فصلنامه اندیشه تقریب شماره 7

نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۵:۰۵، ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۲؛

نام مجله	اندیشه تقریب
صاحب امتیاز	مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
زیر نظر	آیت‌الله محمد علی تسخیری
مدیر مسئول	علی‌اصغر اوحدی
شورای سردبیری	سیدحسین هاشمی، عزّالدین رضا نژاد، مرتضی محمدی
مشاوران علمی	عليرضا اعرافى؛ عباس برومند اعلم؛ سيّداحمدرضا حسينى؛ سيّدمنذر حكيم؛ سيّدهادى خسروشاهى؛ محمّدحسن زمانى؛ محمّدرضا غفوريان؛ ناصر قربان‌نيا؛ نجف لک‌زايى؛ محمدهادى يوسفى غروى.
مدیر اجرایی	محمدعلی ملاهاشم
شمارگان	7
سال نشر	سال دوم، تابستان، 1385
زبان	فارسی
ISSN	1735-7101

فصلنامه اندیشه تقریب (شماره هفتم) در دومین سال و با هدف استحكام بخشيدن به وحدت ميان مسلمانان و نيز طرح مباحث انديشه‌اى در زمينه مشكلات و چالش‌هاى فراروى جهان اسلام، در حوزه‌هاى مختلف فقهى، حقوقى، كلامى، فلسفى، تاريخى و ... منتشر شده است. این شماره در فصل تابستان سال 1385 و با اهتمام مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی منتشر شده است.

سرمقاله

• موعود اسلام
  

موضوع آغاز سخن این شماره را به مناسبت حلول ماه شعبان و نشر مجله در آستانه ولادت حضرت مهدى(علیه‌السلام)، موعود اسلام قرار دادیم. گرچه تبیین این موضوع و پرداختن مناسب و تفصیلى به آن، در خور سرمقاله نیست، اما یادآورى چند نکته، مورد توجه و عنایت همگان خواهد بود.

• 1ـ آموزه مهدویت در اسلام
  

متون مقدس دین اسلام (کتاب وسنت) به اجمال و تفصیل از آموزه مهدویت سخن گفته است. ظهور شخصى در آخرالزمان براى برپایى قسط و عدل در زمین و حاکمیت دین الهى، از اعتقادات و باور راسخ مسلمانان است. اعتقاد به آمدن مهدى از اهل بیت پیامبر(صلى‌الله‌علیه‌وآله)، نزد عموم شیعیان هم چون رکنى ایمانى مورد اهتمام بوده و هست؛ تا جایى که گاه شیعه بودن را مساوى با اعتقاد به غیبت مهدى در این روزگار و آمدن شکوهمندش در سرانجام دانسته‌اند. گرچه نمى‌توان گفت آموزه مهدویت در میان اهل سنّت از ضروریات مذهب یا دین به شمار آمده، اما اصول مذهب سنّى و منابع روایى و کلامى آنها، این آموزه را انکار نکرده، بلکه در بسیارى از این آثار از آن یاد کرده‌اند.

• 2ـ مهدى باورى در منابع اهل سنت
  

علاوه بر منابع روایى مهمى هم‌چون سنن ترمزى، سنن ابو داود، مستدرک صحیحین حاکم نیشابورى، مسند ابن حنبل، و سنن ابن ماجه، شمار قابل توجهى از آثار عالمان سنّى را مى‌توان یافت که آموزه مهدویت را پذیرفته و نقل کرده‌اند. گذشته از عالمان صاحب قلم سنى در اعصار گذشته، شمار زیادى از دانشمندان سنّى معاصر نیز درباره آموزه مهدویت قلم زده و سخن به قبول گفته‌اند؛ از جمله: شیخ ناصر الدین البانى، از نویسندگان مجله مجمع علمى عبرى در دمشق، شیخ عبدالمحسن بن حمد العباد، عضو هیئت علمى دانشگاه اسلامى مدینه (یک سخنرانى از او با عنوان عقیدة اهل السنّة و الاثر فی المهدی المنتظر منتشر شده و شیخ عبدالعزیز بن باز، مفتى وقت عربستان، بر آن توضیحاتى از سر قبول افزوده است. از وى هم‌چنین مقاله مفصلى با عنوان الرّد على من کذّب بالاحادیث الصحیحة الواردة فی المهدى در مجله الجامعة الإسلامیة به چاپ رسیده است)، دکتر احمد محمود صبحى، مدرّس فلسفه در دانشکده ادبیات دانشگاه اسکندریه، سعید ایوب، نویسنده و متفکر مصرى، در کتاب عقیدة المسیح الدّجّال فی الادیان، محمد بن احمد بن اسماعیل، نویسنده معاصر در کتاب المهدی حقیقة لاخرافة (وى فهرستى بالغ بر شصت نفر از عالمان گذشته و معاصر را که در قبول عقیده مهدویت سخن گفته یا حدیث نقل کرده‌اند ذکر مى‌کند و در پى آن نیز سى و یک نفر دیگر را که احادیث مربوط به مهدى موعود را ضعیف دانسته‌اند بر مى‌شمارد).
از دیگر معاصران، دکتر محمد بیوى مهران مصرى، استاد دانشکده آداب دانشگاه اسکندریه است. وى نام دوازده کتاب از علماى اهل سنت را که درباره مهدى موعود نوشته‌اند، ذکر مى‌کند و مدعى مى‌شود که آن چه علماى سنى در این باره نوشته‌اند بیش‌تر از شیعیان است. او هم‌چنین، به عنوان شاهدى بر فراگیرى و رسوخ و اصالت آموزه مهدویت، نمونه‌هایى از شعر شاعران را درباره مهدى موعود ذکر مى‌کند.

