رعینیه
رعينيه از ياران اسماعيل بن عبد الله رعينى بودند.
تاریخچه
وی منسوب به «ذی رُعَین» و از تیره های یمنی بوده است. مرگ وی ظاهراً در سال های آغازین قرن پنجم واقع شده است.[۱] [۲]
شرح حال
اسماعیل بن عبدالله رُعَینی از علمای قرن پنجم هجری در آندلس و معاصر ابن حزم ( متوفای سال 456 هجری قمری بود) است. وی در ابتدا از مسریه محسوب می شد، ولی در ادامه به عقایدی روی آورد که سبب تکفیر و طردش وی از طرف مسایر « مسریه » شد به گونه ای که حتی نوه ها و داماد وی نیز از او تبرّی جستند.این مسئله موجب شد تا اسماعیل بن عبد اله رعینی به زندگی مخفیانه روی آورد و از این جهت او را به عنوانی عابدی زاهد ستایش کردند. [۳] [۴]
عقاید
فرقه رعینیه معتقد به معاد جسمانی و این که انسان ها با اجسام شان از گورها بر خیزند، اعتقادی نداشتند. بلکه هماننند اسماعیلیه می گفتند فقط ارواح انسان ها است که مبعوث می شوند. [۵] [۶]
پانویس
- ↑ ابن حزم، الفصل فی الملل و الاهواء و النحل، ج1، ص390 و ج3، ص136
- ↑ عسقلانی ابن حجر، لسان المیزان، ج1، ص 643
- ↑ ابن حزم، الفصل فی الملل و الاهواء و النحل، ج1، ص390 و ج3، ص136
- ↑ عسقلانی ابن حجر، لسان المیزان، ج1، ص643
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی،چاپ دوم، ص 204 با ویرایش اندک
- ↑ غزالی محمد، الفرق و التواريخ، نسخه خطی آستان قدس رضوی، ص 184.