اطرافیه
اطرافیه فرقه اى از «عجارده» از فرق «خوارج اند». رئیس آن ها فردی به نام غالب بن شاذاک معرفی شده است.
تاریخچه و عقاید
این فرقه در ابتدا پیرو مذهب حمزه بن آذرک خارجى بودند و در ادامه به آن مذهب چیزى افزوده معتقد شدند که مردم اطراف بلاد اسلام در ترک آنچه را که از شریعت نمى شناسند و در امر دین از روى عقل رفتار مى‌کنند، معذورند. در تعریفی دیگر آمده است که اطرافیه فرقه ای است که اصحاب اطراف را نسبت به آن دسته از امور شریعت که برای ایشان نامعلوم است معذور می دانند. ظاهراً مراد از «اصحاب اطراف» در کلام ایشان بدویان است. اطرافیه واجبات عقلى را مانند «قدریه» ثابت می دانند.[۱] همچنین این گروه در اصول با اهل سنت موافق هستند. توجه به این نکته لازم است که اگر امور شریعت را به معنای فروع احکام گرفتیم می توان گفت تقابل این گروه با اهل سنت همانند تقابل معلومیه و مجهولیه در اصول عقاید است.[۲] [۳] [۴] [۵]
پانویس
- ↑ ر. ک. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 64 با ویرایش.
- ↑ ر.ک. فخر رازی، اعتقادات فِرَق المسلمین و المشرکین، ص53
- ↑ رازی مرتضی، تبصرة العوام، ص43
- ↑ شهرستانی عبدالکریم، الملل و النحل، ، ج1، ص117
- ↑ آملی شمس الدین محمد، نفائس الفنون فی عرایس العیون، ج2، ص 274