• 3ـ تبارشناسى حضرت مهدى(علیه‌السلام)

بنابر مطالب پیش گفته، مسلمانان معتقدند پیامبر اعظم(صلى‌الله‌علیه‌وآله) در سخنان متعدّد به ظهور شخصى در آخرالزمان بشارت داده است. وى که موعود اسلام بلکه موعود سایر امم و به عنوان «منجى انسان‌ها» قلمداد شده، در روایات متواتر شیعه اثناعشرى و خبرهاى مستفیض اهل سنت از نسب زیر برخوردار است:
«المهدی هو: ابن الإمام الحسن العسکرى، ابن الإمام على التقی، ابن الإمام محمد التقی، ابن الإمام الرضا، ابن الإمام موسى الکاظم، ابن الإمام جعفر الصادق، ابن الإمام محمد الباقر، ابن الإمام على السجّاد، ابن الإمام الحسین الشهید، ابن الإمام علی امیرالمؤمنین(علیهم‌السلام)[و ابن فاطمة الزهراء بنت الرسول الاعظم(صلى‌الله‌علیه‌وآله)]
این تبارشناسى حضرت مهدى است و باید در طول زمان، هم‌چنان حفظ گردد. سخن ابن حجر عسقلانى (از علماى اهل سنت) در این باره قابل توجه است. وى مى‌گوید:
«بر همه لازم است که نسبت به این نسب شریف اهتمام و غیرت دینى ورزند و آن را به درستى ضبط کنند تا کسى به پیامبر اسلام، جز به حق نسبت داده نشود. همواره نسب‌هاى اهل بیت پیامبر(صلى‌الله‌علیه‌وآله) در گذر زمان محفوظ است و شخصیت آنان که بدان واسطه از دیگران تشخیص داده مى‌شوند، از دستبرد جاهلان و نااهلان مصون است. خداوند در هر زمانى به افرادى الهام مى‌کند که به تصحیح آن پرداخته، اهتمام به حفظ آن نمایند».
نه تنها تبارشناسى حضرت مهدى(علیه‌السلام) به صورتى که ذکر شد، در منابع متعدّد فریقین آمده، بلکه علاوه بر شیعه اثناعشرى، عدّه‌اى از دانشمندان اهل سنّت، به ولادت حضرت مهدى در نیمه شعبان 255ق. تصریح کرده‌اند. مرحوم محدّث نورى در کتاب کشف الاستار، اسامى ده‌ها نفر از نویسندگان اهل سنت که قایل به این مطلب‌اند را آورده است.
با این توصیف، روایات اندک و ضعیفى که در بعضى از کتاب‌ها نقل شده، مبنى بر آن که مهدى موعود(علیه‌السلام) از فرزندان عباس عموى پیامبر(صلى‌الله‌علیه‌وآله) است، از جایگاه متقنى برخودار نیست؛ چنان که روایاتى که از نام پدر مهدى به عبدالله تعبیر کرده‌است، داراى ضعف سندى است و این روایات قلیل در برابر کثرت نقل مخالف قابل اعتنا و اعتماد نمى‌باشد.

