حروریه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'رده: فرق و مذاهب کلامی' به 'رده: فرق و مذاهب') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
==تاریخچه== | ==تاریخچه== | ||
زمانی که حضرت | زمانی که حضرت علی (ع) از صفین باز میگشت، [[خوارج]] که در آن زمان حدود دوازده هزار تن بودند در منطقه «حروراء» که دهی در نزد‌یکی کوفه بود گرد هم آمدند و از این رو به «حروریه» موسوم شدند. | ||
سرداران آنان در آن روز عبدالله بن کواء و شبث بن | سرداران آنان در آن روز عبدالله بن کواء و شبث بن ربعی بودند. چون حضرت علی (ع) از میان لشکر بیرون آمد و برای مناظره در برابر آنان ایستاد و دلا‌یل خود را برا‌ی‌شان بازگو کرد، ابن کواء با ده تن از سواران خو‌یش پیش آمد و از وی پوزش و ز‌ینهار طلبید، ولی د‌یگر خوارج روی به نهروان نهادند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 152 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref>. | ||
==اعتقادات== | ==اعتقادات== | ||
حروریه قا‌یل به تکفیر امت اسلام و | حروریه قا‌یل به تکفیر امت اسلام و تبری از دو داماد پیامبر (ص) یعنی علی (ع) و عثمان و تولی و دوستی شیخین یعنی ابوبکر و عمر بودند. ا‌یشان اموال و زنان مخالفان خود را حلال می‌دانستند. چون وقت نماز فرا می‌رسید، وضو می‌گرفتند و در همانجا می‌نشستند و نماز می‌خواندند و گمان می‌کردند اگر از مکان خود حرکت کنند و به جای دیگری بروند وضوی‌شان باطل می‌شود. با این حال اگر از آنان حرکتی که مبطل وضو بود سر می‌زد، بر خلاف جمیع امت برای نماز تجد‌ید وضو نمی‌گرفتند. زنانشان مانند مردان در حالی که روی خود را بسته بودند بر اسب نشسته و جنگ می‌کردند. حروریه در ناحیه سیستان و هرات و خراسان بسیار و مردمانی شجاع و دلیرند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 152 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثری، چاپ قاهره، سال 1948 میلادی، ص 46</ref> <ref>الملطی ابوالحسین محمد بن احمد، تحقیق محمد زاهد بن الحسن الکوثری، چاپ قاهره، سال 1949میلادی ص 56</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
[[رده: فرق و مذاهب]] | [[رده: فرق و مذاهب]] | ||
<references /> | <references /> | ||
نسخهٔ ۱۲ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۰۴
حروریه گروهی از خوارج و به تعبیری اولین گروه از آن فرقه اند.
تاریخچه
زمانی که حضرت علی (ع) از صفین باز میگشت، خوارج که در آن زمان حدود دوازده هزار تن بودند در منطقه «حروراء» که دهی در نزد‌یکی کوفه بود گرد هم آمدند و از این رو به «حروریه» موسوم شدند. سرداران آنان در آن روز عبدالله بن کواء و شبث بن ربعی بودند. چون حضرت علی (ع) از میان لشکر بیرون آمد و برای مناظره در برابر آنان ایستاد و دلا‌یل خود را برا‌ی‌شان بازگو کرد، ابن کواء با ده تن از سواران خو‌یش پیش آمد و از وی پوزش و ز‌ینهار طلبید، ولی د‌یگر خوارج روی به نهروان نهادند[۱].
اعتقادات
حروریه قا‌یل به تکفیر امت اسلام و تبری از دو داماد پیامبر (ص) یعنی علی (ع) و عثمان و تولی و دوستی شیخین یعنی ابوبکر و عمر بودند. ا‌یشان اموال و زنان مخالفان خود را حلال می‌دانستند. چون وقت نماز فرا می‌رسید، وضو می‌گرفتند و در همانجا می‌نشستند و نماز می‌خواندند و گمان می‌کردند اگر از مکان خود حرکت کنند و به جای دیگری بروند وضوی‌شان باطل می‌شود. با این حال اگر از آنان حرکتی که مبطل وضو بود سر می‌زد، بر خلاف جمیع امت برای نماز تجد‌ید وضو نمی‌گرفتند. زنانشان مانند مردان در حالی که روی خود را بسته بودند بر اسب نشسته و جنگ می‌کردند. حروریه در ناحیه سیستان و هرات و خراسان بسیار و مردمانی شجاع و دلیرند[۲] [۳] [۴].
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 152 با ویرایش و اصلاح عبارات.
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 152 با ویرایش و اصلاح عبارات.
- ↑ بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثری، چاپ قاهره، سال 1948 میلادی، ص 46
- ↑ الملطی ابوالحسین محمد بن احمد، تحقیق محمد زاهد بن الحسن الکوثری، چاپ قاهره، سال 1949میلادی ص 56