ابراهیم بن محمد بن عباس ختلی

از ویکی‌وحدت
نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۳۹ توسط Hadifazl (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - '[[حسن بن علی' به '[[حسن بن علی (مجتبی)')
ابراهیم بن محمد بن عباس ختلی
احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
نام کاملابراهیم بن محمد بن عباس ختلی
اطلاعات شخصی
محل تولدسمرقند
روز درگذشت265ق.
محل درگذشتعراق، كوفه
دیناسلام، شیعه
استادان
  • احمدبن ادریس قمی
  • علی بن حسن بن فضال
  • سعدبن عبدالله اشعری
  • احمدبن ادریس قمی
شاگردانابوعمرو كشی
فعالیت‌هاراوی معتبر شیعه

ابراهیم بن محمد بن عباس ختلی، از راویان معتبر شیعه. ولادت او در اواسط سده سوم(حدود 265ق) بوده است، هم‌چنین می‏‌توان گفت وفات او بعد از 306 هجری روی داده است. وی اصالتاً ایرانی و اهل یكی از روستاهای ماوراء‌النهر در سمرقند بوده و احتمالاً در همان‌جا به دنیا آمده است.

معرفی اجمالی

ابراهیم بن محمد بن عباس ختلی، از راویان معتبر شیعه. ولادت او در اواسط قرن سوم(حدود 265ق) اتفاق افتاده است، زیرا بعضی از اساتید او در 290 هجری وفات یافته‌‏اند پس او باید در آن زمان از سن كافی برخوردار بوده باشد تا بتواند از آنها نقل حدیث نماید. سال درگذشت او نیز به خوبی روشن نیست اما می‏ توان گفت وفات او بعد از 306هجری روی داده است. زیرا وی شاگرد احمدبن ادریس قمی(م306ق) بوده است.

هم‌چنین از این‌كه وی استاد «ابوعمرو كشی»(م. ح363ق) بود، می‌توان حدس زد كه وی چند دهه از سده چهارم را نیز درك كرده است. از نسبت «ختلی»(به ضم خاء و فتح تاء) بر می‏‌آید كه وی اصالتاً ایرانی و اهل یكی از روستاهای ماوراء‌النهر در سمرقند بوده و احتمالاً در همان‌جا به دنیا آمده است. پدرش از عالمان شیعه و شاگرد حسن بن علی (مجتبی) بن ابی حمزه بطائنی است و در پرورش علمی او نقش داشته است. وی پس از تحصیلات مقدماتی به كوفه آمد و بخشی از علوم حدیث را فرا گرفت. سپس به قم عزیمت نمود و نزد فقهاء و محدثان سرشناس این شهر به استماع حدیث پرداخت و به حد كمال رسید. مدت اقامت او در قم اگرچه نسبتاً طولانی بوده است زیرا تعداد زیادی از اساتید او در قم اقامت داشته‌‏اند، اما به نظر می‌‏رسد وی در اواخر عمر به عراق بازگشته است، زیرا «ابوعمرو كشی» كه از شاگردان معروف و هم‏وطن اوست در كوفه یا بغداد سكونت داشته است و روایات متعددی از او نقل كرده است. به گفته شیخ طوسی وی مردی وارسته و احادیث او قابل اعتماد است. در منابع، كتاب یا رساله‏‌ا‌ی از او معرفی نشده است.

استادان

از اساتید او در كوفه می‌‏توان علی بن حسن بن فضال(م290ق) را نام برد. در قم نیز نزد بزرگان شیعی مانند سعدبن عبدالله اشعری(م301ق) و احمدبن ادریس قمی(م306ق) شاگردی نموده است.

شاگردان

وی استاد ابوعمرو كشی(م. ح363ق) بوده است.

منابع

  1. اختیار معرفه الرجال، ج1ص6 حدیث3، و ص346 حدیث213، و ج2ص628 حدیث622، وص676 حدیث709، وص761 حدیث878؛
  2. خلاصه الاقوال، ص53 شماره28؛
  3. رجال طوسی، ص407 شماره 5925؛
  4. قاموس المحیط، فیروزآبادی، ج3ص366 ذیل كلمه ختل.