• 4ـ وظایف مهدى باوران
  

شایسته به نظر مى‌رسد که برخى از وظایف کلى مهدى باوران در عصر قبل از ظهور، به اجمال یادآورى شود:
الف) ضرورت تعمیق پیوندهاى عاطفى ـ دینى با موعود اسلام از راه‌هاى گوناگون؛
ب) تحقق امنیت روانى با تأکید بر انتظار «منجى موعود» و رسیدن به ساحل سبز و امن امید؛
ج) برخوردارى از ویژگى‌هاى سخت منتظران همانند: آراستگى به عدالت و تقوا، آراستگى به بردبارى و پایدارى، بهره‌مندى از دین‌شناسى بنیادین، لزوم اصلاح‌طلبى و ظلم‌ستیزى، تلاش در توسعه فرهنگ مهدویت و...؛ د) مقابله با توطئه‌هاى بیگانگان و استکبار جهانى علیه «مهدى باورى»؛ نمونه‌هایى از این دست توطئه‌ها چنین است: 1ـ دخالت مستقیم و حمایت از پروسه «شخصیت‌پردازى و مهدى‌تراشى مانند جریان مهدى الصومال در آفریقا، جریان میرزا على محمد شیرازى معروف به باب در ایران، میرزا غلام احمد قادیانى در پاکستان، سید محمد جونیورى در هند و محمد بن عبدالله قحطانى در حجاز؛ 2ـ تخریب پایه‌هاى فکرى «مهدى باورى» از طریق ژست‌هاى علمى و به ظاهر شرق شناسى افرادى همانند: فان فلوتن، گلدزیهر یهودى، ولهوسن، پروکیلمن و دونالدس و...؛ 3ـ پرورش و حمایت از خودباختگان سرسپرده در کشورهاى مختلف مانند احمد کسروى، شریعت سنگلجى، سلمان رشدى، و احمد الکاتب و...؛ 4ـ انتشار تبلیغات مسموم رسانه‌اى و ساختن فیلم‌هاى سینمایى و حتى اسباب‌بازى بچه‌ها براى خشن و مشوّه جلوه دادن اسلام و آموزه مهدویت در آخرالزمان؛ 5ـ تحریف اندیشه ناب «مهدویت از طریق ارایه مقالات به ظاهر تحقیقى در کتاب‌هاى معتبر و پرمخاطبى که در گستره جهانى انتشار مى‌یابد، مانند مقالات نشریافته در دایرة المعارف بین‌المللى؛
Encyclopaedia_Britannica,_V14 هـ) طرح علمى مباحث مهدویت در ابعاد اعتقادى، اجتماعى، سیاسى، تاریخى و فرهنگى براى اقشار مختلف جامعه؛
و) آسیب‌شناسى مهدى‌باورى و ارایه راه‌هاى مقابله با آن از سوى فرهیختگان.

مقالات اندیشه‌ای

1. مشکلات جهان اسلام و درمان آن در پرتو جهانی سازی (مقاله)/ آیت‌الله محمد علی تسخیری
2. استراتژی تقریب (مقاله)/ دکتر محمد رضا رضوان طلب
3. نگاهی به جنبش نرم افزاری قرآن کریم در رشته تاریخ و پی آمدهای آن (مقاله)/ سیدمنذر حکیم
4. الگوهای اعتمادساز در روابط بین المللی با تأکید بر کشورهای اسلامی خلیج فارس (مقاله)/ دکتر مرتضی شیرودی
5. نقش عالمان دین در ایجاد همبستگی پیروان مذاهب اسلامی (مقاله)/ محمدحسین فصیحی

پیشگامان تقریب

• أ. سید محسن بن عبدالکریم امین عاملی شقراوی (بلندای استقامت) (مقاله) / رحیم ابوالحسینى
• ب. عبدالمجید سلیم (مرزبان شریعت) (مقاله) رحیم ابوالحسینى

سرزمین‌هاى جهان اسلام

• سودان پهناورترین کشور جهان اسلام (مقاله) / ع.ر ـ امیردهى

گزارشی از یک کتاب

• معرفی دو میراث مکتوب غربیان در نقد دموکراسی (معرفى و نقد کتاب) / عزّالدین رضانژاد

چکیده مقاله‌ها

در این بخش از فصلنامه مقالات اندیشه‌ای به زبان عربی و انگلیسی ترجمه شده است.

پانویس

مطالب مندرج در این مدخل بارگذاری شده از فصلنامه اندیشه تقریب، سال دوم، شماره ششم، بهار 1385 می‌باشد.