طریقت رفاعیه
طریقت رفاعیه یکی از بزرگترین و از اولین طریقتهای صوفیه میباشد که وارد مصر شده است. این طریقت منسوب به أحمد بن أبی الحسن البطائحی از نوادگان امام موسی کاظم (علیهالسلام) است. طریقت رفاعیه توسط شخصی به نام شیخ ابوالفتح واسطی از فرزندان احمد رفاعی که اصالتا عراقی بوده به مصر آورده شد. او در اسکندریه سکنی گزیده و این طریقت را در مصر گسترش داد. طریقت رفاعیه به انجام امور خارقالعاده و نامتعارف همچون راه رفتن بر روی آتش خوردن زغال گداخته و شیشه و مار، فرو کردن اجسام تیز در بدن معروفند.
بنیانگذار | أبوالعباس أحمد بن أبی الحسن البطائحی الرفاعی |
شیخ فعلی | طارق رفاعی |
شعار | استفاده از رنگ مشکی در عمامه و عَلَم |
ویژگی | انجام امور خارقالعاده |
تأسیس | |
محل فعالیت | بیشتر شهرهای مصر بخصوص اسوان، سوهاج و منیا |
انشعابات | |
شخصیتهای برجسته | ابوالفتح الوسطی، ابوالهدی الصیادی، احمد کامل یاسین الرفاعی |
باورهای طریقتی
اعتقاد به کتاب و سنت، ترک ارتباط با افراد قسی القلب، زهد، مجاهده با نفس، صبر بر بلایا و تسلیم شدن در برابر آنها و ادعای اینکه شیخ رفاعی عالم به غیب بوده و میتوانسته مردگان را زنده کند. اعتقادشان در بیشتر مسائل اعتقادی همچون توحید مثل اشعریهاست.
صوفیان رفاعی در هر سال یک هفته به به خلوتنشینی میپردازند که از روز بعد عاشورا (11 محرم) شروع شده و در 17 محرم تمام میشود در این هفت روز از همسران خود جدا شده، پیوسته در وضو دارند و از خوردن گوشت جانداران پرهیز کرده و روزانه صد مرتبه بر پیامبر و آل و صحابۀ او صلوات میفرستند و روزانه هر چقدر که توان دارند این اذکار را تکرار میکنند روز اول: لا إله إلا الله، روز دوم: یا الله، روز سوم: یا وهّاب، روز چهارم: یا حی، روز پنجم: یا مجید، روز ششم: یا معطی، روز هفتم: یا قدوس. البته این غیر اعمال و اورادی است به صورت عام در شبهای دوشنبه و جمعه انجام میدهند و آن اینکه بر روی دو زانو نشسته و بعد از خواندن سوره فاتحه از پیامبر و اولیائش بخصوص سید احمد رفاعی اجاز و مدد خواسته و شروع به خواندن اورا و اذکار و اشعار میکنند همچنین در شبهای جمعه دف و طبل میزنند[۱].
انشعابات
طریقت رفاعی در مصر انشعابی ندارد با این حال در بیشتر مناطق مصر پیروانی دارد به خصوص در اسوان، سوهاج و منیا بیشتر از جاهای دیگر این طریقت نفوذ دارد. همچنین تعداد افراد مرتبط با طریقت رفاعی مشخص نیست اما پیروان این طریقت یکی از پر جمعیتترین طریقتهای صوفیۀ مصر میباشد چنانکه بعضی این طریقت را بزرگترین طریقت صوفی که میلیونها نفر مرید دارد معرفی کردهاند[۲].
شخصیتهای برجسته
در حال حاضر شیخ این طریقت شیخ طارق رفاعی است، علاوه بر او ابوالفتح الوسطی و ابوالهدی الصیادی دو شخصیت معروف این طریقت هستند که در زمان سلطان عبدالحمید دوم از سلاطین عثمانی به مناصب عالی حکومتی رسیدند و از شخصیتهای معروف این طریقت در دورههای اخیر شیخ احمد کامل یاسین الرفاعی بود که قبل از شیخ طارق الرفاعی مقام شیخی این طریقت را به عهده داشته است.