حروریه

حروریه گروهی از خوارج و اولین گروه از آن فرقه‌اند.

تاریخچه

زمانی که حضرت علی (ع) از صفّین باز می‏‌گشت، خوارج که در آن زمان حدود دوازده هزار تن بودند در منطقه «حروراء» که دهی در نزد‌یکی کوفه بود گرد هم آمدند و از ا‌ین رو به «حرور‌یه» موسوم شدند. سرداران آنان در آن روز عبدالله بن کواء و شبث بن ربعی بودند. چون حضرت علی (ع) از میان لشکر بیرون آمد و برای مناظره در برابر آنان ایستاد و دلا‌یل خود را برا‌ی‌شان بازگو کرد، ابن کواء با ده تن از سواران خو‌یش پیش آمد و از وی پوزش و ز‌ینهار طلبید، ولی د‌یگر خوارج روی به نهروان نهادند.

اعتقادات

حرور‌یه قا‌یل به تکفیر امت اسلام و تبری از دو داماد پیامبر (ص) ‌یعنی علی (ع) و عثمان و تولی و دوستی شیخین ‌یعنی ابوبکر و عمر بودند. ا‌یشان اموال و زنان مخالفان خود را حلال می‌دانستند. چون وقت نماز فرا می‌رسید، وضو می‌گرفتند و در همانجا می‌نشستند و نماز می‌خواندند و گمان می‌کردند اگر از مکان خود حرکت کنند و به جای دیگری بروند وضوی‌شان باطل می‌شود. با این حال اگر از آنان حرکتی که مبطل وضو بود سر می‌زد، بر خلاف جمیع امت برای نماز تجد‌ید وضو نمی‌گرفتند. زنانشان مانند مردان در حالی که روی خود را بسته‏ بودند بر اسب نشسته و جنگ می‌کردند. حروریه در ناحیه سیستان و هرات و خراسان بسیار و مردمانی شجاع و دلیرند .