حضرت اسحاق
| نام | حضرت اسحاق |
|---|---|
| به عبری | יִצְחָק |
| نام در قرآن | اسحاق |
| محل تولد | فلسطین |
| نام قوم | بنی‌اسرائیل |
| دین | یکتاپرستی |
| تکرار نام در قرآن | ۱۷ بار |
| آرامگاه | بیت‌المقدس |
اسحاق (اسحق) فرزند حضرت ابراهیم خلیل الرحمن (ع) از انبیای بزرگ الهی بود. مادرش ساره نام داشت. حضرت ابراهیم آن دو را در سرزمین فلسطین به جا نهاد و برادر بزرگتر اسحاق، اسماعیل، را به همراه مادرش، هاجر، به سرزمین مکه برد. حضرت اسحاق نیای قوم بنی اسرائیل و یکی از پیامبران این قوم به شمار می آید. نقل است که اسحاق در هنگامی که پدرش، ابراهیم، صد سال و مادرش، ساره، نود سال داشت به دنیا آمد، و خداوند قبل از تولد او، آمدنش را به حضرت ابراهیم (ع) بشارت داده بود. بنا بر اخبار و روایات اسلامی، اسحاق در 40 سالگی با رفقه بتوئیل بن الیاس ازدواج کرد و در 60 سالگی از وی صاحب دو فرزند همزاد با نام‌های عیسی و یعقوب شد. وی پس از برادرش، حضرت اسماعیل، به پیامبری مبعوث شد. به فرمان خدا، در شام بر جای برادر نشست، یعقوب را به جانشینی پس از خویش تعیین نمود و همه پیروان ابراهیم و اسماعیل به او پیوستند. گفتنی است که نام حضرت اسحاق 17 بار در قرآن کریم ذکر شده و به برخی از صحنه های زندگی او اشاره شده است. اسحق در 160 یا 180 سالگی درگذشت و در فلسطین در کنار آرامگاه ابراهیم و ساره به خاک سپرده شد. وی از انبیاء مورد احترام یهودیان و مسیحیان و مسلمانان است.
خلاصه‌ای از زندگی‌نامه حضرت اسحاق(ع)
اسحاق نبی(ع) دومین فرزند حضرت ابراهیم(ع) -دومین پیامبر اولو العزم که دارای شریعت و کتاب مستقل بود- می‌باشد. نام مادر آن‌حضرت؛ ساره(ع) است. [۱] ساره یکی از بانوان بزرگ و مشهور تاریخ است که دختر لاحج نبی(ع) بود. [۲]
گزارش شده است که خداوند اسماعیل(ع) را در 99 سالگى و اسحاق(ع) را در 112 سالگى به حضرت ابراهیم(ع) عنایت کرد. [۳]
اسامی و القاب
مشهور لغویان «اسحاق» را واژه‌اى عبرى مى‌‌دانند که از «ایصحق» به معناى «خندان»، گرفته شده است. [۴]
برخی از القاب و توصیفاتی که برای آن‌حضرت در قرآن کریم ذکر شده است، عبارت است از:
همسر
بر اساس برخی گزارش‌ها، حضرت اسحاق(ع) در 40 سالگی با «رفقه» دختر «بتوئیل بن الیاس» ازدواج کرد و در 60 سالگی از وی صاحب دو فرزند شد. [۹] البته در باره نام همسر آن‌حضرت اقوال دیگری نیز موجود است؛ مانند «رفقا» دختر «بتاویل بن الیاس»؛ [۱۰] یا «ربقا» دختر «بوهر». [۱۱]
فرزندان
در باره تعداد و نام فرزندان اسحاق(ع) باید گفت: ثمره پیوند حضرت اسحاق با همسرش، پس از 20 سال دو پسر توأم و دوقلو بود. فرزند نخست را عیسو [۱۲] و دیگری را که به دنبال وی به دنیا آمده بود، یعقوب نام نهادند. [۱۳]
نبوت
خداوند در قرآن کریم نزول وحى بر رسول اکرم(ص) را مانند نزول آن بر نوح و پیامبران بعد از او و ابراهیم و اسماعیل و اسحاق(ع) و ... می‌داند و می‌فرماید: «ما به تو وحى فرستادیم همان‌گونه که به نوح و پیامبران بعد از او وحى فرستادیم و (نیز) به ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و ...». [۱۴]
نزول وحی بر اسحاق در این آیه شریفه خود دلیل بر پیامبری آن‌حضرت است. البته در آیات دیگری از قرآن کریم، مستقیم و غیر مستقیم بر نبوت اسحاق تأکید شده است؛ مانند:
«و اسحاق و یعقوب را به او(ابراهیم) بخشیدیم و هر یک را پیامبر قرار دادیم». [۱۵] «او را به اسحاق، پیامبرى شایسته، مژده دادیم». [۱۶]
این آیات به روشنی بر پیامبری اسحاق(ع) دلالت دارند.
