صلتیه
صلتیه که برخی او را صلت بن ابی‌الصلت خواندهاند، پیروان مردی به نام صلت‌بن‌عثمان بودند.
شرح حال
ابن اثیر در «الّلباب » نام او را عثمان‌بن‌ابی‌الصلت خوانده‌است. میر سید شریف جرجانی در «شرح‌مواقف» نام او را عثمان‌بن‌ابی‌الصلت و به قولی صلت‌بن‌صامت آورده است.
پیشینه
وی از طائفه «عجارده» بود.
عقاید
صلت‌بن‌عثمان معتقد بود که هرگاه مردی سخن ما را بپذیرد و مسلمان شود، با وی دوست می‌شویم، ولی از کودکان او بیزاری می‌جوییم، زیرا تا به بلوغ نرسند، شایسته پذیرفتن اسلام نخواهند بود[۱]،[۲]،[۳].
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، ص 303 با ویرایش اندک.
- ↑ بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثری، چاپ قاهره، سال 1948میلادی، ص 58
- ↑ شهرستانی عبدالکریم، الملل و النحل، ترجمه افضل الدین صدر ترکه اصفهانی، با تصحیح سید محمد رضا جلالی نائینی، چاپ تهران، سال 1321 هجری شمسی، ص 116