انتفاضه

انتفاضه، از ریشه «نَفَضَ» به معناى تکان دادن، لرزش، انقلاب، غبارروبى است. برخی آن را قیام علیه رخوت و رکودِ پیش از انقلاب و حرکتِ همراه با نیرو و شتاب مى‌دانند. انتفاضه به‌صورت اسم خاص برای اشاره به قیام همگانی مردم فلسطین به کار می‌رود که از دسامبر 1987 (آذر 1366)، شروع شد و به انقلاب سنگ معروف شد. انتفاضه نامى براى خیزش خودجوش، مستقل، مستمر، تهاجمى، همگانى، غیرمسلحانه، آگاهانه، معترضانه و شجاعانه مردم فلسطین در مصاف با اسرائیل است.

خصیصه‌های انتفاضه

1. انتفاضه تمام طبقات و اقشار مردم را در برگرفته و بعد اسلامی آن نیز برجسته است؛
2. اسلحه مورداستفاده مردم سنگ است؛
3. انتفاضه استمرار داشته و تا پیروزی نهایی ادامه دارد؛
4. استقلال و عدم وابستگی آن به سیاست‌های غرب و شرق؛
5. حرکتی آگاهانه و حساب شده‌ است.

دوره‌های انتفاضه در فلسطین

• انتفاضه اول: انقلاب سنگ (1987 م)، شهادت چهار نفر از کارگران بی‌دفاع فلسطینی در روز هشتم دسامبر 1987 توسط سربازان اسرائیلی منجر به آغاز انتفاضه اول شد و در سال 1993 میلادی، نهایتاً قرارداد اسلو به این انتفاضه پایان داد.
• انتفاضه دوم: انتفاضه الاقصی (2000 م)، در اواخر ۱۹۹۹ میلادی فلسطینی‌ها به خاطر عدم تعهد طرف صهیونیستی به توافق اسلو، روابط تشکیلات خودگردان با رژیم صهیونیستی، ترور اعضای مقاومت و بازداشت آنها و عدم آزادی اسرا به‌شدت دچار ناامیدی شده بودند و در این میان بود که آرییل شارون نخست‌وزیر سابق رژیم صهیونیستی در ۲۸ سپتامبر ۲۰۰۰ میلادی به هتک حرمت گسترده مسجدالاقصی پرداخت. این اقدام خشم و عصبانیت شدید نمازگزاران فلسطینی را برانگیخت و این نخستین جرقه انتفاضه‌ای بود که پنج سال به طول انجامید.
• انتفاضه سوم: انتفاضه قدس (2014 م)، جرقه این تحولات پس از ورود وزیر صهیونیستی به مسجدالاقصی و مطرح‌شدن تقسیم زمانی ـ مکانی این مکان باارزش برای مسلمانان رقم خورد.