آیین اسحاق
بر اساس گزارش قرآن کریم، مکتب و آیین اسحاق(ع) در راستای دعوت توحیدی پدرش ابراهیم(ع) بود. قرآن کریم در این باره می‌فرماید: «ابراهیم فرزندان خود را به این آیین سفارش کرد. و هم‌چنین یعقوب: اى فرزندان من، خداوند این آیین را براى شما برگزید. مبادا که بمیرید، مگر آن‌که همه شما تسلیم باشید». [۱۷]
همان‌گونه که وقتی حضرت یعقوب(ع) در آخرین لحظات عمر شریفش از فرزندان خود پرسید: «پس از من، چه چیز را می‌پرستید؟ گفتند: خدای تو و خدای پدرانت، ابراهیم و اسماعیل و اسحاق، خداوند یکتا را، و ما در برابر او تسلیم هستیم». [۱۸]
بر اساس این آیات، دین و آیین اسحاق نبی(ع) همان دین پدرش ابراهیم بود که دین حنیف بود: «ما کانَ إِبْراهیمُ یَهُودِیًّا وَ لا نَصْرانِیًّا وَ لکِنْ کانَ حَنیفاً مُسْلِماً وَ ما کانَ مِنَ الْمُشْرِکینَ»؛ [۱۹] ابراهیم نه یهودى بود نه نصرانى، بلکه حنیفى مسلمان بود، و از مشرکان نبود.
کتاب آسمانی
همان‌گونه که بیان شد، قرآن کریم در آیات متعددی از اسحاق(ع) نام برد و از او یکی از انبیای الهی معرفی نمود، اما در هیچ‌یک از این آیات، به کتاب آسمانی که بر آن‌حضرت نازل شده باشد، اشاره نکرد. و با جست‌وجو در منابع تاریخی، تفسیری و روایی هم، مطلبی که بیانگر وجود کتابی آسمانی برای ایشان باشد، یافت نشد؛ لذا می‌توان گفت؛ اسحاق مروج دین ابراهیمی بود؛ و چون دارای آیین جداگانه‌ای نبود، کتاب آسمانی که متشکل از آیین و شرایع جدید باشد، نداشت.
صفات و ویژگی‌های شخصیتی
همه پیامبران الهى(ع)، داراى ویژگی‌ها و امتیازات خاصى هستند.
- یکی از ویژگی‌های خاص اسحاق این است که به دعای حضرت ابراهیم متولد شد: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذی وَهَبَ لی عَلَى الْکِبَرِ إِسْماعیلَ وَ إِسْحاقَ إِنَّ رَبِّی لَسَمیعُ الدُّعاءِ»؛ [۲۰] سپاس خدایى را که در این پیرى اسماعیل و اسحاق را به من عطا کرد. پروردگار من دعاها را می‌شنود.
- از صالحان: حضرت اسحاق علاوه بر مقام نبوت و رابطه وحیانى داشتن با خدا، از صالحان خاص بود: «وَ بَشَّرْناهُ بِإِسْحاقَ نَبِیًّا مِنَ الصَّالِحینَ»؛ [۲۱] و ما او را به اسحاق بشارت دادیم، در حالی‌که پیامبرى از صالحان باشد.
