شمراخیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'بوده اند' به 'بوده‌اند') |
جز (جایگزینی متن - 'می کنند' به 'می‌کنند') |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
==عقاید== | ==عقاید== | ||
شمراخیه در پشت سر هر کس که به سوى [[قبله]] [[نماز]] مىخواند اگر چه [[یهودیت|یهودى]] و یا [[نصرانیت|نصرانى]] بود نماز مىگزاردند. شمراخیه خود را حبیبیه خوانده اند و گمان | شمراخیه در پشت سر هر کس که به سوى [[قبله]] [[نماز]] مىخواند اگر چه [[یهودیت|یهودى]] و یا [[نصرانیت|نصرانى]] بود نماز مىگزاردند. شمراخیه خود را حبیبیه خوانده اند و گمان می‌کنند که اگر محبت در وجود کسی قرار گیرد، می تواند نماز و روزه را ترک کند و حتی مرتکب [[معصیت|معاصی]] شود و با زنان بدون نکاح ارتباط برقرار کند. این فرقه معتقد بودند که ریختن خون کسانی که از قوم او بوده‌اند، اگر پنهان صورت گیرد حرام است ولی در صورتی که آشکار باشد حلال است. وی همچنین می‌گفته: کشتن پدر و مادر در دار تقیه و دار هجرت اگرچه مخالف مذهب باشند، حرام است، به همین سبب نیز خوارج از او تبری کردند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 263 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> <ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج1، ص198</ref> | ||
در کتاب «دبستان المذاهب» نوشته شده است که از نگاه این فرقه، زنان هم چون ریاحین اند یعنى بوى ریحان بى ملک مباح است، پس هر زنى بى نکاح مباح است و روى زنان بیگانه دیدن بدون نکاح، مباح است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 263 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> <ref> الحمیری نشوان ابو سعید، الحور العین، تحقیق کمال مصطفى، مصر، سال 1948 میلادی، ص 177- 274.</ref> <ref>الفرق و التواریخ، ص 23.</ref> <ref>ملطی ابوالحسین محمد، التنبیه و الرد، التنبیه و الرد على اهل الاهواء و البدع، تحقیق محمد زاهد بن الحسن الکوثرى، قاهره، سال 1949 میلادی، ص 168.</ref> عراقی ابو محمد عثمان، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آى، آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 20.<ref>حسنی راضی سید مرتضی ،تبصرة العوام فى معرفة مقالات الانام، به اهتمام عباس اقبال آشتیانى، تهران، سال 1313 شمسی، ص 43.</ref><ref>دبستان المذاهب، به اهتمام رضا زاده ملک، تهران، ج 2، ص 97.</ref> | در کتاب «دبستان المذاهب» نوشته شده است که از نگاه این فرقه، زنان هم چون ریاحین اند یعنى بوى ریحان بى ملک مباح است، پس هر زنى بى نکاح مباح است و روى زنان بیگانه دیدن بدون نکاح، مباح است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 263 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> <ref> الحمیری نشوان ابو سعید، الحور العین، تحقیق کمال مصطفى، مصر، سال 1948 میلادی، ص 177- 274.</ref> <ref>الفرق و التواریخ، ص 23.</ref> <ref>ملطی ابوالحسین محمد، التنبیه و الرد، التنبیه و الرد على اهل الاهواء و البدع، تحقیق محمد زاهد بن الحسن الکوثرى، قاهره، سال 1949 میلادی، ص 168.</ref> عراقی ابو محمد عثمان، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آى، آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 20.<ref>حسنی راضی سید مرتضی ،تبصرة العوام فى معرفة مقالات الانام، به اهتمام عباس اقبال آشتیانى، تهران، سال 1313 شمسی، ص 43.</ref><ref>دبستان المذاهب، به اهتمام رضا زاده ملک، تهران، ج 2، ص 97.</ref> | ||
نسخهٔ ۱۹ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۴۱
شمراخیه از فرق خوارج پیرو عبداللّه بن شمراخ بودند.
عقاید
شمراخیه در پشت سر هر کس که به سوى قبله نماز مىخواند اگر چه یهودى و یا نصرانى بود نماز مىگزاردند. شمراخیه خود را حبیبیه خوانده اند و گمان می‌کنند که اگر محبت در وجود کسی قرار گیرد، می تواند نماز و روزه را ترک کند و حتی مرتکب معاصی شود و با زنان بدون نکاح ارتباط برقرار کند. این فرقه معتقد بودند که ریختن خون کسانی که از قوم او بوده‌اند، اگر پنهان صورت گیرد حرام است ولی در صورتی که آشکار باشد حلال است. وی همچنین می‌گفته: کشتن پدر و مادر در دار تقیه و دار هجرت اگرچه مخالف مذهب باشند، حرام است، به همین سبب نیز خوارج از او تبری کردند. [۱] [۲] در کتاب «دبستان المذاهب» نوشته شده است که از نگاه این فرقه، زنان هم چون ریاحین اند یعنى بوى ریحان بى ملک مباح است، پس هر زنى بى نکاح مباح است و روى زنان بیگانه دیدن بدون نکاح، مباح است. [۳] [۴] [۵] [۶] عراقی ابو محمد عثمان، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آى، آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 20.[۷][۸]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 263 با ویرایش و اصلاح عبارات
- ↑ اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج1، ص198
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 263 با ویرایش و اصلاح عبارات
- ↑ الحمیری نشوان ابو سعید، الحور العین، تحقیق کمال مصطفى، مصر، سال 1948 میلادی، ص 177- 274.
- ↑ الفرق و التواریخ، ص 23.
- ↑ ملطی ابوالحسین محمد، التنبیه و الرد، التنبیه و الرد على اهل الاهواء و البدع، تحقیق محمد زاهد بن الحسن الکوثرى، قاهره، سال 1949 میلادی، ص 168.
- ↑ حسنی راضی سید مرتضی ،تبصرة العوام فى معرفة مقالات الانام، به اهتمام عباس اقبال آشتیانى، تهران، سال 1313 شمسی، ص 43.
- ↑ دبستان المذاهب، به اهتمام رضا زاده ملک، تهران، ج 2، ص 97.