سید موسی شبیری زنجانی
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۳:۰۴، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۲؛
| نام | سید موسی شبیری زنجانی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | آیت‌الله شبیری زنجانی•آیت‌الله سید موسى بن سید احمد شبیرى زنجانى |
| زاده | ۹ اسفند ۱۳۰۶ |
| محل تولد | قم |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه دوازده‌امامی |
| زمینه‌های علمی | فقه•اصول•رجال |
| تحصیلات | حوزه علمیه قم•حوزه علمیه نجف |
| استادان | سید احمد زنجانی (پدرش)•میرزا محمود حسینی زنجانی•سید محمد محقق داماد•سید حسین طباطبایی بروجردی•
سید ابوالقاسم خویی |
| شاگردان مشهور | رضا استادی•مهدی شب‌زنده‌دار•سید جعفر مرتضی عاملی |
| رتبه حوزوی | آیت‌الله العظمی |
| تألیفات | تحقیق رجال نجاشی•تعلیقه بر کتاب «آشنای حق»•جرعه‌ای از دریا•دراسة فى فقه الحج•بحوث فى التعادل والتراجیح• تعلیقه بر رجال شیخ طوسی•تعلیقه بر جامع احادیث الشیعه،... |
| وبگاه | http://zanjani.ir |
آیت الله العظمی سید موسی شبیری زنجانی در سال ۱۳۰۶ در قم متولد شد. پدر او مرحوم آیت الله سید احمد زنجانی از اساتید حوزه بود که در مدرسه فیضیه قم اقامه نماز جماعت داشت.
وی پس از گذراندن دروس مقدماتی، دروس سطح و عالی فقه و اصول را نزد پدر خود و نیز آیت الله سید صدرالدین صدر، آیت الله محقق داماد و آیت‌الله بروجردی فراگرفت.
آیت الله سید موسی شبیری زنجانی، از دوستان نزدیک و هم درسان آیت الله سید رضا صدر و امام موسی صدر بود و سال هاست کرسی تدریس او در حوزۀ علمیه برقرار است و هم اکنون از مراجع بزرگ شیعه به شمار می‌آید.
ولادت
معظم له چند ماه پس از رسيدن پدر بزرگوارش به حرم كريمه اهل بيت حضرت معصومه دختر امام موسی كاظم صلوات ا... عليه يعنی به شهر مقدس قم و انتخاب آن شهر به عنوان جايگاه و محل اقامت در هشتم ماه رمضان سال 1346 ديده به جهان گشود. و اين نام ـ سيد موسی ـ را مادر پدر ايشان برای بزرگداشت و احترام حضرت معصومه (ع) و تشكر از عنايت و مهمان‌نوازی آن حضرت برای معظم‌له انتخاب نمود.
خانواده
پدر او فقيه آگاه و پرهيزگار با ورع آیه‌الله العظمی سيد احمد حسينی زنجانی (قدس سره الشريف) (1308ـ1393) است كه دارای تصنيفهای بسيار در فنون مختلف بود. وی نزديك به 60 كتاب و رساله در فقه، حديث، كلام، لغت، ادبيات و غير آن در موضوعات ديگر در حوزه‌های معرفتی تأليف نمود.
امامت جماعت صبح و مغرب و عشای نمازگزاران حرم مطهر حضرت معصومه (سلام الله عليها) منحصر به ايشان بود.
و اين به سبب جايگاه بسيار بلند در ميان علمای اعلام شهرت به پرهيزگاری و فضائل اخلاقی وی بود. ظهرها امامت جماعت در مدرسه فيضيه را بعهده داشت و جمعيتی از علما و فضلا و اساتيد حوزه علميه به ايشان اقتدا مینمودند. ايشان به عنوان امام جماعت در جايی انتخاب شده بود كه مأمومين را علما و افراد صالح و فضلای طلاب حوزه تشكيل میدادند در روزهای پايانی حيات وقتی از انجام اين مهم ناتوان گرديده بود. حضرت آیه‌الله العظمی سيد موسوی زنجانی به عنوان جانشين پدر انتخاب گرديد.
معظم له در آن روز به سبب دارا بودن شرايط و اوصاف لازم برای تصدی امامت جماعت در اين دو مكان شريف برای امر مهم امامت جماعت انتخاب گرديد.
جد پدری معظم له سيد عنايت‌الله (م. 1343) و جد مادری او سيد ميرعلی نقی (م 1367) رحمه‌ا... از علمای زنجان و مشهور به فضل و تقوی بودند. دايی معظم له آیه‌الله سيد محمد ولائی (م. 1387) رحمه‌ا... عالمی جامع و فقيه بود.
وی از سوی آیه‌الله العظمی سيد محمد حجه قدس سره (م. 1372) موفق به دريافت اجازه اجتهاد گرديده بود آیت الله حجت اين اجازه را در سال 1352 به ايشان داده بودند.
اجازه آيت‌الله حجت ارزش علمی ويژه‌ای داشت زيرا ايشان به عدم نرمش در اعطای اجازه اجتهاد معروف و از اين جهت بسيار اهل احتياط و پرهيز بود. به همين علت نقل شده است هنگامی كه اجازه مسبوق‌الذكر بر آیه‌الله العظمی خوئی عرضه شده بود آن را با شگفتی و تقدير از شخص اجازه گيرنده دريافت نموده بود به سبب اينكه از احتياط و سختگيری شخص اجازه دهنده آگاهی داشت.
