سید ساجد علی نقوی
سید ساجد علی نقوی | |
---|---|
نام کامل | سید ساجد علی نقوی |
نامهای دیگر | قائد ملت |
اطلاعات شخصی | |
سال تولد | 1940 م، ۱۳۱۸ ش، ۱۳۵۸ ق |
محل تولد | پاکستان |
دین | اسلام، شیعه |
استادان | |
شاگردان |
|
آثار |
|
فعالیتها | موسسه هیات علمای امامیه |
وبگاه | jafariapress |
سید ساجد علی نقوی رهبر کنونی شیعیان پاکستان و نماینده ولی فقیه و عضو شورای عالی مجمع جهانی اهل بیت(ع) میباشد. او بعد از شهید عارف حسینی از جانب مرحوم امام خمینی و بعد از وی از جانب رهبر ایران سید علی خامنه ای به سمت نمایندگی ولی فقیه در کشور پاکستان منصوب گردید. ساجد علی نقوی یکی از منادیان وحدت اسلامی در جهان اسلام و پاکستان شناخته می شود و نام وی در فهرست ۵۰۰ شخصیت تأثیرگذار مسلمان دنیا قرار دارد. وی دانش آموخته حوزههای علمیه قم و نجف است. و از این دو حوزه کسب فیض نموده است. سید ساجد علی نقوی بعد از شهادت سید عارف حسین الحسینی رهبری شیعیان این کشور را به دست گرفت. وی در زمینههای آموزشی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی فعالیتهای زیادی داشته است. وی توانسته است که نهادهای زیادی برای ایجاد وحدت بین مسلمانان به ویژه بین مسلمانان پاکستان به وجود بیاورد.
زندگینامه
سید ساجد علی نقوی در یکم ژوئن سال ۱۹۴۰میلادی در ملهو والی از توابع اَتَک ایالت پنجاب پاکستان به دنیا آمد [۱]. نام وی در فهرست ۵۰۰ شخصیت تأثیرگذار مسلمان دنیا قرار دارد.او بعد از شهید عارف حسینی از جانب مرحوم سید روح الله موسوی خمینی و بعد از وی از جانب رهبر ایران سید علی خامنهای به سمت نمایندگی ولی فقیه در کشور پاکستان منصوب گردید[۲].
تحصیلات
تحصیلات دینی را در مولتان، در مدرسه مخزن العلوم جعفریه شروع کرد[۳]. دروس نظامیه را نیز در همین مکان به پایان رسانید [۴]. از استادان وی، سید گلاب شاه و محمد حسین قابل ذکر هستند[۵]. سید ساجد علی نقوی در سال ۱۹۵۸تا ۱۹۷۰میلادی در همین مدرسه به تدریس علوم اهل بیت(ع) مشغول بود [۶].
نجف اشرف
وی در سال 1970م برای ادامه تحصیلات بیشتر، به نجف اشرف عزیمت کرد و تا 1975م به تحصیل علم پرداخت. استادان او از این قرار بوده اند: ۱-حجۀ الاسلام مدرس افغانی ۲-آیه الله شیخ جواد تبریزی ۳-آیۀ الله سید محمد باقر صدر ۴- آیۀ الله سید ابوالقاسم خوئی|سید ابوالقاسم خویی ۵- آیۀ اللهامام خمینی(رح)[۷].
قم
هنگامی که حزب بعث عراق علمای شیعه را از عراق اخراج کرد، وی در سال ۱۹۷۵م به قم آمد و در درس خارج آیۀ الله العظمی سید محمد رضا گلپایگانی شرکت کرد و پس از اتمام تحصیلاتش، در قم و نجف به کار تدریس مشغول شد، سید افتخار حسین نقوی و غلام رسول عرفانی از شاگردان او بوده اند [۸].
عزیمت به پاکستان
در سال 1978م به روالپندی بازگشت و در مدرسه آیۀ الله حکیم، مدرس اعلا شد و از زمان وردوش، این مدرسه رونق و جان تازه ای گرفت. او مؤسسۀ هیأت علمای امامیه را بینان نهاد و همین هیأت، در سال ۱۹۸۰م در اسلام آباد گردهمایی شیعه را تشکیل داد و بدین وسیله بینش و احساس سیاسی شیعیان را بالا برد[۹].
ایشان علاوه بر فعالیت در عرصه سیاست و اجتماع، در زمینه پژوهش و تحقیق فعال می باشد بخاطر همین انگیزه و علاقه به تحقیق بود باوجود دل مشغولیها کتاب لمحۀ فقیه عن دستور الجهموریه الاسلامیه نوشتۀ امام باقر الصدر الشهید رحمۀ الله علیه را به زبان اردو ترجمه کرد که از طرف دفتر تبلیغات اسلام آباد به چاپ رسید[۱۰].
پانویس
- ↑ نقوی، تذکره علمای،۱۳۷۰ش، ص۸۴.
- ↑ اسکندری، جریان شناسی مذهبی پاکستان، ۱۴۰۱ش، ص۲۴۳.
- ↑ نقوی، تذکره علمای،۱۳۷۰ش، ص۸۴.
- ↑ سعیدی، تحلیل و نقد جریان اصلاح طلبان مذهبی شیعی، ۱۳۹۹ش، ص۲۶۱.
- ↑ نقوی، تذکره علمای،۱۳۷۰ش، ص۸۵.
- ↑ سعیدی، تحلیل و نقد جریان اصلاح طلبان مذهبی شیعی، ۱۳۹۹ش، ص۲۶۱.
- ↑ سعیدی، تحلیل و نقد جریان اصلاح طلبان مذهبی شیعی، ۱۳۹۹ش، ص۲۶۱.
- ↑ نقوی، تذکره علمای،۱۳۷۰ش، ص۸۶.
- ↑ سعیدی، تحلیل و نقد جریان اصلاح طلبان مذهبی شیعی، ۱۳۹۹ش، ص۲۶۲.
- ↑ نقوی، تذکره علمای،۱۳۷۰ش، ص۸۶.