- دارای آیین حنیف: «آیا مىگویید که ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و نوادگان یهودى یا نصرانى بودند؟ بگو: آیا شما آگاه‌تر هستید یا خدا؟...». [۲۲]
- اخلاص: قرآن کریم در باره اخلاص اسحاق می‌فرماید: «اى پیامبر، به خاطر بیاور بندگان ما ابراهیم، اسحاق و یعقوب را که صاحبان دست‌ها(ى نیرومند) و چشم‌ها(ى بینا) بودند. ما آنها را با خلوص ویژه‌اى خالص کردیم، و آن یادآورى سراى آخرت بود. [۲۳]
- اسحاق هدیه ویژه الهی: «و همین‌که از آنها و بت‌ها که به جاى خدا میپرستیدند کناره گرفت اسحاق و یعقوب را بدو بخشیدیم و هر یک را پیامبر قرار دادیم. و از رحمت خویش به آنها عطا کردیم ...». [۲۴]
- امام: «و به او اسحاق و فرزندزادهاى مانند یعقوب را بخشیدیم. و همه را از شایستگان گردانیدیم. و همه را پیشوایانى ساختیم که به امر ما هدایت میکردند». [۲۵]
- نیرومند و بصیر: «و به خاطر بیاور بندگان ما ابراهیم، اسحاق و یعقوب را، صاحبان دست‌ها(ى نیرومند) و چشم‌ها(ى بینا». [۲۶]
وفات و آرامگاه
بر پایه آنچه در سفر پیدایش کتاب تورات آمده، اسحاق(ع) در اواخر عمر، در حالی‌که پیر و نابینا شده بود، بر آن شد تا یکی از فرزندانش را وصی خود قرار دهد که این جایگاه در نهایت نصیب یعقوب(ع) شد. [۲۷]
اسحاق پس از این وصیت، 20 سال دیگر زندگی کرد و سرانجام در 180 سالگی در حبرون(الخلیل) درگذشت. [۲۸] و پسرانش یعقوب و عیسو، او را در مقبره پدرش ابراهیم خلیل(ع)، واقع در مَکفیله(واقع در شهر الخلیل) به خاک سپردند. [۲۹]
برخی از مورخان مسلمان بر این عقیده‌اند که آن‌حضرت در سن 160 سالگی وفات یافت. [۳۰]
منابع
برگرفته ازسایت خلاصه‌ای از زندگی‌نامه حضرت اسحاق(ع) را بیان کنید؟ - islamquest
پانویس
- ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج 1، ص 167، بیروت، دار الفکر، 1407ق.؛ یعقوبى، احمد بن أبى یعقوب، تاریخ یعقوبى، ج 1، ص 26، دار صادر، بیروت، چاپ اول، بی‌تا
- ↑ کلینى، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفارى، على اکبر، آخوندى، محمد، ج 1، ص 160، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق
- ↑ مجلسى، محمد باقر، بحار الأنوار، ج 12، ص 90، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق
- ↑ مصطفوى، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج 1، ص 82، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، 1360ش
- ↑ بقره، 133
- ↑ صافّات، 112؛ هود، 71
- ↑ انبیاء، 72؛ صافّات، 112
- ↑ انبیاء، 73
- ↑ البدایة و النهایه، ج 1، ص 194
- ↑ البدایة و النهایه، ج 1، ص 194
- ↑ مقدسى، مطهر بن طاهر، البدء و التاریخ، ج 3، ص 63، بور سعید، مکتبة الثقافة الدینیة، بی‌تا
- ↑ . ر. ک: (زندگی‌نامه عیسو بن اسحاق و جریان نبوت او در تورات)، 78840
- ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج 1، ص 194، بیروت، دار الفکر، 1407ق؛ یعقوبى، احمد بن أبى یعقوب، تاریخ یعقوبى، ج 1، ص 28، بیروت، دار صادر، چاپ اول، بی‌تا
- ↑ نساء،
- ↑ مریم، 49
- ↑ صافات، 112
- ↑ بقره، 132
- ↑ بقره، 133
- ↑ آل عمران، 67
- ↑ ابراهیم، 39
- ↑ صافات، 112
- ↑ بقره، 140
- ↑ صاد، 45 و 46
- ↑ مریم، 49 و 50
- ↑ انبیاء، 72 و 73
- ↑ صاد، 45
- ↑ کتاب مقدس، عهد عتیق، باب 27
- ↑ ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم، تحقیق، ثروت عکاشة، المعارف، ج 1، ص 33، قاهره، الهیئة المصریة العامة للکتاب، چاپ دوم، 1992م
- ↑ البدایة و النهایه، ج 1، ص 175؛ البدء و التاریخ، ج 3، ص 52
- ↑ طبرى، محمد بن جریر، تاریخ طبری(تاریخ الأمم و الملوک)، تحقیق، محمد، أبو الفضل ابراهیم، ج 1، ص 330، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، 1387ق؛ ابن اثیر جزری، على بن ابى الکرم محمد، الکامل فی التاریخ، ج 1، ص 137، بیروت، دار صادر، 1385ق.