خنفریه
خنفریه شاخه‌ای از فرقه «اسماعیلیه» و از پیروان علی‌بن‌فضل خنفری داعی اسماعیلی در یمن بودند.
شرح حال
وی در سال 290 هجری قمری برای مهدی منتظر اسماعیلی به دعوت پرداخت و گروهی از قبایل یمن دور او جمع شدند. سپس مناطق زبید و صنعا را در اختیار خود گرفت.
انحرافات
علی‌بن‌فضل مدعی پیامبری بود و محرمات را جایز می‌دانست. او به کارگزاران خود چنین نامه می‌نوشت: «من باسط الارض و داحیها و مزلل الجبال و مرسیها، علی بن فضل الی عبده فلان»؛ یعنی: «از کسی که زمین را بگسترد و کوه‌ها را به جنبش درآورد و بر پای دارد، علی‌بن‌فضل به بنده خود فلان.» گویند چون بر مسند نبوت نشست، یکی از شعرای یمن در مدح او چنین سرود:
| خذی العود یا هذه و اضربی | نقیم شرائع هذا النبی |
| تولی نبی، بنی‌هاشم | و هذا نبی، بنی یعربی |
| فحط الصلاة و حط الزکاة | و حط الصیام و لم یتعب |
یعنی: چنگ برگیرید و بزنید تا شرایع این پیامبر (جدید) را برپا داریم. از پیامبر بنی‌هاشم روی بگردانید و این پیامبر بنی‌یعرب (یعرب بن قحطان) است. این پیامبر، نماز و روزه و زکات را از شما برداشت و شما را از رنج به‌جای آوردن آنها برهانید. علاوه بر موارد گذشته، مؤذنین در اذان به نفع او شهادت می‌دادند و می‌گفتند: اشهد أنّ علی‌بن‌فضل رسول الله، نشوان الحمیری مینویسد: ظن غالب آن است که او از خطابیه بوده، زیرا آنان پیشوایان خود را انبیا می‌خواندند.
مدت حکومت
مدت فرمان‌روایی او سیزده سال بوده و سر انجام به دلیل مسمومیت از دنیا رفت[۱][۲][۳].
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 186 با ویرایش و اصلاح عبارات.
- ↑ الحمادی الیمانی، کشف الاسرار الباطنیة و اخبار القرامطة، تحقیق الشیخ محمد زاهد بن الحسن الکوثری، چاپ قاهره، سال 1939 میلادی، ص 28- 32.
- ↑ حمیری ابو سعید نشوان، الحور العین، تحقیق کمال مصطفی، چاپ مصر، سال 1948 میلادی، ص 198- 200.