حضرت داود

پرونده:داود.jpg

داود

نام	حضرت داود(ع) (به عبری: דָּוִד، محبوب)
نام در قرآن	داوود
محل زندگی	فلسطین
ولادت	حدود 972 قبل از ميلاد
نام کتاب	زبور

حضرت داود(ع) یکی از پیامبران بنی اسراییل است که در بیت اللحم متولد شده و در ابتدای جوانی شبانی کرده و به خاطر شجاعت، دانایی و صدای خوبی که داشت شهرت یافت.

زیبایی، معجزه صحبت کردن با حیوانات، داشتن مهارت در اومور حکومتی، صدای خوش و …از جمله توانمندی هایی است که پروردگار الهی در کنار هدایت الهی و رستگاری بندگان به پیامبران خود از حضرت آدم(ع) تا حضرت خاتم(ص) توفیق داده است.

حضرت داود(ع) یکی از پیامبران بزرگی است که علاوه بر قدرت معنوی و نبوّت، دارای حکومت ظاهری وسیع نیز بوده و نام مبارکشان شانزده بار در قرآن آمده است.

نبی الله الحکام(ع) در سرزمینی بین مصر و شام دیده به جهان گشود، او از نواده‎های حضرت یعقوب نبی(ع)است و به 9 واسطه به یکی از فرزندان حضرت یعقوب(ع) می‎رسد، پدرش ایشا نام داشت.او صد سال عمر کرد، که چهل سال از آن را حکومت نمود.

خلاصه‌ای از زندگی‌نامه حضرت داوود(ع)

حضرت داوود( ع ) از پیامبران بزرگ بنی‌اسرائیل است. محل تولد ایشان دقیقا مشخص نیست، اما از آن‌جا که بنی‌اسرائیل در سرزمین فلسطین می‌زیستند، می‌توان گفت داوود(ع) در فلسطین دیده به جهان گشود.

واژه داوود که از ریشه غیر عربی گرفته شده، در زبان عبری «داوید» تلفظ می‌شود، و به معنای «محبوب» است. نام داوود نبی(ع) شانزده بار، در قرآن کریم بیان شده است. وی از جمله پیامبرانی است که علاوه بر نبوت، دارای منصب حکومت و قضاوت، رهبری مقتدر و صاحب کتاب بود. آن‌حضرت از نواده‌‌های حضرت یعقوب (ع) است که با چند واسطه به او می‌رسد.

نسب و والدین حضرت داوود(ع)

پدر حضرت داوود(ع) را با نام‌هایی نسبتاً مشابه معرفی کرده‌اند که ناشی از تفاوت‌های بین زبانی است:

ایشا، ایشی، آشی، یسی، آسی، انسا، و ... .

اما در ارتباط با مادر آن‌حضرت با جست‌وجویی که در منابع تاریخی داشتیم، به نام ایشان برخورد نکردیم که در صورت یافتن گزارشی در این زمینه، این پاسخ ویرایش خواهد شد.

نسب حضرت داوود(ع) در برخی از منابع تاریخی این‌گونه ذکر شده است: «داوود پسر یسا(ایشا)، پسر عوبید(عومذ)، پسر بوعز(افصان)، پسر سلما(سلمون)، پسر نخشون، پسر عمیناداب، پسر رم، پسر حصرون، پسر فارص، پسر یهودا، پسر یعقوب».

گفتنی است که نسب آن‌حضرت در کتب یهود و نصارا هم این‌گونه ذکر شده است، اما در برخی منابع اسلامی او نه از نوادگان یهودا، بلکه از نوادگان «لاوی بن یعقوب» معرفی شده است.

قرآن کریم نیز حضرت داوود(ع) را از نسل، حضرت یعقوب(ع)، حضرت اسحاق(ع) و حضرت ابراهیم(ع) اعلام می‌کند، آن‌جا که می‌فرماید: «وَ وَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ وَ یَعْقُوبَ کُلاًّ هَدَیْنا وَ نُوحاً هَدَیْنا مِنْ قَبْلُ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِهِ داوُدَ وَ سُلَیْمانَ وَ أَیُّوبَ وَ یُوسُفَ وَ مُوسى‏ وَ هارُونَ وَ کَذلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ؛

و اسحاق و یعقوب را به او (ابراهیم) بخشیدیم و هر دو را هدایت کردیم و نوح را پیش از آن هدایت نمودیم و از فرزندان او، داوود و حضرت سلیمان و ایّوب و یوسف و موسى و هارون را(هدایت کردیم) این‌گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم.

القاب حضرت داوود(ع)

القاب و توصیفاتی که می‌توان برای حضرت داوود از قرآن کریم استخراج کرد، بدین ترتیب است:

«ذَا الْأَیْدِ(صاحب قدرت)»، «اَوّاب(بسیار توبه کننده)»، دارای قدرت «فَصل الخِطاب» یا فیصله‌دادن ، «خلیفة الله(جانشین خدا)»، «نِعْمَ الْعَبْد (بهترین بنده)»، «مَلِک (پادشاه)»، «حکیم»، «عالم».