آغاز دروس اسلامی و حوزوی
آیه‌الله العظمی زنجانی دروس حوزوی را در سال (1359 ـ 1360) قمری آغاز نمود و مراحل مختلف كتب سطح را در خلال سه يا چهار سال به پايان رسانيد. معظم‌له به حضور در درس خارج عالم جليل القدر آیه‌الله العظمی سيد صدرالدين صدر قدس سره (1299ـ1373) پرداخت. محل درس مرحوم صدر مملو از افراد فاضل و علمای بزرگ بود كه معظم له كم سن‌ترين آنها بود.
اساتيد ايشان در دروس خارج
معظم له در مجلس درس بسياری از علمای مدرس خارج آن روز حاضر گرديد، اما كسانی كه از آبشخور زلال علمی آنان بهره برد و از معارف عميق گوارای آنان مدت معتنابهی استفاده برد عبارت بودند از:
1ـ فقيه محقق آیه‌الله العظمی امام بروجردی (1292ـ1380)، پس از ورود آیه‌الله بروجردی به قم در درس خارج اصول ايشان و همچنين در فقه (كتاب الغصب، كتاب الاجاره و كتاب الصلاه) شركت نمود.
2ـ عالم محقق آیه‌الله العظمی سيد محمد معروف به داماد قدس سره (م 1388) نزديك به يك دوره كامل در درس اصول ايشان شركت نمود و 21 سال درس فقه (اندكی از كتاب الصلاه، كتاب الطهاره، كتاب الصوم، كتاب الخمس و كتاب الحج) را حضور داشت.
امتيازات درس اين دو استاد محقق (قدس سرهما)
در نظر معظم له (مدظله) درس حضرت آیه‌الله بروجردی با ويژگيها و مزايايی از ديگر دروس امتياز داشت كه عبارت بودند از:
- در برداشتن كامل مسائل اصلی فقه (اصول متلقاه)
- طرح سخنان قدمای اصحاب و بررسی و تفسير دقيق و متقن از آنها.
- طرح سخنان عامه
ايشان (قدس سره) توجه ويژه‌ای به طرح سخنان عامه و بررسی آن داشتند به اين سبب كه فقه شيعه ناظر به فقه عامه است، موارد اشتباه آن را رد و موارد صحيح را امضاء مینمايد و به قول ايشان قدس سره فقه شيعه به منزله تعليقه‌ای بر فقه عامه است، برای همين مراجعه به متنی كه به آن تعليقه زده شده را لازم میدانست.
از اين مراجعه دو امر مورد نظر است:
اول: فهم كامل از روايت‌هايی كه از منابع عصمت و طهارت عليهم السلام صادر شده است. چون همانگونه كه گذشت ـ اين روايات به منزله تعليقه بر آراء اهل سنت است و بدون ترديد شناخت نظری كه مورد تعليقه قرار گرفته است به فهم مضمون كمك مینمايد.
دوم: استناد به فقه عامه در مواردی كه از ائمه معصوم : ردعی نرسيده باشد. يعنی عدم ردع دليل امضاست.
- ژرف انديشی و دقت در روايات اهل بيت عليهم السلام برای فهم محتوای سخنانشان وا هداف آن.
- كوشش برای تتبع در فقه.
و اين كار محققانه فراگير ايشان بر حوزه علميه قم و نجف تأثير بليغ خود را گذارد بگونه‌ای كه انديشه تأليف معجم رجال حديث متأثر از اين فكر روشن بود.
- دقت در احاديثی كه مضمون آنها متحد يا شبيه يكديگر بود برای شناخت وحدت يا تعدد آنها و يافتن وقوع نقل به معنی در آن.
- استفاده از روش ويژه خود در علم رجال برای شناخت طبقه راويان حديث و مرتب نمودن سندها بمنظور يافتن افتادگیهايی كه احياناً برای سند ايجاد شده و حل عنوانهای مبهم در آنها.
- مراجعه به نسخ خطی معتبر حديثی گاه برای يافتن متنی صحيح و بدون تحريف و اشتباه هم در سند و هم در متن و گاه برای تأكيد بر صحيح بودن سند.
همين طور به نظر حضرت آیها... زنجانی درس استاد سيد محمد داماد با ويژگی ومزايايی از ديگر درس‌ها امتياز داشت كه از اين قرار بود:
- طرح يك مسأله با همه اطراف و جوانب آن بطور بسيار فراگير و گسترده سپس ارائه نظرات جديد پس از بررسی نظرات و خدشه در آنها و مستحكم كردن نظرات خود با دقت فراوان.
- سعی ايشان 1 در بررسی همه وجوه و اقوال كه در مسائل وارد شده بود.
- مطرح كردن فروعات مسأله وگفتار مبسوط برای بيرون آوردن حكم آن.
و از مزايای درس ايشان (قدس سره) اين بود كه رواياتی كه برای استدلال بر حكم استفاده میشد را از نظر میگذراند و از زوايای مختلف آنها را بررسی میكرد و با خصوصيات و قيود كاملاً ادراك مینمود، از مضمون آنها مبنايی كلی بدست میآورد. سپس هنگام بررسی و بدست آوردن هر فرع، دوباره كار فهم مضمون را انجام میداد و آن فرع را با ويژگيهايش مطرح مینمود. و غالباً به مبناء كلی مورد اختيار خود به جهت اطلاق يا عموم ابتدايی لفظ استناد مینمود. بلكه نظر ايشان اين بود كه هنگام تطبيق هر فرع جداگانه آن را با نصی كه حكم از آن استفاده میشد مورد بررسی قرار میداد (و مقايسه میكرد) تا مقدار انطباق آن را بر فرعی كه میخواست استنباط كند، دريابد.
منبع
برگرفته از سایت زندگینامه حضرت آیه‌الله العظمی سيد موسی شبيری (حسينی)