آن دوختند تا حق و عدالت از اين انقلاب به تمام جهان گسترده شود. وی اظهار داشت: با اين طرز تفكر ما نيز در لبنان با شروع مقاومت در سال 1989 م، به مرجع و فرماندهی فقيه براي ادامه مقاومت نياز داشتيم تا ما را هدايت كند لذا امام خمينی به ما فرمودند مقاومت كنيد كه پيروزي از آن شماست. عبدالکریم عبيد افزود: مقاومت بر اساس نظرات و فكر علما و روشنفكران اسلامي حركت می‌كند. امام خميني مقاومت را پايه گذاری كرد و پس از آن علمايي مانند شيخ راغب حرب آن را ادامه داد. اعتقاد رهبرانی كه مقاومت را هدايت كردند بر اين است كه مقاومت برپايه ولايت فقيه استوار باشد. وی تاكيد كرد: مقاومتی كه دشمن از آن ترس و واهمه دارد مقاومت بر پايه ولايت فقيه است و ما مي‌دانيم كه دشمن از روبرو شدن با اين مقاومت در سختي و فشار قرار دارد و البته نگراني عمده آنها اين است كه سخن حق در تمام جهان گسترده شود. عضو حزب الله لبنان ادامه داد: آنها از اينكه ثابت شده اسلام قدرت جهاني دارد نگرانند و مي ترسند تفكر خيبر، بدر و كربلا پايه گذاري شود. دشمن مي ترسد اين تفكر پايه گذاري شده جهان را مديريت كند.

جنگ آینده، جنگی سرنوشت‌ساز

در مراسم نكوداشت فرماندهان شهيد حزب‌الله لبنان اظهار داشت: به شما می‌گويم اگر جنگی پيش آيد جنگ سرنوشت ساز خواهد بود كه يا خاتمه دهنده اسرائيل است يا ما شكست می‌خوريم. اكنون جنگ ما و صهيونيست ها همچنان برقرار است اما جنگ نهايی مستلزم وجود ما يا وجود آنهاست ما می‌خواهيم در سرزمين لبنان با امنيت زندگي كنيم. اين اسوه مقاومت لبنان ادامه داد: از 14 مارس 2006 م، ما آمادگي خود را حفظ كرده ايم البته دشمن نيز خود را آماده كرده اما دشمنان و دوستان همه مي دانند كه به لطف خداوند و به فضل جمهوري عظيم اسلامي و به فضل رهبري بزرگوارش امام خامنه اي به ملت ايران مي گويم كه هيچ شك و ترديدي به خود راه ندهيد برخي مي خواهند براي تخريب ما در ذهن شما ترديد بيندازند كه پول ما كجا مي رود به لبنان مي رود؟ فلسطين يا مستضعفين. اين آزاده از بند رژيم صهيونيستي بيان داشت: به شما مي گويم دشمن به لطف خداوند، به لطف جمهوري اسلامي ايران و با حمايت مردم در لبنان و هر آنچه در اين راه تقديم كرديم، اگر دشمن اسرائيلي از سرزمين ما بيرون نرفت در نبرد آينده مرزهاي شمال اسرائيل را اشغال خواهيم كرد و بدانند اگر نبرد ديگري پيش آيد موشك هاي ما تا قلب اسرائيل فرود خواهد آمد. وي اظهار داشت: جنگ آينده تثبيت كننده وجود يا عدم وجود اسرائيل است و هم شما و همه خواهند ديد كه فقط انسان هاي متقي به نتيجه خواهند رسيد و اسرائيل در حال نابودي است چنانچه شعار امام خميني و امام خامنه اي اين بوده و هست كه اسرائيل غده سرطاني است و بايد از بين برود و اسرائيل شر مطلق است. بنابراين به شما مي گويم پيروزي آينده باعث خواهد شد تمام سرزمين هاي مقدس فلسطين آزاد شود[۵].

جستارهای وابسته

پانویس

منابع

حجت الاسلام شیخ عبدالکریم عبید: تقریب و وحدت امت باید سرلوحه تلاش های علمای جهان اسلام باشد، پژوهشگاه مطالعات تقریبی، تاریخ درج مطلب: 25 اردیبهشت‌ماه 1397 ش، تاریخ مشاهدۀ مطلب: 30 مهرماه 1403 ش.