بدعیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
‌بِدْعِیّه یا بِدَعِیّه، نام گروهی از خوارج بوده و پیرو یحیی بن اصرم هستند.
‌بِدْعِیّه یا بِدَعِیّه، فرقه ای از خوارج بوده و پیرو یحیی بن اصرم هستند


==موسس==
==موسس==
موسس این فرقه شخصی به نام یحیی بن اصرم از سران خوارج بوده است. عبد الکریم شهرستانی وی را یحیی بن اصدم و احمد بن علی مقریزی یحیی ابن اصوم معرفی کرده است. از احوال و  آرای وی اطلاع دقیقی در دست نیست جز آن که آرای خاصی را به وی نسبت داده اند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول،  ص 98</ref>   <ref>بلخی ابو القاسم، بیان الادیان، ص 49</ref>  <ref>شهرستانی عبد الکریم، الملل و النحل، ج1، ص 120</ref>  <ref>مقریزی احمد بن علی، المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار، ج2 ، ص 354</ref>
موسس این فرقه شخصی به نام [[یحیی بن اصرم]] از سران [[خوارج]] بوده است. عبد الکریم شهرستانی وی را یحیی بن اصدم و احمد بن علی مقریزی یحیی ابن اصوم معرفی کرده است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول،  ص 98</ref> <ref>بلخی ابو القاسم، بیان الادیان، ص 49</ref>  <ref>شهرستانی عبد الکریم، الملل و النحل، ج1، ص 120</ref>  <ref>مقریزی احمد بن علی، المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار، ج2 ، ص 354</ref>


==تاریخچه==
==تاریخچه==
خط ۹: خط ۹:


==وجه تسمیه==
==وجه تسمیه==
بدعیه دسته ای از خوارج و جزو فرقه‌ی بزرگ اَزارقه (اصحاب نافع بن ارزق) بوده اند و در آن فرقه‌ی بزرگ، عقاید خاصی برای خویش بدعت نهاده و به همین جهت بدعیه خوانده شده اند و ایشان را اَصرمیّه نیز‌ می‌خوانده اند و احتمال هم هست که پیروان بطیحی و یحیی بن اصرم یا یکی یا به یکدیگر خیلی نزدیک بوده باشند. <ref>https://fa.wikifeqh.ir/%D9%81%D8%B1%D9%82%D9%87_%D8%A8%D8%AF%D8%B9%DB%8C%D9%87</ref>
بدعیه دسته ای از خوارج و جزو فرقه‌ی بزرگ اَزارقه (اصحاب نافع بن ارزق) بوده اند و عقاید خاصی برای خویش بدعت نهاده و به همین جهت بدعیه خوانده شده اند. ایشان را اَصرمیّه نیز‌ خوانده اند. <ref>https://fa.wikifeqh.ir/%D9%81%D8%B1%D9%82%D9%87_%D8%A8%D8%AF%D8%B9%DB%8C%D9%87</ref>


==عقاید ==
==عقاید ==
این فرقه خود را قطعا از اهل بهشت می شمارند و می گویند که نماز بر سه ركعت است. همچنین می گویند که نماز عشا و نماز صبح دو ركعت است.
پیروان این فرقه خود را قطعا از اهل بهشت می شمارند و می گویند که [[نماز]] بر سه ركعت است. همچنین می گویند که نماز عشا و نماز صبح دو ركعت است.«بدعيه» اقرار به نبىّ دارند، ولى كسانى را كه در «[[عيد فطر]]» و « [[عیداضحى]]»( [[عید قربان]])  خطبه بخوانند [[كافر]] می شمرند. دست دزد را از شانه قطع می كنند و گرفتن جزيه را از مجوس حرام می دانند و «[[حج]]» را در هر سال جايز دانسته و خوردن ماهى را حرام شمارند مگر اين كه ذبح گردد. علاوه،  معتقدند که زن «حايض» باید روزه بگیرد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 99 با ویرایش و اصلاح عبارات </ref>
«بدعيه» اقرار به نبىّ دارند، ولى كسانى را كه در «عيد فطر» و «اضحى»( عید قربان)  خطبه بخوانند كافر می شمرند. دست دزد را از شانه قطع می كنند و گرفتن جزيه را از مجوس حرام می دانند و خوردن ماهى را حرام شمارند مگر اين كه ذبح گردد و «حج» را در هر سال جايز می شمرند و معتقدند که زن «حايض» باید روزه بگیرد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 99</ref>


==پانویس==
==پانویس==

نسخهٔ ‏۲۰ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۳۹

‌بِدْعِیّه یا بِدَعِیّه، فرقه ای از خوارج بوده و پیرو یحیی بن اصرم هستند

موسس

موسس این فرقه شخصی به نام یحیی بن اصرم از سران خوارج بوده است. عبد الکریم شهرستانی وی را یحیی بن اصدم و احمد بن علی مقریزی یحیی ابن اصوم معرفی کرده است. [۱] [۲] [۳] [۴]

تاریخچه

بِدعِیّه یا بِدَعیّه، نام گروهی از خوارج است که اطلّاع مبسوط و دقیقی از عقاید ایشان و افرادی که به این فرقه منسوب هستند، در دست نیست. [۵] [۶]

وجه تسمیه

بدعیه دسته ای از خوارج و جزو فرقه‌ی بزرگ اَزارقه (اصحاب نافع بن ارزق) بوده اند و عقاید خاصی برای خویش بدعت نهاده و به همین جهت بدعیه خوانده شده اند. ایشان را اَصرمیّه نیز‌ خوانده اند. [۷]

عقاید

پیروان این فرقه خود را قطعا از اهل بهشت می شمارند و می گویند که نماز بر سه ركعت است. همچنین می گویند که نماز عشا و نماز صبح دو ركعت است.«بدعيه» اقرار به نبىّ دارند، ولى كسانى را كه در «عيد فطر» و « عیداضحى»( عید قربان) خطبه بخوانند كافر می شمرند. دست دزد را از شانه قطع می كنند و گرفتن جزيه را از مجوس حرام می دانند و «حج» را در هر سال جايز دانسته و خوردن ماهى را حرام شمارند مگر اين كه ذبح گردد. علاوه، معتقدند که زن «حايض» باید روزه بگیرد. [۸]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 98
  2. بلخی ابو القاسم، بیان الادیان، ص 49
  3. شهرستانی عبد الکریم، الملل و النحل، ج1، ص 120
  4. مقریزی احمد بن علی، المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار، ج2 ، ص 354
  5. اشعری ابو الحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، نشر هلموت ریدر، ویسبادن، سال 1980 میلادی و 1400 قمری، ص 126
  6. مقدسی مطهر بن طاهر، کتاب البدء و التاریخ، تهران، چاپ افست، سال 1962 میلادی، ج5، ص 138.
  7. https://fa.wikifeqh.ir/%D9%81%D8%B1%D9%82%D9%87_%D8%A8%D8%AF%D8%B9%DB%8C%D9%87
  8. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 99 با ویرایش و اصلاح عبارات