اطرافیه
اطرافیه شاخه‌ای از «عجارده» از فرقه خوارج‌اند. رئیس آنها فردی به نام غالب‌بن‌شاذاک است.
تاریخچه و عقاید
این فرقه در ابتدا پیرو مذهب حمزة‌بن‌آذرک خارجی بودند و در ادامه به آن مذهب چیزی افزوده معتقد شدند که مردم اطراف بلاد اسلام در ترک آنچه را که از شریعت نمیشناسند و در امر دین از روی عقل رفتار می‌کنند، معذورند. در تعریفی دیگر آمده است که اطرافیه فرقه‌ای است که اصحاب‌اطراف را راجع به آن دسته از امور شریعت که برای ایشان نامعلوم است، معذور می‌دانند. ظاهراً مراد از «اصحاب اطراف» در کلام ایشان، بدویان هستند. اطرافیه واجبات عقلی را مانند «قدریه» ثابت می‌دانند.[۱] همچنین این گروه در اصول با اهل سنت موافق هستند. توجه به این نکته لازم است که اگر امور شریعت را به معنای فروع احکام بدانیم، می‌توان گفت تقابل این گروه با اهل سنت، همانند تقابل معلومیه و مجهولیه در اصول عقاید است.[۲] [۳] [۴] [۵]
پانویس
- ↑ ر. ک. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 64 با ویرایش.
- ↑ ر. ک. فخر رازی، اعتقادات فِرَق المسلمین و المشرکین، ص53
- ↑ رازی مرتضی، تبصرة العوام، ص43
- ↑ شهرستانی عبدالکریم، الملل و النحل،، ج1، ص117
- ↑ آملی شمس الدین محمد، نفائس الفنون فی عرایس العیون، ج2، ص 274